O Aρης μετά από τρεις σερί ήττες στο Πρωτάθλημα, επέστρεψε στις νίκες καθώς επικράτησε με 2-1 του Ατρόμητου, σε ένα παιχνίδι που θα μπορούσε να είχε καθαρίσει πολύ πιο γρήγορα αποφεύγοντας το άγχος και την πίεση που ήταν φανερό ότι κυριάρχησε στους παίκτες των Κιτρινόμαυρων στο β’ ημίχρονο.
Η ουσία και το σημαντικό για τον Αρη είναι ότι πέτυχε τον στόχο του και με αυτή τη νίκη μπορεί να ανοίξει τον δρόμο για μία… νέα αρχή, μετά το δύσκολο διάστημα που προηγήθηκε, με τα σερί αρνητικά αποτελέσματα – σε συνδυασμό με τις προβληματικές εμφανίσεις - και τον αποκλεισμό από το Κύπελλο να δημιουργούν κλίμα αμφισβήτησης.
Ο Αρης κέρδισε, πήρε αυτό που ήθελε, αλλά και πάλι η αγωνιστική του παρουσία ήταν προβληματική. Ειδικά στο δεύτερο ημίχρονο, που περισσότερο λειτούργησε με το ένστικτο της επιβίωσης και της αυτοσυντήρησης, λόγω της μεγάλης πίεσης για το τρίποντο και γενικότερα το restart, δεν απέφυγε τα λάθη και έδωσε έτσι δικαιώματα στον Ατρόμητο που ωστόσο δεν είχε τρόπο να φτάσει σε ουσιαστικές τελικές προσπάθειες. Οι Κιτρινόμαυροι δεν απειλήθηκαν, υστέρησαν όμως δημιουργικά και μία βραδιά που ξεκίνησε με τις καλύτερες προϋποθέσεις να εξελιχθεί σε ξέγνοιαστή, καθώς προηγήθηκαν με 2-0 στο 36’, μετατράπηκε σε αγχωτική μέχρι το τελευταίο σφύριγμα.
Ευκαιρίες όπως εκείνη του Σαβέριο στο τέλος του πρώτου ημιχρόνου ή εκείνη του Μανού Γκαρθία στη συνεργασία με τον Σουλεϊμάνοφ, στην αρχή του δευτέρου, που θα μπορούσαν να διευρύνουν το προβάδισμα, δεν χάνονται και έχω την άποψη ότι αν οι παίκτες του Αρη δεν λειτουργούσαν με τόση πίεση θα έβρισκαν εστία.
Στο πρώτο ημίχρονο η ομάδα είχε εντάσεις, τρεξίματα, σωστή διαχείριση και δημιουργία, κυκλοφόρησε καλά την μπάλα και από τον άξονα και από τα πλάγια, με τους δύο μπακ (Μάγιο και Φρίντεκ) να βοηθούν με τα ανεβάσματά τους. Δίκαια πήρε προβάδισμα δύο τερμάτων αλλά από τη στιγμή που ο Ατρόμητος μπήκε στο παιχνίδι και μείωσε με το πέναλτι του Ουάρντα στο 53’ τα δεδομένα διαφοροποιήθηκαν. Ο Αρης δεν αξιοποίησε καμία από τις ευκαιρίες στην transition επίθεση, ενώ πήρε λίγα πράγματα και από τις αλλαγές που έκανε ο Άκης Μάντζιος μετά το 75ο λεπτό. Για παράδειγμα, ο Ζαμόρα μπήκε για να δώσει πνοή και φρεσκάδα στην επίθεση, δεν το έκανε. Η είσοδος του Ζουλ έγινε στη λογική ισχυροποίησης του κέντρου, αλλά ο Αφρικανός φάνηκε ότι υστερεί σε αγωνιστικό ρυθμό και είναι μακριά από τα περσινά standard του. Είναι ξεκάθαρο ότι τον Ιανουάριο η ομάδα θα χρειαστεί ενίσχυση με ποιοτικούς παίκτες, οι οποίοι θα δώσουν περισσότερο βάθος και λύσεις ουσίας στον προπονητή.
Προφανώς αυτή τη στιγμή μετρούν οι βαθμοί και ο Αρης τους κατέκτησε, προσδοκώντας σε μια νέα αρχή με την έναρξη του β΄ γύρου και προς την κατεύθυνση της επίτευξης του εναπομείναντα στόχου της σεζόν που είναι η είσοδος στην τετράδα. Είναι ευκαιρία μέχρι τα Χριστούγεννα, στα ματς που ακολουθούν με Πανσερραϊκό (εντός) και Τρίπολη (εκτός) να χτίσει ένα σερί. Οι νίκες βοηθούν προς πάσα κατεύθυνση και ανακτούν αυτοπεποίθηση. Κάτι που είναι φανερό το τελευταίο διάστημα ότι λείπει από το σύνολο. Εξίσου σημαντικό για τον Αρη ώστε να φτάσει στον στόχο του, εκτός από την ενίσχυση, είναι η βελτίωση που απαιτείται σε πολλούς τομείς, να αποκτήσει μεγαλύτερη διάρκεια και να αποδώσει βάσει των δυνατοτήτων και της ποιότητας που διαθέτει στο ρόστερ του.
Ακολουθήστε τη σελίδα του metrosport.gr και στο google news
Μπείτε στην παρέα μας στο instagram
Κάντε like στη σελίδα μας στο facebook
Εγγραφείτε στο κανάλι του metrosport.gr και του Metropolis 95.5 στο youtube
