Ξεκίνησε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, αιφνιδιάζοντας προφανώς και τους αντιπάλους του. Δυστυχώς όμως η αξιόλογη προσπάθεια του, «σκόνταψε» και σχεδόν ακυρώθηκε με τον ίδιο απαράδεκτο τρόπο, τον οποίο έχει πληρώσει αρκετές φορές μέχρι τώρα με επώδυνες απώλειες. Φτηνά γκολ με παιδαριώδη λάθη… από μια άμυνα η οποία αποδείχθηκε κατώτερη των περιστάσεων και η συμπεριφορά της οποίας είχε σαν αποτέλεσμα, να δεχθεί η ομάδα με καρμπόν, δύο γκολ στα πιο κρίσιμα και κομβικά σημεία του αγώνα. Το πρώτο με τη λήξη του πρώτου ημιχρόνου κόντρα στη ροή και στην απόδοση της ομάδας και το δεύτερο με το ξεκίνημα σχεδόν της επανάληψης. Γκολ… κοροϊδίστικα από τον ίδιο παίκτη πάντα αφρούρητο και από σέντρες που βγήκαν άνετα από «πλευρές» που έμπαζαν.
Ουδείς διαφωνεί βέβαια για την ανωτερότητα των γηπεδούχων στη συνολική εκτίμηση της εξέλιξης του 90λεπτου, όπως αυτή αποτυπώθηκε μετά το διπλό ψυχολογικό σοκ των φιλοξενούμενων, από τα δύο πολύ εύκολα γκολ που δέχθηκαν. Είναι να απορεί κανείς με το πόσο εύκολα η άμυνα των πρωταθλητών παρουσιάζει στα περισσότερα παιχνίδια της αυτές τις ασυγχώρητες αδυναμίες στον αέρα, τις οποίες εκμεταλλεύονται ιδανικά «μικροί» και «μεγάλοι» αντίπαλοι.
Θα μπορούσαμε να υποστηρίξουμε πως χωρίς βέβαια να διαφωνήσουμε ότι μετά τα δύο γκολ οι γηπεδούχοι είχαν τον απόλυτο έλεγχο και δικαίως επικράτησαν, ότι στο συγκεκριμένο παιχνίδι «μέτρησε» σημαντικά ο ψυχολογικός παράγοντας. Το να έχεις ένα εξαιρετικό ξεκίνημα και να αιφνιδιάζεις ακόμη και τους φερόμενους ως φαβορί αντιπάλους σου και να δέχεσαι στην συνέχεια την «ψυχρολουσία» ιδιαίτερα του πρώτου φτηνού γκολ, κόντρα στις εντυπώσεις από την καλή σου εμφάνιση, δεν πονάει απλά, αλλά βαραίνει και πολύ τα πόδια των παικτών. Ωστόσο όπως εξελίχθηκε η αναμέτρηση το αποτέλεσμα της οποίας δεν «έκοψε» το δρόμο των φιλοξενούμενων για την ευρωπαϊκή τους συνέχεια, εκείνο που έχει ιδιαίτερη σημασία επί του προκειμένου, είναι τα μηνύματα που πήρε ο Λουτσέσκου. Και τα θετικά (πολύ καλή εικόνα στο πρώτο ημίχρονο) και τα αρνητικά που δεν αφορούν βασικά την «πτώση» στο β΄ μέρος, αλλά το μαύρο χάλι της άμυνας. Δεν τολμούμε να αναφέρουμε τις αδυναμίες. Αυτή η άμυνα έχασε όλες σχεδόν τις φάσεις εντός περιοχής, ενώ άφηνε ορθάνοιχτες μπουκόπορτες στις πλευρές της. Όλα αυτά - το επαναλαμβάνουμε - μετά κα το δεύτερο γκολ.
Οι συζητήσεις βέβαια που έγιναν χθες μετά τον αγώνα, αφορούσαν την αγωνία και το ενδιαφέρον των φίλων της ομάδας, για τις τελευταίες ώρες των μεταγραφών. Αν δηλαδή έστω και στο παρά πέντε, υπάρξει η ευκαιρία για να προστεθούν στους στόχους μια ή και δύο ακόμη προσθήκες. Το τελευταίο το βλέπουμε βέβαια λιγάκι χλωμό, χωρίς όμως να το αποκλείσουμε.
Συνοψίζοντας και επαναλαμβάνοντας ότι ο εξαιρετικός ΠΑΟΚ του πρώτου ημιχρόνου υπέστη διπλό ψυχολογικό σοκ στα πιο κομβικά σημεία του αγώνα, προχωράμε στην ατομική απόδοση των πρωταθλητών. Χωρίς ευθύνη για τα γκολ ο Κοτάρσκι, χρεώνεται όμως την επιπολαιότητα η οποία παραλίγο να στοιχίσει ένα ακόμη κοροϊδίστικο γκολ. Καλός γενικά ο Ότο, παρά το γεγονός ότι πλαγιοκοπήθηκε αρκετές φορές. Κράτησε μέχρις ενός σημείου το «δίδυμο» Κετζιόρα - Μιχαηλίδη, ηττήθηκε όμως κατά κράτος στον αέρα σε δύο περιπτώσεις. Ο Μπάμπα «ξεθεωμένος» στην κυριολεξία, αποτελούσε πηγή κινδύνων. Πολύ καλός ο Σβαμπ και ο Μαντί Καμαρά. Σε μέτρια μέρα ο Ντεσπόντοφ, θα μπορούσε όμως να πιστωθεί με μια ασίστ στην πρώτη ευκαιρία του αγώνα με τον Μαντί Καμαρά. Κινητικός αλλά χωρίς ουσία ο Τάισον, σε ρηχά νερά και πάλι ο Μπράντον Τόμας, ενώ πάλεψε αλλά αντικαταστάθηκε και λόγω της κίτρινης κάρτας ο Οζντόεφ.
Τέλος, σήμερα η κληρωτίδα αποφασίζει Άγιαξ ή Στεάουα Βουκουρεστίου.