Μια κυριαρχική εμφάνιση ήταν το ίδιο αναγκαία με μια νίκη για τον Άρη ο οποίος είδε την επένδυσή του στους Έλληνες παίκτες να αποδίδει καθώς οι Τολιόπουλος, Μποχωρίδης και Χατζηδάκης ήταν αυτοί που έκαναν τη διαφορά και οδήγησαν σε μια ευρωπαϊκή νίκη που πέρυσι η ομάδα δεν είχε πετύχει.
Στην πραγματικότητα, εκείνος ο αγώνας στη Λιθουανία – απέναντι στη Λιετκαμπέλις – της περασμένης αγωνιστικής περιόδου – ήταν καταστροφικός καθώς εκτός της ήττας είχε «φέρει» και τον σοβαρό τραυματισμό του Ρόμπερτς Μπλούμπεργκς. Η αξία της απώλειας του Λετονού για διάστημα (περίπου) δύο μηνών φάνηκε στη διάρκεια της ίδιας αγωνιστικής περιόδου τόσο μέσα από τη συνέπεια της απουσίας του όσο και τη σημασία της επιστροφής του. Αυτά έγιναν πέρυσι γιατί φέτος οι «κίτρινοι» πήραν τη γλυκιά εκδίκησή τους πραγματοποιώντας την κορυφαία εμφάνιση της σεζόν και βλέποντας μια επένδυση να αποδίδει. Αυτή αφορά το ελληνικό στοιχείο. Ο Βασίλης Τολιόπουλος κατέρριψε δύο ατομικά ρεκόρ (σε πόντους και εύστοχες προσπάθειες τριών πόντων) σε μια εμφάνιση την οποία είχε ανάγκη πρωτίστως ο ίδιος. Γιατί επανήλθε στον ρόλο του αδιαφιλονίκητου ηγέτη αυτής της ομάδας, του παίκτη ο οποίος έχει την προσωπικότητα και το ταλέντο να πάρει την κατάσταση στα χέρια του.
Πριν ο διεθνής γκαρντ πάρει το όπλο του, κορυφαίος για τους «κίτρινους» ήταν ο Λευτέρης Μποχωρίδης. Παρόντος του 29χρονου γκαρντ στο παρκέ, ο Άρης έφτασε να βρίσκεται στο +14 (σ. σ. επιμέρους σκορ στο παιχνίδι) και ο ίδιος τελείωσε το παιχνίδι με 24 βαθμούς στο σύστημα αξιολόγησης. Ήταν από τις πιο ώριμες εμφανίσεις του με την ομάδα γιατί η προσφορά του δεν περιορίστηκε στους 13 πόντους αλλά σε πολλή δουλειά στην άμυνα (τρία κλεψίματα), ριμπάουντ (7) και δημιουργία (4). Ο Μανόλης Χατζηδάκης αξιοποίησε τις απουσίες των ψηλών της Λιετκαμπέλις και ιδιαίτερα του Αντρίγια Στιπάνοβιτς. «Τελείωσε» όλες τις φάσεις κοντά στο καλάθι, κυρίως όμως είχε εξαιρετική αντίδραση στο spacing ανοίγοντας χώρους για τους συμπαίκτες του, προσφέροντας αποτελεσματικά σκριν, με γρήγορη κάθετη κίνηση προς το καλάθι. Για τον Λευτέρη Μαντζούκα φάνηκε δύσκολο να διακριθεί καθώς η άμυνα της Λιετκαμπέλις επικέντρωσε επάνω του και ουσιαστικά δεν τον άφησε να κάνει το παιχνίδι του (σ. σ. μακρινό σουτ).
Ο Άρης παραμένει σε στάδιο αναμονής περισσότερων πραγμάτων από τους ξένους. Ο Τρέι Γούντμπερι επιβεβαίωσε ότι είναι παίκτης ομάδας ο οποίος στην επίθεση δεν θα τραβήξει επιθέσεις από τα μαλλιά αλλά θα περιμένει τη σειρά του. Στέκεται περισσότερο στη δημιουργική ευθύνη του κι αυτό φάνηκε μέσα από τις πέντε ασίστ που έδωσε.
Ο ΝτεΤζούλιους ανταποκρίθηκε σ’ αυτό που ζητάει ο προπονητής του. Την πίεση στην μπάλα για να χαλάσει τα play’s του αντιπάλου μαζί με τη δημιουργία (4 ασίστ) και τους 10-12 πόντους που έδωσε χθες. Δεν ισχύει το ίδιο για τους Νόλεϊ-Ρόμπερτς και ειδικά για τον πρώτο του οποίου οι αποφάσεις ήταν κακές στην πλειοψηφία τους, όπως και η άμυνά του.
