Είναι εύκολο στο εγχώριο ποδόσφαιρο να πετάξει κάποιος μία βραδυφλεγή βόμβα, με στόχο να καταστρέψει τον αντίπαλο. Γιατί το σύνηθες είναι η στόχευση του αντιπάλου ανεξαρτήτως από τη ζημιά που γίνεται στο άθλημα.
Όταν ο παραγοντικός εγωισμός είναι το κίνητρο ουδείς ασχολείται με τη ζημιά που προκαλείται στο ποδόσφαιρο. Η αναφορά μου αυτή έχει ως αφετηρία τα όσα διαδραματίζονται λόγω της καταγγελίας που έγινε για απόπειρα δωροδοκίας του τερματοφύλακα του Άρη Σιαμπάνη, αλλά δεν αποσκοπεί στην στοχοποίηση προσώπων και ομάδων. Άλλωστε στο ελληνικό ποδόσφαιρο ο αναμάρτητος πρώτος το λίθο βαλέτω. Η αλήθεια είναι ότι δεν βρίσκεις εύκολα παράγοντες οι οποίοι δικαιούνται το μετάλλιο του ποδοσφαιρικού πολιτισμού. Όλες οι θέσεις προς την εξυγίανση είναι επίπλαστες και ένας φερετζές πράξεων που έχουν να κάνουν με την κυριαρχία της ομάδας του. Ίσως και δικαίως. Σε μία ζούγκλα, όπως είναι το ελληνικό ποδόσφαιρο, η καλύτερη άμυνα είναι να σκοτώσεις τον αντίπαλο σου πριν πάρεις τη θέση του θύματος.
Το πού θα καταλήξει η εισαγγελική έρευνα θα το ξέρουμε όταν ολοκληρωθεί η προανάκριση και αποφασίσει η εισαγγελία για την τύχη της υπόθεσης. Αν δηλαδή θα την παραπέμψει στην έδρα για εκδίκαση ή αν θα τη βάλει στο αρχείο. Αυτό είναι το ποινικό κομμάτι της υπόθεσης. Υπάρχει όμως και το αθλητικό με το οποίο θα πρέπει να ασχοληθούν τα θεσμικά όργανα και οι εκπρόσωποι τους. Οι οποίοι άκουσαν και διάβασαν επιλήψιμες δηλώσεις. Οι οποίες υποχρεώνουν τους θεσμικούς παράγοντες να αντιδράσουν και να εφαρμόσουν τους νόμους. Οι οποίοι υπάρχουν αλλά δεν εφαρμόζονται ή εφαρμόζονται επιλεκτικά. Αυτός είναι ένας από τους λόγους που δηλητηριάζει το ελληνικό ποδόσφαιρο και δυστυχώς είναι διαχρονικός. Άρα η αποκάλυψη των ενόχων, αν υπάρχουν, και η παραδειγματική τιμωρία τους στο θέμα Σιαμπάνη είναι αυτό που ζητά το υγιές κομμάτι της ελληνικής κοινωνίας του ποδοσφαίρου. Απαιτεί όμως να είναι ισόνομες οι αποφάσεις σε όλες τις περιπτώσεις όπου υπάρχει παράβαση του νόμου. Χωρίς πολιτικές ή παραγοντικές θεσμικές παρεμβάσεις.
Πριν από τρία χρόνια η Metron Analysis, διεξήγαγε μεγάλη δημοσκόπηση με αντικείμενο έρευνας τα προβλήματα του ελληνικού ποδοσφαίρου. Οι ερωτηθέντες κλήθηκαν να διατυπώσουν την άποψη τους στο ερώτημα: «ποιο είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα του ελληνικού ποδοσφαίρου;». Οι μισοί και πλέον απάντησαν ότι το υπ’ αριθμόν ένα πρόβλημα, είναι αυτό της διαφθοράς των παραγόντων. Ως δεύτερο πρόβλημα αναφέρθηκε η οπαδική βία και τρίτο η διαιτησία. Εκείνο που προκάλεσε μεγαλύτερη έκπληξη είναι η άποψη των ερωτηθέντων για τα θεσμικά όργανα για τα οποία μίλησαν απαξιωτικά. Η Metron Analysis ζήτησε από την κοινή γνώμη να βαθμολογήσει Πολιτεία, Δικαιοσύνη, ΕΠΟ, Super League, Διαιτησία, που εμπλέκονται στο ποδόσφαιρο.
Κι όποιοι εξακολουθούν να έχουν ενστάσεις τους θυμίζω τη δήλωση του πρώην υπουργού Δικαιοσύνης επί ΣΥΡΙΖΑ Σταύρου Κοντονή για τη διαφθορά στο ελληνικό ποδόσφαιρο, έχοντας άποψη από την παρουσία του στο υφυπουργείο Αθλητισμού: "Αυτό που συνέβαινε στο ποδόσφαιρο ήταν όνειδος για το νομικό μας πολιτισμό...".
Άρα όλοι γνωρίζουν το πρόβλημα, αλλά δεν επιχειρούν να το λύσουν. Προφανώς γιατί το στο ελληνικό ποδόσφαιρο εμπλέκονται πολλά ισχυρά πολιτικοοικονομικά συμφέροντα. Κοντά στο νου και η γνώση.
FOCUS
O τηλεκριτικός των ποδοσφαιρικών φάσεων κ.Βαρούχας που επιχειρεί να απαξιώσει τον κ. Κλάτενμπεργκ μιλώντας επικριτικά για τον Αγγλο, έχει αναλογιστεί ποιος είναι ο λόγος που σφυρίζουν ελληνικούς αγώνες οι ξένοι; Εκτός κι αν δεν έχει ακούσει τίποτε για τις «παράγκες» και τον έλεγχο της ΚΕΔ από την γνωστών σωματειακών αποχρώσεων ΕΠΟ πριν από λίγα χρόνια;