Στο ποδόσφαιρο έχει πολλές φορές εφαρμογή, η υπεραπλουστευμένη θεωρία του εμπορίου «ό,τι δίνεις παίρνεις». Όχι πάντα. Για παράδειγμα ο Άρης πλήρωσε ακριβά το συμβόλαιο του Μήτρογλου αλλά είχε ζημία στο τέλος της ημέρας, από αυτό το deal. Στους κανόνες υπάρχουν και εξαιρέσεις. Ο κανόνας όμως είναι κανόνας. Κι αυτόν επιβεβαιώνουν ποδοσφαιριστές όπως ο Μορόν και ο Μανού.
Είναι το δίδυμο που κάνει αισθητή την αγωνιστική διαφορά του Άρη στoυς τελευταίους αγώνες. Είναι οι ποδοσφαιριστές που «ξεκλειδώνουν» τις αντίπαλες άμυνες και οδηγούν τους «κίτρινους» σε επιτυχίες. Όπως για παράδειγμα προχθές στον αγώνα με τον Ν.Π.Σ. Βόλος. Ο Άρης δεν εύρισκε λύσεις από τα άκρα, αλλά βρήκε από τον άξονα. Με πρωταγωνιστές τον Μανού Γκαρθία και τον Λορέν Μορόν. Δύο ποδοσφαιρικές- διαμάντια τα οποία κοσμούν τον Άρη και του δίνουν εξαιρετική ομορφιά στο παιχνίδι του.
Ο Μανού μοιάζει με απρόβλεπτο «σκηνοθέτη» που γράφει το επιθετικό σενάριο της ομάδας μέσα σε κλάσματα του δευτερολέπτου. Απρόβλεπτος, ουσιαστικός και θεαματικός ό,τι κι αν κάνει. Παρουσία που αφήνει έντονο το αποτύπωμα του στο παιχνίδι του Άρη και χαίρεσαι να τον βλέπεις. Προσθέτει αγωνιστική υπεραξία στην ομάδα και δίνει λύσεις στην επίθεση. Ποδοσφαιριστής ο οποίος έλλειψε από τον Άρη πολλούς μήνες κι αυτή η απουσία στοίχησε ακριβά με κόστος χαμένους βαθμούς. Ο Μανού έλειπε από την 11άδα και ο Μορόν, έπρεπε να κάνει το «άσπρο-μαύρο» προκειμένου να γίνει κάτοχος της μπάλας στο κατάλληλο σημείο, την κατάλληλη στιγμή. Παρ’ όλα αυτό ο Ισπανός, σκόρερ της μίας επαφής, δεν άφησε φυλακισμένο το πλούσιο ταλέντο του. Το αντίθετο. Κατάφερε πολλές φορές να το ξεδιπλώσει και να σκοράρει. Με κόπο όμως. Κι όχι απλά, όπως κάνει από τη στιγμή που έχει ταίρι του τον Μανού Γκαρθία. Που με μπαλιές μοιρογνωμόνιο στέλνει την μπάλα στα πόδια των συμπαικτών του τη στιγμή που πρέπει.
Η επιστροφή του Μανού Γκαρθία (ανεβάζει αγώνα με τον αγώνα την απόδοση του), δίνει πολλές λύσεις στην επίθεση του Άρη. Είτε γιατί γίνεται πρωταγωνιστής και επιχειρεί να σκοράρει, είτε γιατί «σκορπάει» τις αντίπαλες άμυνες και μοιράζει έτοιμα γκολ στους συμπαίκτες του.
Ο Άρης λοιπόν έχει πλέον τον ηγέτη του. Τον ποδοσφαιρικό του μαέστρο, ο οποίος αξιοποιεί και τα πρώτα βιολιά της ομάδας. Όπως για παράδειγμα τον Μορόν. Έχεις πλέον δίπλα του έναν συμπαίκτη με ταλέντο, που μιλάει την ίδια ποδοσφαιρική γλώσσα.
Ο Μάντζιος λοιπόν δικαιούται να τρίβει τα χέρια του από ικανοποίηση για την εμφατική επιστροφή του Μανού Γκαρθία, που αξιοποιεί αγωνιστικά τον Killer Μορόν και όχι μόνο. Στοιχεία που συγχρόνως αυξάνουν την αισιοδοξία του Άρη για ακόμη καλύτερες αγωνιστικά ημέρες. Και τις χρειάζεται, τόσο για το Κύπελλο όσο και για τη Stoiximan Super League.
Η ζημία από την απουσία του Μανού είχε ακριβό αντίτιμο μέχρι τώρα για τον Άρη. Αυτή η ιστορία ανήκει όμως στο παρελθόν. Όλα ίσως να ήταν διαφορετικά, αν ο Άρης αποκτούσε για τους μήνες της απουσίας του έναν ποδοσφαιριστή με αξιοπρεπές βιογραφικό κι όχι κάποιον εκκολαπτόμενο αστέρα. Είπαμε και στο ποδόσφαιρο ό,τι δίνεις παίρνεις. Και κάτι ακόμη: Είναι προτιμότερο να κάνεις λίγες αλλά καλές μεταγραφές οι οποίες θα έχουν μικρό ρίσκο αποτυχίας, από το να σκορπίσεις το μπάτζετ σε πολλούς μέτριους ή κακούς ποδοσφαιριστές.
