Παραμερίζοντας, εν μέρει, το έντονο βαθμολογικό κίνητρο, μια εικόνα ανέδειξε τους λόγους της μεγάλης ανάγκης που είχε ο Άρης στη Λαμία κι αυτή απαθανατίστηκε στο τελείωμα του αγώνα και μέσα από τους κοινούς πανηγυρισμούς ποδοσφαιριστών και κόσμου γιατί αποτελούν σημαντικό βήμα εξόδου από το καθεστώς εσωστρέφειας.
Αντικειμενικά, ο Άρης χρειάζεται πολλές περισσότερες (αντίστοιχες) νίκες για να μπει ξανά στις σωστές ράγες. Ενδεχομένως να τις κάνει και να μην είναι αρκετές προς την κατεύθυνση υπηρέτησης του βασικού φετινού στόχου του, τουλάχιστον όμως πρέπει να δείξει ότι έχει τη δύναμη και την αποφασιστικότητα να της πετύχει. Τούτο φαίνεται μέσα από το επίπεδο θυσίας και ανταγωνιστικότητας του καθενός. Για παράδειγμα, η νίκη στη Λαμία βαφτίστηκε ως one man show από τον Λορέν Μορόν λόγω των τερμάτων που πέτυχε αλλά ο Ισπανός ήταν καλός και πριν στείλει την μπάλα στα δίχτυα προς ανακούφιση και του προπονητή του. Φάνηκε από τα τρία sprint που έκανε στο πρώτο ημίχρονο μέσω των οποίων έβαλε προβληματισμό στον αντίπαλο τερματοφύλακα. Φάνηκε επίσης από την ανθεκτικότητά του και την απόφαση να τρέξει παραπάνω όταν διαπίστωνε την αδυναμία της ομάδας του να φτιάξει φάση κι ενώ έφτανε με ευκολία στην περιοχή του αντιπάλου. Τα γκολ που πέτυχε ήταν αυτό που πραγματικά άξιζε γιατί ο χθεσινός Μορόν πράγματι θύμισε τον παίκτη στην αρχή της πορείας του στον Άρη. Γεμάτος ενθουσιασμό και με την πρόθεση αυτοθυσίας. Κι έτσι δεν πήγαν χαμένες οι φωνές του Μαρίνου Ουζουνίδη εντός της εβδομάδας.
Ήταν όμως… μια προσωπική νίκη; Προφανέστατα, όχι. Ο Άρης έχει ανάγκη κάθε ποδοσφαιριστή που βρίσκεται στο ρόστερ. Καθένας εξ’ αυτών είναι αναγκαίο να εμφανίζει σε υπέρμετρο βαθμό τον ποδοσφαιρικό εγωισμό του. Όπως έπραξε δηλαδή ο Γιάννης Φετφατζίδης. Δεν έκρυψα ποτέ την αδυναμία μου στον βραχύσωμο επιθετικό, δεν αξιοποίησε όμως και τα λεπτά συμμετοχής που είχε στα προηγούμενα παιχνίδια. Και δεν είναι δα βαρύ κορμί για να χρειαστεί χρόνο μπαίνοντας σ’ έναν αγώνα. Στη Λαμία, ήταν ο πιο δημιουργικός παίκτης στο πρώτο ημίχρονο στη διάρκεια του οποίου οι υπόλοιποι (πλην του Μορόν) παραπατούσαν. Έβγαλε την επιμονή που τον διακρίνει, την τσατίλα που οφείλει να έχει ο Άρης για όσα υποχρέωσε (ο ίδιος) τον εαυτό του να ζήσει φέτος.
