Ο Ντέλιας, ο Ντεσπόντοφ και ένα ερώτημα για τον Ιβάν

Εχουν χαθεί κιόλας πέντε βαθμοί. Πάρα πολλοί στην οικονομία του Πρωταθλήματος για μία ομάδα που θέλει να λογίζει τον εαυτό της ως διεκδικήτρια του τίτλου. Ο εντός συνόρων ΠΑΟΚ χτύπησε ένα ηχηρό καμπανάκι για το κατά πόσο μπορεί να είναι ανταγωνιστικός ως το τέλος στην μάχη για την κορυφή μετά και το χθεσινό 0-0 με τον Αρη. Κι ας βρισκόμαστε ακόμη στα πρώτα στάδια του μαραθωνίου.

Όχι γιατί δεν διαθέτει ποιοτικό υλικό που να τον κάνει να αισθάνεται στην ίδια κλίμακα με Παναθηναϊκό, ΑΕΚ και Ολυμπιακό, αλλά γιατί δείχνει να χωλαίνει σε λεπτομέρειες που σε αυτό το επίπεδο παίζουν καθοριστικότατο ρόλο.

Καταρχάς, δεν γίνεται να μην συνδυαστούν οι χαμένοι βαθμοί στο Γεντί Κουλέ και την Τούμπα με την αργοπορία στην μεταγραφική ενίσχυση. Το έχουμε ξαναγράψει ότι ο ΠΑΟΚ φέτος κινήθηκε και απέκτησε παίκτες που είναι πάνω από το μέσο όρο ποιότητας και ωριμότητας για να προσφέρουν και απέφυγε στοιχήματα τύπου Κουαλιάτα και Φιλίπε Σοάρες. Όμως, κανείς παίκτης όσο καλός κι αν είναι, δεν γίνεται να αποδώσει από την αρχή στο μέγιστο. Πόσο μάλλον, όταν καλείται να παίξει χωρίς να έχει βγάλει έναν επαρκή όγκο δουλειάς με την ομάδα για να μπολιαστεί με το υπόλοιπο σύνολο.

Το παράδειγμα του Μεϊτέ είναι το πλέον χαρακτηριστικό. Τόσο στο Ηράκλειο, όσο και κυρίως χθες στην Τούμπα έδειξε ότι διαθέτει ποιοτικά στοιχεία στο παιχνίδι του, είναι καλός με την μπάλα στα πόδια και δυνατός στις προσωπικές μονομαχίες. Του λείπει, όμως, ρυθμός και αυτό φάνηκε ιδιαίτερα χθες που ήταν για πολλή ώρα παρτενέρ με τον Οζντόεφ που και αυτός ακόμη μαθαίνει την ομάδα και τους συμπαίκτες του. Ως δίδυμο, ήταν πολύ βαρύ. Κάτι ανάλογο ισχύει και για τον Σαμάτα. Απέχει από το να συνεισφέρει στο τελείωμα φάσεων, προσπαθεί είναι κοντρολαρισμένος, αλλά ψάχνεται. Θα ήταν άλλος ΠΑΟΚ τόσο με τον ΟΦΗ όσο και με τον Αρη, αν αυτοί οι παίκτες είχαν πάρει μέρος στην καλοκαιρινή προετοιμασία της ομάδας και δούλευαν σε αυτοματισμούς.

