Τι ψάχνεις;

Ο ΠΑΟΚ απολαμβάνει το άλλο μισό του Αντρίγια, τώρα που τον έμαθε ο Λουτσέσκου

A generic square placeholder image with rounded corners in a figure.

Το παρατήρησε νωρίς χθες ο Ισίδωρος Πρίντεζης που έκανε την περιγραφή του αγώνα Χαρτς-ΠΑΟΚ για λογαριασμό του συνδρομητικού καναλιού της NOVA και στην συνέχεια μετρούσε τις προσπάθειες: «Όσα σουτ έχει κάνει ο Ζίβκοβιτς είναι όλα στον στόχο, βρίσκουν εστία». Μπορεί να μοιάζει απλά εύστοχη παρατήρηση στην διάρκεια μίας περιγραφής, αλλά κρύβει από πίσω της ένα μεγάλο μυστικό του φετινού ΠΑΟΚ που δίνει τον τίτλο του MVP των προκριματικών για το Conference League στον βραχύσωμο Σέρβο και στον Λουτσέσκου: ο Δικέφαλος εισπράττει τα οφέλη του νέου ρόλου του Αντρίγια, εκείνου του εκτελεστή.

Ο Σέρβος άσος ήρθε στον ΠΑΟΚ από την Μπενφίκα στις αρχές του φθινοπώρου του 2020 και στην πρώτη σεζόν του σημείωσε 14 γκολ. Την επόμενη και την μεθεπόμενη, τις δύο πρώτες περιόδους της συνεργασίας του με τον Λουτσέσκου, οι επιδόσεις του στο σκοράρισμα έπεσαν στο μισό (πέρυσι και πρόπερσι σκόραρε από 7 τέρματα), αλλάζοντας εντελώς το προφίλ του παίκτη που είχαμε μυαλό μας από το πρώτο δείγμα γραφής του στον Δικέφαλο.

Από... μπακ έγινε πλέον το πιο βαρύ επιθετικό όπλο

Ο Αντρίγια γύρισε να παίξει μέχρι και μπακ (επηρέασε και ο αντίστοιχος ρόλος που είχε σε 3-5-2 στην εθνική Σερβίας), έτρεχε πάνω-κάτω στις πτέρυγες, σκύλιαζε, μάρκαρε, μοχθούσε για κάθε μπάλα, αλλά ουσιαστικά μόνο εξτρέμ δεν ήταν. Επαιξε ρόλο σε αυτό και η φύση των μπακ που είχε ο ΠΑΟΚ. Από Σίντκλεϊ και Τέιλορ, μέχρι Ράφα, Λύρατζη και Σάστρε και φυσικά Βιεϊρίνια. Παίκτες που τους αρέσει να βγαίνουν μπροστά και ενίοτε να αναγκάζουν τον εξτρέμ να καλύπτει τα νώτα τους.

Αυτό το καλοκαίρι, όμως, παρατηρείται μία τρομερή αλλαγή στον ρόλο του Αντρίγια. Φαινομενικά μπορεί να είναι ο ένας από τους ακραίους της ομάδας, όπως και τα προηγούμενα χρόνια, αλλά η αλήθεια είναι ότι ο Λουτσέσκου μοιάζει να βάλθηκε να εκμεταλλευτεί κάθε επιθετική αρετή του Σέρβου. Πρώτα και καλύτερα τα καλά σουτ που εξαπολύει και που τόσο είχαν λείψει από τον ΠΑΟΚ πέρυσι. Ο Δικέφαλος από την ώρα που είχε βάλει τον Κούρτιτς στα πιτς, έπαιρνε ελάχιστα γκολ με σουτ εκτός περιοχής, κυρίως όταν ο Αντρίγια θυμόταν να δημιουργήσει κάποια εξαίρεση στον κανόνα του «δεν έχω μεγάλη συμμετοχή στην επίθεση». Κι όμως είναι εξαιρετικός σουτέρ, ειδικά με το αριστερό και το βλέπουμε φέτος. Το επιθετικό σύστημα του ΠΑΟΚ μοιάζει να είναι κυριολεκτικά προσαρμοσμένο πάνω του. Οι υπόλοιποι επιθετικοί και ο φορ, κυρίως ο Μπράντον, που έχει τον περισσότερο χρόνο συμμετοχής ως τώρα, του ανοίγουν διαδρόμους και εκείνος όταν βρεθεί σε θέση βολής εκτελεί. Αυτό έγινε με την Χάιντουκ (παίζοντας τον ρόλο του κρυφού φορ), κυρίως όμως με τον Αστέρα Τρίπολης και χθες. Ο Μουργκ (δικαιώνει τον προπονητή του που επέμενε σε κάθε ευκαιρία ότι έχει ρόλο στην ομάδα) του έστρωσε μία, ο Κλαρκ του έβαλε στοπ, στην δεύτερη πάσα του Αυστριακού όμως δεν του την... χάρισε. Απιαστο σουτ, 1-2 ο ΠΑΟΚ και αγκαλιά με την πρόκριση.

Για να μπορεί όμως να κάνει όλα αυτά που κάνει φέτος ο Ζίβκοβιτς, έπρεπε να αφαιρεθούν διάφορες... έγνοιες από το μυαλό του. Κυρίως αυτή του να καλύπτει την πλευρά του. Με Κεντζιόρα στα δεξιά και Μπάμπα στα αριστερά, δύο μπακ με πολύ καλές ανασταλτικές επιδόσεις, έχει το κεφάλι του περισσότερο ήσυχο απ’ ότι λίγο παλιότερα και η σκέψη του είναι κυρίως προς τα μπρος. Πώς θα βρεθεί σε θέση βολής ή πώς θα τρυπώσει σαν κρυφός φορ. Από αυτές τις κινήσεις καταφέρνει ο ΠΑΟΚ και κερδίζει πολλά: Πέναλτι κόντρα στην Μπεϊτάρ στην Τούμπα, ασίστ στον Μπράντον στα Ιεροσόλυμα, δύο γκολ με την Χάιντουκ στην Τούμπα (αν και το ένα με φάουλ), αλλά δύο και πάλι εντός με τον Αστέρα και χθες, ένα κερδισμένο πέναλτι και ένα γκολ και πάλι.

