Ο ΠΑΟΚ κατάφερε να στρέψει πάλι το ενδιαφέρον στο κανονικό ποδόσφαιρο. Το έκανε, όμως, με αρνητικό γι’ αυτόν τρόπο. Αντί να συζητάμε για την αποστομωτική απάντηση των παικτών στις εξωαγωνιστικές αθλιότητες σε βάρος του ΠΑΟΚ με μια νίκη επί του Παναθηναϊκού στο ΟΑΚΑ, αντί να συζητάμε για την επερχόμενη πρώτη νίκη για το Κύπελλο, είμαστε υποχρεωμένοι να συζητάμε για τα αίτια μιας (παρατεταμένης) αγωνιστικής κάμψης, για τον αν υπάρχει θέμα Φερέϊρα, ακόμη και για το αν ο κύκλος του μεγάλου, δυο φορές νταμπλούχου, ΠΑΟΚ έχει κλείσει…
Δεν το “πέτυχαν” μόνοι τους αυτό οι παίκτες του ΠΑΟΚ. Τους “βοήθησε” πολύ και ο προπονητής τους. Ο οποίος, στις λίγες περιπτώσεις που ξεχνάει τον εγωισμό και τις εμμονές του, δείχνει να χάνει τα αυγά και τα καλάθια. Όπως δείχνει και ότι η όποια ευφυία του δεν μπορεί ποτέ να νικήσει την απειρία του. Μια απειρία που κοστίζει όχι μόνο στη στρατηγική και στο κοουτσάρισμα, αλλά και στην ψυχική επαφή με τους παίκτες.
Παρέα όλοι μαζί έφεραν τον ΠΑΟΚ στο σημείο να αμφισβητούν την αγωνιστική αξία του όχι μόνο οι αντίπαλοι αλλά και οι ίδιοι οπαδοί του, παρέα είναι υποχρεωμένοι να κάνουν την προσπάθεια για να πιστοποιήσουν ότι παραμένουν ένα από τα δύο φαβορί για την κατάκτηση και των δύο φετινών τίτλων. Αυτό, όμως, είναι το αυτονόητο. Εκείνο που ζητά απάντηση δεν είναι αν πρέπει, αλλά αν μπορούν να αντιδράσουν. Αν, με βάση την κατάσταση που έχει διαμορφωθεί στο εσωτερικό της ομάδας, έχουν τη δύναμη και τα ψυχικά αποθέματα να δείξουν πάλι τον καλό εαυτό τους. Και, βέβαια, αν αρκεί η διάθεση, η αποφασιστικότητα, το πάθος, ή χρειάζονται και άλλα εξίσου σημαντικά στοιχεία, τα οποία όμως έπαψαν να υπάρχουν.
Προσωπικά πιστεύω ότι για να συνεχίσει ο ΠΑΟΚ με ψηλά το κεφάλι και στο Πρωτάθλημα και στο Κύπελλο, δεν αρκεί να θέλουν οι παίκτες και ο Φερέιρα. Για να ξαναπαίξει καλό ποδόσφαιρο χρειάζεται ενέργεια (που δεν έχει), ταχύτητα και φαντασία στο παιχνίδι του (που δεν έχει), έξυπνη στρατηγική (που δεν έχει) και καλή “χημεία” μεταξύ των παικτών της ενδεκάδας (που δεν έχει).
Λογικό ερώτημα: Δηλαδή, δεν διαθέτει αυτή η ομάδα κανένα προσόν; Δεν έμεινε τίποτε όρθιο; Δεν μπορεί να ξαναβρεί τη δύναμή της; Την απάντηση κανείς δεν την ξέρει. Περιμένουμε όλοι να τη δούμε αύριο. Στο χόρτο.
ΥΓ. Ενα είναι σίγουρο: Πικραμένος, προβληματισμένος, ανήσυχος, ο κόσμος θα είναι πάλι εκεί.
Στέλιος Γρηγοριάδης
