Μπαλάφας: «Στα ντέρμπι θες να παίξεις ακόμα και τραυματίας - Η... κόκκινη της ζωής μου»
Τα ντέρμπι μεταξύ Άρη και ΠΑΟΚ αποτελούν από μόνα τους μία διαφορετική ιστορία στην εξίσωση των αγώνων δύο ομάδων. Σε όποια αγωνιστική κατάσταση και αν βρίσκονται, σε όποιον θεσμό και αν αναμετρηθούν, σε όποιο γήπεδο και αν γίνει ο αγώνας θα αποτελεί ένα ντέρμπι. Τον ορισμό του ντέρμπι! Το παιχνίδι για το οποίο θα κινούνται όλα στον ρυθμό του.
Υπάρχουν παίκτες και από τις δύο ομάδες που ξέρουν τι εστί Άρης – ΠΑΟΚ, ΠΑΟΚ – Άρης, που έχουν νιώσει τον παλμό αυτών των αναμετρήσεων και έχουν συμβάλει με τον δικό τους τρόπο στην εξέλιξη αυτών. Ένας από αυτούς είναι ο Σωτήρης Μπαλάφας, ένας ποδοσφαιριστής ο οποίος έχει παίξει τα λεγόμενα… μεγάλα παιχνίδια, έχει νιώσει την προσμονή για ένα τέτοιο παιχνίδι και διηγείται όλα αυτά μέσα από το Metrosport.gr.
Ας ξεκινήσουμε...
Σωτήρη πήρες την μεγάλη απόφαση να σταματήσεις την επαγγελματική σου καριέρα, πόσο εύκολο είναι αυτό για έναν ποδοσφαιριστή;
«Παίρνεις μία απόφαση ζωής, γιατί το ποδόσφαιρο έχει μία ημερομηνία λήξης και πρέπει να βαδίζεις με αυτή. Ως ποδοσφαιριστής πρέπει να καταλάβεις ότι φτάνεις στο τέλος, και ότι κάποια ημέρα θα τελειώσεις. Για εμένα ήταν ένα χόμπι που το κάναμε επάγγελμα και από τη στιγμή που θα σταματήσεις το επαγγελματικό ποδόσφαιρο η καθημερινότητα είναι αυτή που σου λείπει».
Έχεις παίξει πολλά ντέρμπι, είναι και αυτό κάτι που μπορείς να πεις ότι αναπολείς;
«Τα ντέρμπι έδιναν μία άλλη ψυχολογία, όλοι γύρω σου ασχολούνται με αυτό το παιχνίδι, το περιμένουν και εσύ νιώθεις ένα διαφορετικό πρεστίζ όταν παίζει σε ένα τόσο μεγάλο παιχνίδι»
Ως αθλητής που έχεις παίξει πολλά μεγάλα παιχνίδια, για εσένα ποιο ήταν το μεγαλύτερο;
«Το να παίζεις με Παναθηναϊκό, Ολυμπιακό, ΑΕΚ και Άρη είναι πάντα κάτι διαφορετικό από τα άλλα παιχνίδια που είχε να αντιμετωπίσει ένας παίκτης. Για εμένα το ΠΑΟΚ – Άρης ή το Άρης – ΠΑΟΚ, έδινε μεγαλύτερη αίγλη καθώς όλοι θέλουν να παίξουν ακόμα και… τραυματίες. Σε αυτά τα παιχνίδια δεν παίζει ρόλο η αγωνιστική κατάσταση της εκάστοτε ομάδας, δεν παίζει ρόλο η βαθμολογική θέση. Όλα πάνε πίσω και θα φανεί ποια ομάδα το θέλει περισσότερο καθώς εκεί μετράει πολύ και η ψυχολογία που αλλάζει σε μία τέτοια αναμέτρηση».
Αν μεταφερθούμε στο σήμερα, τι βλέπεις από τις δύο ομάδες;
«Ο ΠΑΟΚ είναι μία ομάδα του συνόλου η οποία όμως έχει κάποιους παίκτες που είναι βαρόμετρο για την λειτουργία της όπως Κούρτιτς και βλέπεις κατευθείαν πως φαίνεται η απουσία του σε ένα παιχνίδι. Το ότι ηττήθηκε έπειτα από 14 παιχνίδια με αντίπαλο τη Μίντιλαντ θα τον κάνει να βγάλει αντίδραση και να αφήσει αυτό το παιχνίδι για την άλλη εβδομάδα που θα είναι η ρεβάνς. Τώρα είναι άλλος θεσμός, άλλο παιχνίδι και πας με ψυχολογία για να κερδίσεις. Ο Άρης είχε κάποια κακά αποτελέσματα στα προηγούμενα παιχνίδια του, αλλά έχει καλό υλικό και παίκτες με ποιότητα. Τώρα με την αλλαγή προπονητή που παρά το γεγονός ότι δεν θα βρίσκεται στην άκρη του πάγκου, θα κάνει τους παίκτες να έχουν ένα μεγαλύτερο κίνητρο καθώς θα είναι σαν να ξεκινάνε από το «0». Το ότι επέλεξαν να αλλάξουν τον προπονητή πριν το ντέρμπι με τον ΠΑΟΚ πιστεύω ότι έγινε για αυτόν τον λόγο, για να αλλάξει την ψυχολογία».
