Τι ψάχνεις;

Μουζενίδης: «Άδικο να μην έχουμε μίτινγκ - Το καλοκαίρι καφέ με... τα κουνούπια»

A generic square placeholder image with rounded corners in a figure.

Δεν του αρέσουν τα μεγάλα λόγια. Προτιμά να κάνει μικρά και σταθερά βήματα που θα τον οδηγήσουν στην κορυφή. Θεωρεί ότι οι στόχοι μοιάζουν με ένα ταβάνι που δεν σε αφήνει να «ψηλώσεις» για αυτό και δε θέτει. Μπαίνει σε κάθε αγώνα και αναζητά το καλύτερο από τον εαυτό του.

Ο Οδυσσέας Μουζενίδης μίλησε στο Metrosport.gr για το πρόγραμμα του στον ανοιχτό στίβο, την απογοήτευση που νιώθει για τις φετινές επιδόσεις του στον κλειστό ενώ εξέφρασε το παράπονο του για τη μη ύπαρξη μίτινγκ σφαιροβολίας στην Ελλάδα.

Ο νεαρός σφαιροβόλος διηγήθηκε την πορεία του στη σφαίρα, τους καλύτερους αγώνες και τη χειρότερη στιγμή του ενώ μας εκμυστηρεύτηκε την ιδιαιτερότητα του μεταλλίου στην Τιφλίδα. Επιπλέον, αναφέρθηκε στον τραυματισμό του στον ώμο, το λάθος που έκανε και το μάθημα ζωής που πήρε.

Τέλος, δεν παρέλειψε να σχολιάσει τα θετικά και τα αρνητικά των εγκαταστάσεων που προπονείται, το ρόλο του προπονητή του και το χαρακτηριστικό που θα ήθελε να βελτιώσει.

«Ήθελα κάτι καλύτερο στον κλειστό – Είναι αδικία να μην υπάρχει μίτινγκ σφαιροβολίας στην Ελλάδα»

Πώς εξελίσσεται η προετοιμασία σου για τον ανοιχτό;

«Η προετοιμασία πάει καλά. Δεν έχουμε κάποιον τραυματισμό».

Είσαι ικανοποιημένος με τις επιδόσεις σου στον κλειστό φέτος;

«Όχι! Δεν κατάφερα να πετύχω αυτό που ήθελα. Κυνηγούσα ένα ατομικό ρεκόρ ή έστω να το πλησιάσω. Ήθελα να κάτι καλύτερο αλλά ήρθε το 18.01. Ήμουν σε καλή κατάσταση αλλά ήταν μια άτυχη μέρα στο Πανελλήνιο».

Έχεις σχεδιάσει το πρόγραμμα σου για τον ανοιχτό;

«Έχουμε κάνει ένα πρόγραμμα με τον προπονητή μου. Θα συμμετέχουμε στο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Ανοιχτού, στους αγώνες στην Αλεξάνδρεια και στην Τρίπολη. Θα ψάξουμε και άλλους αγώνες εκτός συνόρων».

Ναι, γιατί στην Ελλάδα είναι ελάχιστοι οι αγώνες σφαιροβολίας

«Δεν υπάρχει μίτινγκ σφαιροβολίας στην Ελλάδα. Είναι κρίμα. Έχεις δύο καλούς αθλητές γιατί να μην τους βοηθήσεις να ανέβουν στο ranking; Δεν έχουμε αγώνες και αναγκαζόμαστε να ψάχνουμε έξω. Είναι αδικία. Αν είχαμε περισσότερους αγώνες, θα μπορούσαμε να έχουμε καλύτερο ρυθμό και να πιάσουμε πιο εύκολα τα όρια».

Τα όρια έχουν πάρει την άνοδο. Ποια η γνώμη σου;

«21.70 το όριο του κλειστού το 2024; Με αυτή την επίδοση πήραν μετάλλιο στο Παγκόσμιο στο Λονδίνο το 2017. Πετάμε στραγάλια πιστεύουν; (γέλια)».

Ποιος είναι ο επόμενος στόχος;

«Δε βάζω στόχους ποτέ. Πιστεύω ότι όταν θέτεις κάποιον στόχο είναι σα να βάζεις ταβάνι στον εαυτό σου. Δεν θέλω να έχω ταβάνι (γέλια)».

Ποια είναι η σχέση σου με τον Τάσο Λατιφλλάρι; Συνεργάζεστε αρμονικά;

«Ο ένας τραβάει τον άλλο. Μαζί μεγαλώσαμε, μαζί κάνουμε προπόνηση. Κάνουμε και αστεία στους αγώνες. Ο ένας ανεβάζει τον άλλον και για αυτό βρισκόμαστε σε υψηλό επίπεδο. Είναι καλό για τη χώρα καθώς έχει δυο δυνατούς αθλητές που βγάζουν μεγάλες επιδόσεις. Θυμάμαι χαρακτηριστικά το Πανελλήνιο στη Λάρισα που τον είχα κερδίσει με ένα εκατοστό και μου λέει ρε φίλε τι ένα εκατοστό; Γελούσαμε».

