Aφού κόπασαν η χαρά και ο ενθουσιασμός για τον θρίαμβο της Εθνικής μας στη Σκωτία και την καταπληκτική εμφάνιση των πιτσιρικάδων, με πρώτο και καλύτερο τον Γιάννη Κωνσταντέλια, λογικό ήταν να αρχίσουν να τριβελίζουν τα μυαλά μας διάφορες σκέψεις. Προσωπικά, με ενδιαφέρει και με απασχολεί πάρα πολύ το ποδοσφαιρικό μέλλον του “Ντέλια”.
Τον αγαπώ σαν δικό μου παιδί, όπως αγάπησα και όλα τα πιτσιρίκια που ξεπήδησαν από τα σπλάχνα του ΠΑΟΚ και έκαναν καριέρα. Θέλω το καλύτερο δυνατό για την εξέλιξή του. Με μεγάλη αγωνιστική πρόοδο και υψηλές οικονομικές απολαβές, σε μια λαμπρή διαδρομή στο ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο. Θα χαρώ πάρα πολύ, όταν τελειώσει την καριέρα του ο Γιάννης, να έχει κατακτήσει πολλούς τίτλους, να έχει γίνει πολύ μεγάλο όνομα σε διεθνές επίπεδο και να έχει βγάλει πολλά χρήματα.
Το ερώτημα στο οποίο δυσκολεύομαι να απαντήσω είναι το πότε πρέπει να τον πουλήσει ο ΠΑΟΚ. Και δεν μπορώ, διότι δεν αγαπάω μόνο τον Ντέλια, αγαπάω και τον ΠΑΟΚ. Από τη μία πλευρά, θέλω σαν τρελός να μείνει όσο το δυνατόν περισσότερα χρόνια για να τον απολαμβάνουμε στον ΠΑΟΚ, από την άλλη, όμως, φοβάμαι ότι αν μείνει έστω και έναν μόνο ακόμη χρόνο, ούτε καλύτερος αγωνιστικά θα γίνει, ούτε τη χρηματιστηριακή αξία του θα ανεβάσει περισσότερο. Δηλαδή, καθόλου δεν αποκλείω να βγει τελικά ζημιωμένος και ο ίδιος και ο ΠΑΟΚ αν δεν γίνει η πώληση στο σωστό τάϊμινγκ.
Πριν ευχηθώ στο παιδί να... φύγει τρέχοντας αυτό το καλοκαίρι για να ανοίξει τα φτερά του σε άλλες πολιτείες, πρέπει να ξέρω πώς έχει σκοπό να λειτουργήσει ο ΠΑΟΚ μετά τη φετινή σκάρτη σεζόν, όχι ως προς τον Ντέλια μόνο, αλλά ως προς το τι είδους ομάδα θα δημιουργήσει, με ποιο συγκεκριμένο σκεπτικό, με ποιον συγκεκριμένο προσανατολισμό και με ποιους συγκεκριμένους στόχους. Και το λέω έτσι, καθώς στον ΠΑΟΚ του Ιβάν ποτέ δεν εφαρμόστηκε στην πράξη η έννοια του όρου “συγκεκριμένος”. Κάθε καλοκαίρι η ομάδα “στήνεται” όπως-όπως, με συγκυριακές επιλογές, που κάποιοι σπεύδουν να τις ονομάσουν “πρότζεκτ”, αλλά όλοι ξέρουμε ότι το μόνο πρότζεκτ που ακολουθήθηκε πιστά ήταν ο... Ραζβάν Λουτσέσκου. Κι εκείνος με μια διακοπή που κανείς δεν είχε καταλάβει γιατί μεσολάβησε. Οι τίτλοι κατακτήθηκαν όταν έτυχε να βρεθούν στην ομάδα αξιόλογοι παίκτες και οι άλλες χρονιές χάθηκαν γιατί το ρόστερ αποδυναμώθηκε, πράγμα βέβαια που έγινε και φέτος.
Θέλω, λοιπόν, να πω ότι αν πρόκειται να μείνει ο Κωνσταντέλιας και του χρόνου σε έναν ΠΑΟΚ που δεν θα απαρτίζεται από πολλούς άξιους συμπαίκτες, ούτε ο ίδιος θα έχει να κερδίσει κάτι, ούτε ο ΠΑΟΚ. Σε έναν ΠΑΟΚ με γεμάτο και ποιοτικό ρόστερ, χίλιες φορές να μείνει ο Ντέλιας. Για να κερδίσει κι άλλους τίτλους ο ΠΑΟΚ, για να διακριθεί στην Ευρώπη, για να βελτιωθεί ακόμη περισσότερο ο Ντέλιας και να ανεβάσει όσο το δυνατόν ψηλότερα την τιμή του.
Αναρωτιούνται πολλοί γιατί φέτος δεν έκανε με τον ΠΑΟΚ καμία εμφάνιση όπως αυτή τη δεύτερη με τη Σκωτία. Κι εγώ λέω: Πώς να την κάνει χωρίς συμπαραστάτες; Κατ' αρχάς, είναι για μένα ξεκάθαρα ο MVP του ΠΑΟΚ, διότι είναι ο παίκτης με τις περισσότερες ουσιαστικές (και όχι μόνο θεαματικές) ενέργειες, αλλά είναι αδύνατο να παίρνει τους αγώνες μόνος του, ή να παίζει λες και τον έχουν... κουρντίσει να κάνει συνεχώς θαύματα με την μπάλα. Με Ζαφείρη και Μουζακίτη από πίσω να “καταπίνουν” χιλιόμετρα και αντιπάλους, με Καρέτσα και Τζόλη να “πετάνε” δίπλα του και με δύο εξαιρετικούς πλάγιους μπακ να μετατρέπονται κι αυτοί ανά πάσα στιγμή σε εξτρέμ, πώς να μην έχει κέφια ο Κωνσταντέλιας και πώς να μην ανεβαίνει η απόδοσή του στα ύψη; Σκεφτείτε το: Στον φετινό ΠΑΟΚ υπήρχε μέχρι τώρα ολίγος καλός Καμαρά, ολίγος από τον γνωστό Ζίβκοβιτς, ολίγος Μπάμπα και τίποτε άλλο. Τίποτε όμως. Ούτε καν ο Τάισον, ο πιο πεσμένος από όλους σε σχέση με την περσινή σεζόν.
ΥΓ. Δυστυχώς, το καλοκαίρι πρώτα θα δούμε πώς θα κυλήσει ο έργο “πώληση Κωνσταντέλια” και ύστερα το έργο “μεταγραφές ΠΑΟΚ”. Μακάρι να συμβεί το αντίθετο. Μακάρι να έχουμε πρώτα δεδομένο το νέο ρόστερ και ύστερα να ληφθεί απόφαση από κοινού για το θέμα του Ντέλια. Θα ήταν το πιο λογικό, αλλά δεν βλέπω ότι θα επικρατήσει η λογική της.. φούριας να πουληθεί και ο “Ντέλιας” και ο Κοτάρσκι. Μακάρι να βγω ψεύτης.
Στέλιος Απ. Γρηγοριάδης