«Και γιατί βιάστηκε να τους βάλει ο Λουτσέσκου χθες;» θα ρωτήσει κανείς, ειδικά για το ματς με τον Αρη, αφού υπήρχαν έτοιμοι στον πάγκο, οι Σβαμπ-Τσιγγάρας και ο Μπράντον. Η απάντηση, προφανώς, βρίσκεται στην διαχείριση των έξι αγώνων σε 18 μέρες που έχει ο ΠΑΟΚ. Για τις επιλογές στο clasico μέτρησε και το ότι την Πέμπτη παίζει στην πρεμιέρα των ομίλων του Conference στο Ελσίνκι. Θα ‘πρεπε να παίξουν αφού υπάρχουν διαδοχικά ματς και τελικά επέλεξε να βάλει τους «νέους» με τον Αρη και-ίσως το δούμε-να βάλει τους πιο παλιούς την Πέμπτη. Τέτοια διλήμματα πάντως δεν θα υπήρχαν αν είχαν αποκτηθεί όλοι νωρίς, φυσικά και ο Ντεσπόνοτφ μαζί, αλλά και ο Μάρκος Αντόνιο που ήρθε τραυματίας από την Λάτσιο.

Μία «άλλη» λεπτομέρεια είναι η διαιτησία. Δεν θα σταθώ στην φάση του Ντουκουρέ που μπορεί κανείς να επικαλεστεί «το λάθος στο λάθος» του Παπαπέτρου, από δεύτερες σκέψεις ότι θα έπρεπε να είχε δώσει επιθετικό φάουλ στον Οζντόεφ και γι’ αυτό δεν έβγαλε δεύτερη κίτρινη κάρτα στον Ιβοριανό, αλλά σ’ εκείνη του πέναλτι που ζήτησαν ο Εκόνγκ (κυρίως) και άλλοι παίκτες του ΠΑΟΚ στο 36’ όταν ο Κάρλσον… κάνοντας βολεϊκή μανσέτα διώχνει με το χέρι την μπάλα στην κεφαλιά του Νιγηριανού αμυντικού και ο Σιδηρόπουλος… προσπερνά την φάση στο VAR.

Πόσες πιθανότητες θα υπήρχαν άραγε αυτή η φάση να μην δοθεί πέναλτι αν ο Αρης είχε αντίπαλο την ΑΕΚ, τον Παναθηναϊκό ή τον Ολυμπιακό; Μάλλον ελάχιστες έως μηδαμινές.

Γιατί τόση ησυχία στο θέμα της διαιτησίας;

Η ΠΑΕ ΠΑΟΚ επέλεξε να διαμαρτυρηθεί κατόπιν εορτής για την χθεσινή διαιτησία, καθώς πριν το ματς απέφυγε να βγάλει ανακοίνωση και να υπογραμμίσει το αυτονόητο, ότι η πάγια θέση της πώς στα ντέρμπι πρέπει να παίζουν ξένοι και όχι Ελληνες ρέφερι. Ο Κυριάκος Κυριάκος στάθηκε μόνο στην φάση της δεύτερης κάρτας σαν μία καραμπινάτη απόδειξη ότι έχουμε διαιτησίες πολιτικής (προφανώς σε βάρος του ΠΑΟΚ και υπέρ κάποιων άλλων συλλόγων) και έκρουσε το καμπανάκι για την συνέχεια. Μάλιστα, τόνισε ότι δεν έχει ουσιαστικό νόημα να διαμαρτυρηθείς για έναν ορισμό που δεν αλλάζει. Θα μπορούσα να συμφωνήσω με αυτή την άποψη αν γινόταν για διαιτητή τύπου Μπριχ από το εξωτερικό. Για τους Έλληνες ρέφερι που ζούνε με τον φόβο του μπούλινγκ από τους παράγοντες των ομάδων, μία ανακοίνωση πριν το ματς θα τους έκανε να κάνουν παραπάνω σκέψεις για το πώς πρέπει να σφυρίξουν. Η πολιτική, βέβαια, στο θέμα της διαιτησίας, όπως και για κάθε θέμα στην ΠΑΕ ανήκει στον ιδιοκτήτη και ο Ιβάν Σαββίδης είναι εκείνος που επέλεξε τους χαμηλούς τόνους εδώ και τρία χρόνια. Το δικό μου απλό ερώτημα είναι γιατί εγκατέλειψε την δυναμική στάση που είχε μέχρι το 2020 και ο ΠΑΟΚ και υιοθέτησε αυτή την τακτική της… ησυχίας; Απάντηση δεν νομίζω ότι μπορεί να δώσει κάποιος άλλος πέρα από τον ίδιο.