Ήταν μόνο οι Φετφατζίδης, Μορόν; Επίσης, όχι. Υιοθετώ κάτι που διάβασα στα social media. Στην παρθενική εμφάνισή του με τη φανέλα του Άρη, ο Χάμζα Μεντίλ έκανε ό,τι δεν έκαναν οι δύο άλλοι αριστεροί full back. Και το έκανε δύο φορές – η μία στο πρώτο ημίχρονο. Γι’ αυτό ο Μορόν έσπευσε πάνω του μετά το πρώτο γκολ. Δεν ανήκε ολοκληρωτικά στους δύο γιατί ο Μόντσου έδωσε τη σωστή πάσα, στο κατάλληλο timing. Ο χρόνος είναι ο καλύτερος κριτής αλλά ο Μαροκινός όντως έδειξε τις δημιουργικές ικανότητές του και πλέον οι αντίπαλοι προπονητές θα υποχρεωθούν να υπολογίζουν και την αριστερή πλευρά του Άρη. Χρειάζεται όμως να είναι και πιο προσεκτικός στα μαρκαρίσματά του καθώς, χθες, έπαιξε με τη φωτιά. Ως ένα βαθμό δικαιολογείται γιατί ήταν φανερός ο ενθουσιασμός του. Ακόμη και στις δηλώσεις του στο συνδρομητικό κανάλι τού φάνηκε αδύνατο να χαλιναγωγήσει τη χαρά του.
Οπότε, πίσω από τις λέξεις που Μαρίνου Ουζουνίδη κρύβεται η απόλυτη αλήθεια. Η προκοπή ενός αθλητικού οργανισμού – εντός γηπέδου – εξαρτάται από τη φιλοδοξία των παικτών και τη διάθεσή της θυσίας του «εγώ» έναντι του συνόλου. Για παράδειγμα, είναι γνωστό ότι πριν από μια εβδομάδα ο Ζαν Ζουλ συναντήθηκε με τη διοίκηση και του κατέθεσαν πλάνο αποχώρησης. Και για ποιον λόγο να είναι στον Άρη; Έχει τη διάθεση; Η σωματική του κατάσταση έδειξε ότι δεν τη διαθέτει. Το ίδιο ισχύει και γι’ άλλους.
Μανού Γκαρθία και Σάπι Σουλεϊμάνοφ δεν ανήκουν στην ίδια συνομοταξία και ειδικά ο πρώτος καθότι υπήρξε σημαντικός στην πορεία της ομάδας στις πρώτες δέκα αγωνιστικές. Είναι μεγάλο ρίσκο η πώλησή του αλλά και τα λεφτά (σχεδόν έξι εκατομμύρια ευρώ) δεν είναι λίγα. Αρκεί να χρησιμοποιηθούν σωστά και όχι για την ένταξη λεγεωνάριων. Έξυπνη αγωνιστική επένδυση και βελτίωση της καθημερινότητας. Ο Μαρίνος Ουζουνίδης έδειξε ότι δεν έχει κανέναν φόβο.
Προφανώς αντιλήφθηκε πόσο ήθελε ο Μανού αυτή τη μεταγραφή. Είναι εξάλλου της λογικής συνεργασιών με παίκτες οι οποίοι είναι αφοσιωμένοι στην ομάδα. Αυτό προσπαθεί να πετύχει από την πρώτη μέρα έλευσής του στον Άρη. Αν θα το καταφέρει δεν θα φανεί φέτος αλλά του χρόνου, όταν θα φτιάξει ομάδα «κομμένη και ραμμένη» στα δικά του μέτρα, αλλά αυτή η διαδικασία θα πρέπει να γίνει υπό καλές συνθήκες, κλίμα ομόνοιας και όχι εσωστρέφειας. Γι’ αυτό η νίκη επί της Λαμίας ήταν σημαντική. Αυτή κόντρα στην Καλλιθέα θα είναι σημαντικότερη, εφόσον επιτευχθεί…
Ακολουθήστε τη σελίδα του metrosport.gr και στο google news
Μπείτε στην παρέα μας στο instagram
Κάντε like στη σελίδα μας στο facebook
Εγγραφείτε στο κανάλι του metrosport.gr και του Metropolis 95.5 στο youtube
