Ο ΠΑΟΚ δεν παίζεται και το άδειο γήπεδο δεν... παλεύεται

Η αλήθεια είναι πως μετά το λάθος του Κοτάρσκι και το γκολ του Τζουγκάνοβιτς, η πρώτη μου σκέψη ήταν «Θεόδωρος Κολοκοτρώνης και χωρίς άγχος δεν γίνεται...» Ευτυχώς όμως ο ΠΑΟΚ βρήκε σχετικά γρήγορα και τρίτο γκολ και το τέταρτο ήταν το κερασάκι στην τούρτα. Ο ΠΑΟΚ ήρθε στην Τρίπολη χωρiς 14 γκολ και 10 ασιστ και αναφέρομαι στους Τάισον και Ζίβκοβιτς. Εφυγε από την Τρίπολη με δυο γκολ του Moυργκ και άλλα δυο από τον Ντεσπόντοφ.

Δεν θα μπορούσε να φανταστεί καλύτερο σενάριο ο Λουτσέσκου. Ο Μουργκ έφτασε τα επτά γκολ. Σε 20 ματς! Την σεζόν 2021-22 είχε πετύχει πέντε σε 41 ματς. Δεν το προσπερνάς. Πέρσι έπαιξε όλη τη σεζόν σε πέντε αγώνες. Δεν ξέρω αν λογίζεται ως μεταγραφή, ξέρω όμως πως είναι ένας άσος - προφανώς και μπορείς με αυτή την παρουσία - που βγήκε αναπάντεχα (;;) από το μανίκι του προπονητή.

Απέναντι στην Ελσίνκι δεν έπαιξε. Μπήκε μέσα και ήταν σχεδόν αλάνθαστος ο Σβαμπ. Εχοντας Μεϊτέ-Οζντόεφ και πλέον Μάρκος Αντόνιο ο ΠΑΟΚ (δεν ξεχνώ τον Τσιγγάρα), ο Αυστριακός δείχνει πως δεν του αρκεί ο δεύτερος ρόλος. Δεν σκόραρε ο Σαμάτα αλλά ουσιαστικά έβγαλε δυο ασίστ. Αν αρχίσει να σκοράρει θα ήταν ακόμη καλύτερα. Για ένα ακόμη παιχνίδι οι αλλαγές του Ραζβάν βοήθησαν (όχι αυτή τη φορά για να γυρίσει ένα ματς ή να προηγηθεί) αλλά για να διατηρήσει εύκολα το προβάδισμα σε ένα γήπεδο που έχουμε ζήσει τα πάντα όλα αυτά τα χρόνια ακολουθώντας τον ΠΑΟΚ.

Πλέον υπάρχει ένα ματς την Πέμπτη στην Κηφισιά και το 2023 θα κλείσει πολύ όμορφα. Χωρίς να χρειάζεται να περιμένω τα αποτελέσματα των ομάδων που παίζουν τη Δευτέρα. Αυτός ο ΠΑΟΚ δεν παίζεται αλλά και το... τσιμέντο δεν παλεύεται. Πολύ άδικη αυτή η εικόνα των άδειων κερκίδων. Και σκεφτόμουν πως θα μπορούσαν 1600 φίλοι του ΠΑΟΚ να ήταν στην κερκίδα.