Ο Πίτερ Σίλτον, ο τερματόφυλακας της Αγγλίας σε εκείνο τον «μαγικό» προημητελικό του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 1986 ανάμεσα σε Αγγλία και Αργεντινή, μιλάει για τον άδικο χαμό του Ντιέγκο Αρμάντο Μαραντόνα.
«Η ζωή μου είναι συνυφασμένη με τον Μαραντόνα, αλλά όχι με τον τρόπο που θα ήθελα. Παρόλα αυτά, είμαι στεναχωρημένος με τον χαμό του. Ήταν αδιαμφισβήτητα ο κορυφαίος παίκτης που αντιμετώπισα, και οι σκέψεις μου είναι με την οικογένειά του».
«Δεν υπήρχε κάποιο πλάνο, ή κάποιο μαρκάρισμα για να τον σταματήσουμε, απλά βλέπαμε τις «κούρσες» του. Κανείς μας δεν περίμενε αυτό που ακολούθησε, πως θα μπορούσαμε άλλωστε. Διεκδικούσαμε την μπάλα στον αέρα, δεν μπορούσε να την πετύχει με το κεφάλι, οπότε την έσπρωξε με το χέρι του.»
«Με ενοχλούσε για πολλά χρόνια, δεν θα τι κρύψω. Ο κόσμος μου έλεγε ότι θα έπρεπε να διώξω την μπάλα και ότι άφησα έναν πιο κοντό παίκτη να με ξεπεράσει στο άλμα. Αυτά είναι αηδίες. Αυτό που με ενοχλεί είναι οτι δε ζήτησε ποτέ συγγνώμη. Αντ' αυτού το δικαιολόγησε λέγοντας πως ήταν το «χέρι του θεού. Ήταν σπουδαίος, αλλά δεν είχε αθλητικό χαρακτήρα».
«Λίγο καιρό αργότερα, είδα φωτογραφίες του από τις διακοπές του στην Τυνησία. Αγκάλιαζε τον διαιτητή και γελούσαν. Πως θα μπορούσε να το κάνει αυτό ο διαιτητής μετά από ότι έγινε».