Σκληρά και αβάστακτα τα όσα βιώνει ο Έλληνας. Ανταριασμένη στην κυριολεξία αλλά και οργισμένη η κοινωνία, προσπαθεί να αντιμετωπίσει και να αντιδράσει με όποιο τρόπο μπορεί, στις απανωτές σοκαριστικές προκλήσεις που έρχονται η μία πίσω από την άλλη. Δεν έφτανε ο εφιάλτης του Έβρου (και τώρα του κάμπου) για να την ταρακουνήσει από τα θεμέλια της, ήρθε και η αδιανόητη ανθρώπινη κτηνωδία με την δολοφονία του άμοιρου νεαρού από την Κρήτη, για να συμπληρώσει το κακό και για να ολοκληρώσει έναν κύκλο πυρακτωμένων συναισθημάτων οργής, που περισφίγγει βασανιστικά σαν μέγγενη την ψυχή του κάθε Έλληνα, που διαθέτει κοινή λογική, συγχρόνως και αγάπη για την πληγωμένη πατρίδα του.
Ειπώθηκαν και γράφτηκαν πολλά ως τώρα και θα συνεχίσουν αναντίρρητα όσο διαρκεί αυτή η εθνική συμφορά και όσο θα προκύπτουν γεγονότα τα οποία προκαλούν δέος και αποτροπιασμό, όπως αυτό που συνέβη στον καταπέλτη ενός πλοίου που αναχωρούσε, όταν κάποιοι πέταξαν στην θάλασσα σαν απόβλητο ένα παλικάρι.
Δικαιολογημένα και οι αθλητικές εκπομπές περιόρισαν τον χρόνο που αφιερώνουν για τη δραστηριότητα στον χώρο τους, για να προσεγγίσουν τα όσα συγκλονιστικά και εκτός προγράμματος διαδραματίζονται. Ανάμεσα στις θυελλώδεις δημοσιογραφικές παρεμβάσεις, ξεχώρισα ένα σχόλιο το οποίο με εντυπωσίασε και αποφάσισα να το αναδημοσιεύσω και να μοιραστώ μαζί σας τις απόψεις που θα σχηματίσετε. Αφορά τα όσα φοβερά μας ζώνουν. Το υπογράφει ο Μιχάλης Μήτσος. Διαβάστε το: «Η σύμπτωση της μεγάλης καταστροφής στη Θεσσαλία, με το φόνο του Αντώνη Καρυώτη στον Πειραιά, είναι ασφαλώς τυχαία. Φέρνει όμως στην επιφάνεια δυο συλλογικά αισθήματα που αρχίζουν να δυναμώνουν και να απειλούν ευθέως τον κοινωνικό ιστό. Το ένα είναι η αδυναμία.
Η απόδοση συγκεκριμένων ευθυνών για τις τρομακτικές εικόνες που βλέπαμε χθες και προχθές από τα χωριά του κάμπου, αποτελεί σύνθετο έργο: οι βροχοπτώσεις είναι πράγματι πρωτοφανείς, όπως πρωτοφανείς ήταν και οι φωτιές. Για τον αγρότη που χάνει την σοδιά του, όπως και για τον άνθρωπο που βλέπει το σπίτι του να καίγεται, μικρή σημασία έχει αν φταίει η Κυβέρνηση ή η κλιματική αλλαγή. Το αποτέλεσμα είναι το ίδιο: Νιώθει χαμένος. Τρέμει την επόμενη μέρα. Δεν ξέρει πως θα ταΐσει τα παιδιά του. Εκεί λοιπόν πρέπει να παρέμβει το οργανωμένο κράτος και να βοηθήσει γρήγορα, πειστικά και αποτελεσματικά. Το άλλο είναι η αναλγησία. Ο πολλαπλασιασμός των κρουσμάτων ωμής, ακραίας και αναίτιας βίας σε διάφορους χώρους – σπίτι, γήπεδο, δρόμοι, Μέσα Μεταφοράς – δεν δείχνει μια γενική αποκτήνωση: οι δράστες εξακολουθούν να αποτελούν μια κοινωνική μειοψηφία. Δοκιμάζει όμως τις ευαισθησίες της πλειοψηφίας.
Την εξοικειώνει με γεγονότα που πρώτη φορά «ξεφεύγουν από λογική» και «είναι μια γροθιά στο στομάχι», την δεύτερη είναι δυσάρεστα και την τρίτη είναι πιο συνηθισμένα. Εκτός λοιπόν από την αυτονόητη ανάγκη για άμεση απόδοση δικαιοσύνης, χρειάζεται και βαθύτερη δουλειά ήδη από τις νεαρές ηλικίες. Όπως ειπώθηκε χθες στη Βουλή των εφήβων, για τον αφοπλισμό της βίας χρειάζονται πολιτική παιδεία (δηλαδή καλλιέργεια κριτικής σκέψης) και συμμετοχή (δηλαδή συνεργασία για την αλλαγή των αντιλήψεων). Αυτό που εντέλει αναζητείται είναι η ασφάλεια. Αλλά όχι μια ασφάλεια σαν κι αυτή που υπόσχονται οι λαϊκιστές και όσοι θέλουν να κολακέψουν τους λαϊκιστές.
Το πρόβλημα της χώρας δεν είναι, ούτε άλλωστε ήταν, ποτέ οι πρόσφυγες και οι μετανάστες. Η απειλή για τον κοινωνικό ιστό δεν είναι εισαγόμενη αλλά εσωτερική: Λέγεται ανευθυνότητα, προχειρότητα, ανομία, αναβλητικότητα, ανικανότητα. Δεν αφορά μόνο το κράτος, η ατομική ευθύνη έχει αποφασιστική σημασία. Από το κράτος όμως προέρχονται αναγκαστικά όλες οι πρωτοβουλίες και όλα τα μέτρα. Ο όρος που ακούγεται τελευταία στις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες είναι «προστατευτικό κράτος». Ένα κράτος που παρεμβαίνει στις αγορές όταν δεν λειτουργούν καλά, επενδύει στο μέλλον και επεκτείνει μαζικά στις μη ορυκτές μορφές ενέργειας. Ένα κράτος που παρέχει ασφάλεια σε έναν επικίνδυνο κόσμο, με ελάχιστο εγγυημένο μισθό, απουσία διακρίσεων και σεβασμό στον πολίτη».
Το αν συμφωνείτε ή όχι, εκ προοιμίου σας διαβεβαιώ ότι θα το θεωρήσω αποδεκτό και σεβαστό.
ΥΓ: Χαμός και πάλι στη Σούπερ Λίγκα, με τις κόντρες των χαλίφηδων και των παραρτημάτων τους. Η ΑΕΚ αντιδρά στις παρεμβάσεις του προέδρου της Σούπερ Λίγκα και ζητά το λόγο για την αργομισθία του νταραβερτζή Κλάτενμπεργκ. Στο μεταξύ, ολοκληρώθηκε η μεταγραφή Βέλεθ στον Άρη, μπήκε στις προπονήσεις ο Μάρκος Αντόνιο για τον ΠΑΟΚ, ο οποίος ΠΑΟΚ όμως αντιμετωπίζει πρόβλημα με τις προκρίσεις των εθνικών ομάδων των νεοαποκτηθέντων παικτών του (Εκόνγκ, Σαμάτα, Μπάμπα), οι οποίοι θα λείψουν σε σημαντικά παιχνίδια, λόγω του Κόπα Άφρικα, για ενάμιση περίπου μήνα.
Ακολουθήστε τη σελίδα του metrosport.gr και στο google news
Κάντε like στη σελίδα μας στο facebook