Η περίοδος που ο ΠΑΟΚ πρέπει να κάνει την μεγάλη κίνηση

Φυσικά, για να μην δίνουμε και υπερβολική σημασία στο σωστό διάβασμα ενός προπονητή πάνω στις ικανότητες ενός παίκτη και στο αγωνιστικό πλάνο που ετοιμάζει για να αξιοποιηθεί, τον μεγαλύτερο ρόλο παίζει το γεγονός ότι ο ίδιος ο παίκτης παρουσιάζεται σε εξαιρετική κατάσταση. Προφανώς, το ότι μπαίνει στον τελευταίο χρόνο του συμβολαίου του τού δίνει ένα έξτρα, πολύ μεγάλο κίνητρο, να παρουσιάζει την καλύτερη εκδοχή του εαυτού του, αλλά δεν είναι μόνο αυτό: ο Αντρίγια γουστάρει που παίζει στον ΠΑΟΚ. Το έχει δείξει πολλές φορές και με την μαχητικότητα και το νεύρο που βγάζει στα παιχνίδια. Δεν είναι τυχαία η δήλωση που έκανε μετά το ματς με τον Αστέρα και είχε κάνει και παλιότερα, ότι θα ήθελε να κλείσει την καριέρα του ντυμένος στα ασπρόμαυρα, είτε του ΠΑΟΚ, είτε της πρώτης ομάδας του, της Παρτιζάν.

Το ερώτημα είναι αν αυτό το ψυχικό δέσιμο, το γεγονός ότι περνά καλά στην χώρα μας και όπως λένε και οι πληροφορίες έχει και… άλλο συναισθηματικό λόγο δεσίματος με την Ελλάδα και την Θεσσαλονίκη, μπορούν να δημιουργήσουν το πρόσφορο έδαφος για την ανανέωση του συμβολαίου του.

Ο ΠΑΟΚ αξίζει να ανεβάσει λίγο τον πήχη στην περίπτωση του Σέρβου, δίνοντάς του την καλύτερη αμοιβή εντός ομάδας (όπως άλλωστε έχει και τώρα) και ένα συμβόλαιο μεγάλης διάρκειας για να τον «δέσει» στην Τούμπα. Μία ενδεχόμενη ανανέωση συνεργασίας, θα είναι μία από τις καλύτερες «μεταγραφές» και ηχηρό μήνυμα για την συνέχεια. Επειδή, όμως, ο Αντρίγια είναι και επαγγελματίας ποδοσφαιριστής, αυτό πρέπει να γίνει μέχρι τα τέλη του έτους, γιατί αν φτάσουμε στο 2024, θα έρθει το τελευταίο εξάμηνο της συνεργασίας του με τον Δικέφαλο και τότε οι σειρήνες-και με πολλά χρήματα-θα είναι ουκ ολίγες.

Το χαμηλό τέμπο και ο ρόλος των Τσιγγάρα-Κουλιεράκη

Και δύο λόγια για το παιχνίδι χθες στο Εδιμβούργο. Ο Λουτσέσκου πιστώθηκε άλλο ένα εξαιρετικό κοουτσάρισμα, κυρίως γιατί έβγαλε όλο τον αγώνα χωρίς να ψάξει αλλαγές στους χαφ. Σβαμπ και Τσιγγάρας ανταποκρίθηκαν κάτι παραπάνω από ικανοποιητικά (ειδικά ο Χαλκιδικιώτης, σχεδόν άριστα) στις ανάγκες του παιχνιδιού. Το μυστικό του Ρουμάνου τεχνικού ήταν ότι δεν ανέβασε το τέμπο στο ματς, βοηθώντας τους να έχουν ανάσες.

Από ‘κει και πέρα, είναι πολύ ωραίο να βλέπεις παιδιά βγαλμένα από τα σπλάχνα της ομάδας να εξελίσσονται σε πρωταγωνιστές. Ο Κουλιεράκης αποκτά ηγετικό ρόλο στην άμυνα, κι ας είναι πολύ νέος, ενώ ο Τσιγγάρας ήταν πανταχού παρών και εκείνος που εγγυόταν την ισορροπία στον ΠΑΟΚ. Ο Κωνσταντέλιας κράτησε τα καλύτερα για την Τούμπα, ενώ ο Τζίμας σε λίγα λεπτά έδειξε ότι θα έρθει σύντομα η ώρα που θα παίζει πολύ περισσότερο.

Τέλος, μόνο χαμόγελα μπορεί να φέρει η είδηση της έλευσης του Μεϊτέ. Σειρά να παίρνουν οι επόμενοι, ειδικά από την στιγμή που ο ΠΑΟΚ σιγουρέψει τα χρήματα των ομίλων του Conference.

Υ.Γ. Αν πληροφορηθούν οι νέοι και ξένοι παίκτες του ΠΑΟΚ ποια ήταν η Βιβή Κηπουρού, η εκλιπούσα σύζυγος του Αγγελου Αναστασιάδη είναι βέβαιο ότι θα της αφιερώσουν την χθεσινή νίκη. Καλό παράδεισο, Βιβή...