Θυμάσαι με τον Σάντος η ψυχολογική προσέγγιση να είναι διαφορετική πριν από τέτοια παιχνίδια;
«Ο Φερνάντο Σάντος, όπως και πολλοί προπονητές πιστεύω, μέσα του ήξερε τη σημασία και την κρισιμότητα ενός ντέρμπι, αλλά δεν ήθελε να σου μεταφέρει άγχος. Έτσι έβλεπες μία ψυχολογική προσέγγιση όπως και στα άλλα παιχνίδια, με τον ίδιο τρόπο και στόχο τη νίκη».
Η κόκκινη κάρτα, η παρουσία του κόσμου και η... μουρμούρα
Εκείνη η κόκκινη κάρτα με αντίπαλο τον Άρη στο «Κλεάνθης Βικελίδης» στη διαδικασία των πέναλτι σε παιχνίδι Κυπέλλου στις 28/1/2009, πως έχει μείνει τόσο έντονα στη μνήμη του κόσμου;
«Θα μπορούσα να πω ότι με τον τρόπο που έμεινε στη μνήμη του κόσμου, αλλά και τον τρόπο που ήρθε ήταν η κάρτα της ζωής μου»
Όταν μπαίνεις σε ένα κατάμεστο γήπεδο αντιπάλου σε ένα ντέρμπι τι περνάει από το μυαλό σου;
«Νιώθεις πως θα πρέπει να βγάλεις τον καλύτερο σου εαυτό, να είσαι πρωταγωνιστής στην αναμέτρηση, να βάλεις ένα γκολ αλλά και να σε θυμούνται όλοι. Εκείνη τη στιγμή αλλά και νωρίτερα σκέφτεσαι πως θέλεις να δείξεις ότι είσαι καλύτερη ομάδα, καλύτερος παίκτης και πας για να κερδίσεις».
Πριν από ντέρμπι είχατε πολλές φορές στην προπόνηση κόσμο της ομάδας για να σας εμψυχώσει, αυτό πως περνούσε στην ομάδα;
«Αισθάνεσαι σε ποια ομάδα παίζεις, ο κόσμος κάνει την ομάδα, ακουγόταν και στα αποδυτήρια, το ένιωθες και το συζητούσαμε μεταξύ μας οι παίκτες. Θυμάμαι σε παιχνίδια μεγάλα η Τούμπα να είναι γεμάτη δύο ώρες πριν τη σέντρα και τα συνθήματα να ακούγονται μέχρι κάτω…».
Η απουσία φιλάθλων από τις κερκίδες τα προηγούμενα χρόνια λόγω του κορωνοϊού, πιστεύεις ότι επηρεάζει τον παίκτη; Γιατί υπάρχει η άποψη ότι πολλές φορές μπορεί να προσθέτει άγχος…
«Είναι πάντα ωραίο συναίσθημα να παίζεις μπροστά σε γεμάτες κερκίδες, μπροστά στο κόσμο της ομάδας. Άμα δεν υπάρχει το άγχος ή δεν μπορείς να ανταποκριθείς σε αυτό καλύτερα κάτσε σπίτι σου ή παίξε σε ερασιτεχνικό επίπεδο. Μου είχαν τύχει κάποια παιχνίδια όταν αγωνιζόμουν στον ΠΑΟΚ στα οποία παίζαμε κεκλεισμένων των θυρών, και ήταν λες και ήταν φιλικό παιχνίδι».
Η μουρμούρα που θα υπάρξει όμως σε μία λάθος πάσα δεν θα σε επηρεάσει;
«Το έζησα αυτό, να με αποδοκιμάζουν όταν έκανα ένα λάθος αλλά για να είμαι ειλικρινής δεν το έδινα τόσο μεγάλη σημασία και δεν το άφηνα να με επηρεάσει γιατί προσπαθούσα να μην έχω τόσο το μυαλό μου στην κερκίδα γιατί δεν ήθελα να το αφήσω να με επηρεάσει ψυχολογικά».