Η σταθερότητα στις υψηλές πτήσεις ζητούμενο για τον Κωνσταντέλια

Σε ό,τι αφορά στα αγωνιστικά, το χθεσινό clasico αποτελεί μία ακόμη απόδειξη ότι ο ΠΑΟΚ πηγαίνει φέτος με τα κέφια του Κωνσταντέλια. Όταν ο μικρός είναι στα πάνω του, ο ΠΑΟΚ επιθετικά είναι άλλη ομάδα. Όταν κινείται σε ρηχά νερά, γίνεται προβλέψιμη και άρα εύκολα αντιμετωπίσιμη. Χθες, δεν ήταν ένα καλό βράδυ για τον «Ντέλια» και αυτό αποδεικνύει ότι το επόμενο στοίχημα που πρέπει να κερδίσει για να κάνει ένα ακόμη μεγάλο βήμα στην εξέλιξή του είναι η σταθερότητα στην καλή απόδοση. Δεν ξέρω αν παίζει ρόλο το τακτικό κομμάτι στο οποίο αναφέρθηκε ο Λουτσέσκου ότι ενώ έχει χρεωθεί την θέση «10» κινείται πολύ στα άκρα και δεν υπάρχει διασύνδεση με τον επιθετικό ή είναι θέμα νοοτροπίας, σε κάθε περίπτωση, όμως οφείλει να είναι σταθερά επιδραστικός σε όλα τα ματς. Για να πω την αμαρτία μου, περίμενα από τον Βολιώτη άσο μετά το άγαρμπο άδειασμα του Πογιέτ στην Εθνική να πετάει μέσα στον αγωνιστικό χώρο για να του δείξει πόσο λάθος έκανε. Δεν έχει συμβεί ως τώρα, ελπίζω να δείξει αυτό το «νεύρο» στην συνέχεια.

Η ποιότητα στην εκτέλεση του Ντεσπόντοφ, βάση για άλλα σχέδια

Πάντως, τον Κωνσταντέλια μπορεί να τον «βοηθήσει» και η έλευση του Ντεσπόντοφ. Καταρχάς, υπάρχει ένας ακόμη επιθετικός πόλος να κλείνουν οι αντίπαλες άμυνες και αυτό μπορεί να βοηθήσει να ανοίξουν χώροι για τον 20χρονο άσο. Επιπλέον δημιουργεί έναν υγιή ανταγωνισμό για την θέση «10», αν και με την ποιότητα που φανέρωσε ότι διαθέτει στην εκτέλεση ο Βούλγαρος μας έδειξε ότι ίσως δεν έχουν άδικο στην πατρίδα του που στην Εθνική παίζει φορ. Ακόμη περιμένουμε, βέβαια, τις φάσεις που θα συμμετέχει ο Σαμάτα για να μας δείξει ότι είναι καλός εκτελεστής, όμως, πλέον στον ΠΑΟΚ ξέρουν ότι διαθέτουν έναν παίκτη που μπορεί να εκτελέσει ανά πάσα στιγμή μέσα και γύρω από την περιοχή. Και τέτοιοι παίκτες που έχουν την ικανότητα να βρίσκουν εύκολα δίχτυα είναι υπεραπαραίτητοι στον ΠΑΟΚ.

Πλέον το βάρος στρέφεται στο ματς της πρεμιέρας των ομίλων του Conference League με την Ελσίνκι. Ο ΠΑΟΚ με διπλό βάζει από τώρα τις βάσεις για να είναι αυτός το αφεντικό της δεύτερης θέσης και να κρατά το εισιτήριο πρόκρισης στα χέρια του.

Ακολουθήστε τη σελίδα του metrosport.gr και στο google news.

Κάντε like στη σελίδα μας στο Facebook