«Ο αγώνας στην Τιφλίδα ήταν ιδιαίτερος γιατί…»

Ο πρώτος αγώνας σου με την Εθνική ήταν στην Κολομβία χωρίς προπονητή. Πώς ήταν η εμπειρία και ποιες οι δυσκολίες;

«Δεν ήταν δύσκολο χωρίς προπονητή καθώς είχαμε φροντίσει να μάθω να έχω αυτοέλεγχο. Κάναμε προπόνηση και προσπαθούσα να διορθώσω μόνος μου τον εαυτό μου. Έτσι, έμαθα να αναγνωρίζω το λάθος και να προσπαθώ να το διορθώσω. Ήταν μια ξεχωριστή εμπειρία. Πήγαινα πρώτη φορά σε αποστολή της Εθνικής Ομάδας και μάλιστα, μόνος. Δεν θα το ξεχάσω αυτό το ταξίδι».

Στην Τιφλίδα ανέβηκες στο πρώτο σκαλί του βάθρου. Ποιο στοιχείο σου χάρισε την πρωτιά;

«Ο αγώνας είχε ιδιαίτερη σημασία για εμένα. Οι γονείς μου κατάγονται από τη Σοβιετική Ένωση και παλιά έμεναν στην Τιφλίδα. Στον αγώνα με συνόδευσε ο πατέρας μου, ο προπονητής μου και ο μπαμπάς του προπονητή μου. Ο προπονητής μου είχε γενέθλια εκείνη την ημέρα και για εμένα ήταν ένα επιπλέον κίνητρο γιατί ήθελα να του κάνω ένα ξεχωριστό δώρο, τη νίκη. Επιπλέον, εκείνο το μέρος ήταν οι ρίζες μου. Ήταν μια αξέχαστη εμπειρία».

Τι κρατάς από την πρώτη σου συμμετοχή στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα στο Τάμπερε;

«Προετοιμαστήκαμε πολύ καλά. Έκανα μια βολή στον προημιτελικό και πήρα το εισιτήριο για τον τελικό. Εκεί, στην πρώτη βολή ακούμπησα το στεφάνι με τη μύτη του παπουτσιού και μου τη έβγαλαν άκυρη. Έτσι, στην επόμενη βολή θα έπρεπε να είμαι πιο προσεκτικός για να είμαι ασφαλής. Έκανα 20.57 και στην τρίτη έριξα 21.07 και πήρα το χάλκινο μετάλλιο».

Τα τελευταία χρόνια έχεις σταθερές βολές. Τι σε βοηθά;

«Η σταθερότητα οφείλεται στην προπόνηση. Κάνουμε καθημερινά προπόνηση και προσπαθώ να βελτιώνομαι καθημερινά. Δουλεύω και την τεχνική μου».

Ποιον θεωρείς τον καλύτερο σου αγώνα;

«Ο ένας είναι το 2017 στο Ευρωπαϊκό στο Γκροσέτο. Εκεί, είχα πάει με διάστρεμμα δευτέρου βαθμού και πήρα το χάλκινο μετάλλιο ενώ έκανα και πανελλήνιο ρεκόρ. Ο άλλος αγώνας, που ήταν η καλύτερη εμπειρία έως τώρα, ήταν το 2021 στο Ευρωπαϊκό Κ23 που ήμουν πέμπτος και στην τελευταία βολή κατάφερα να κατακτήσω το χάλκινο μετάλλιο».

Ποια ήταν η χειρότερη στιγμή σου;

«Το Πανελλήνιο Πρωτάθλημα φέτος. Ήμουν τόσο απογοητευμένος με την εμφάνιση μου».

«Με άλλαξε ο τραυματισμός»

Είχες ένα σοβαρό τραυματισμό στον ώμο. Πώς προέκυψε;

«Τραυματίστηκα στην προπόνηση, έκανα μια λάθος κίνηση και είχα εξάρθρωση κλείδας. Έκανα χειρουργείο γιατί δεν είχα και άλλη επιλογή. Πήγα στο Παπανικολάου και ο γιατρός μου είπε ότι αν δεν έμπαινα στο χειρουργείο λόγω της φύσης του αθλήματος, θα το πάθαινα ξανά. Επιλέξαμε να κάνουμε εγχείρηση και έπειτα, έκανα φυσιοθεραπείες στον Δημήτρη Χριστοδούλου. Ερχόμουν στη Θεσσαλονίκη κάθε μέρα για να κάνουμε μια σειρά από ασκήσεις».

Σε επηρέασε;

«Ο τραυματισμός μου άλλαξε τον τρόπο σκέψης και αντιμετώπισης. Κατάλαβα ότι πρέπει να προσέχω τον εαυτό μου. Δεν είναι ρομπότ, ούτε μηχανή. Πρέπει να τον προφυλάσσω. Είναι σημαντικό να ξεκουράζομαι, να τρέφομαι σωστά, να κοιμάμαι τις απαραίτητες ώρες. Όσο προσέχεις τον εαυτό σου, τόσο σε προσέχει και αυτός. Μοιάζει με ένα αυτοκίνητο, όσο το προσέχεις τόσο λιγότερες βλάβες σου βγάζει».

Πώς αισθάνθηκες όταν μπήκες ξανά στη βαλβίδα;

«Ήμουν ενθουσιασμένος. Μετά από μεγάλο διάστημα αποχής, έμοιαζε κάτι διαφορετικό».

«Όταν έπιανα μπαλάκι, το εξαφάνιζα»

Πώς άρχισε το ταξίδι σου στη σφαιροβολία;

«Ο αδερφός μου είχε αρχίσει να κάνει στίβο. Άρχισα και εγώ να κάνω διάφορα αγωνίσματα. Έκανα τρεξίματα, μπαλάκια μέχρι και μήκος δοκίμασα. Παρατηρήσαμε ότι όταν έπιανα το μπαλάκι, το εξαφάνιζα (γέλια). Μου άρεσε τόσο πολύ. Ήταν το αγώνισμα μου. Περίμενα καθημερινά να έρθει η ώρα για να πάω στην προπόνηση να ρίξω και κάπως έτσι άρχισα σφαιροβολία. Θυμάμαι την πρώτη φορά που έριξα τη σφαίρα άρχισα να φωνάζω και να πανηγυρίζω».

Ποια είναι τα χαρακτηριστικά που σου επιτρέπουν να κάνεις μια καλή βολή;

«Η αίσθηση του σώματος εντός της στροφής. Αν έχεις την αίσθηση, την ταχύτητα και την έκρηξη τόσο θα πετύχεις μια καλή βολή. Μεγάλο ρόλο παίζει και η συγκέντρωση».

Τι σκέφτεσαι όταν μπαίνεις στη βαλβίδα;

«Σκέφτομαι όσα έχω δουλέψει στην προπόνηση και προσπαθώ να τα βγάλω στον αγώνα».

Κάνεις κάτι ιδιαίτερο πριν από κάθε προσπάθεια;

«Κάνω πάντα τον σταυρό μου».

«Το χειμώνα δεν κάνεις εύκολα προπόνηση – Το καλοκαίρι πίνω καφέ με τα κουνούπια»

Πόσες ώρες την ημέρα προπονείσαι;

«Κάνουμε καθημερινά προπόνηση από δύο μέχρι τρεις ώρες».

Τι περιλαμβάνει η προπόνηση σου;

«Κάνουμε διάφορα πράγματα όπως βολές, ταχύτητα, άλμα σε μήκος και σε εμπόδια, ανοιγματάκια».

Υπάρχει κάποιο κομμάτι που σε δυσκολεύει;

«Η τεχνική. Επιμένω πάνω στην τεχνική, είναι αρκετά δύσκολη».

Πόσο σημαντικός είναι ο ρόλος του προπονητή σου;

«Μου έχει προσφέρει τα πάντα. Έχει θυσιάσει πολλές ώρες που θα μπορούσε να είναι σπίτι του. Είναι ιδιαίτερα σημαντικός για την εξέλιξη μου».

Πού προπονείσαι; Είσαι ικανοποιημένος με τις εγκαταστάσεις;

«Σε ένα χώρο πέντε χιλιόμετρα έξω από την Καλλικράτεια στην περιοχή Άγιος Παύλος Χαλκιδικής. Το γήπεδο βρίσκεται δίπλα από το κλειστό γυμναστήριο μπάσκετ. Δεν είναι κατάλληλες οι συνθήκες. Το χειμώνα στους 7 βαθμούς δεν είναι εύκολο να κάνεις προπόνηση. Το καλοκαίρι το μόνο πρόβλημα είναι τα κουνούπια αλλά δεν με πειράζουν πια. Πίνω καφέ μαζί τους (γέλια). Η ζέστη δεν μας επηρεάζει τόσο γιατί κάνουμε προς το βράδυ προπόνηση αλλά είναι και ωφέλιμη καθώς μαθαίνουμε να αγωνιζόμαστε σε αυτές τις συνθήκες. Είναι απαραίτητο γιατί τα προκριματικά στο εξωτερικό είναι το πρωί και με ήλιο».

Η χρηματοδότηση είναι επαρκής;

«Δεν είναι αρκετή, χρειάζεται κάτι περισσότερο. Για παράδειγμα, πέρυσι σε έναν αγώνα στο εξωτερικό πήγαμε με τον Τάσο (Λατιφλλάρι) και πληρώσαμε τα αεροπορικά. Είπαν ότι θα μας δώσουν το ποσό αλλά ακόμη περιμένουμε…».

«Να βελτιώσω τη συγκέντρωση μου»

Τι θα ήθελες να βελτιώσεις;

«Τη συγκέντρωση μου. Θα ήθελα να ξέρω ότι βρίσκομαι μέσα στον αγώνα και να ελέγχω το σώμα μου».

Ποια η στάση της οικογένειας σου;

«Είναι ιδιαίτερα υποστηρικτικοί. Με βοηθούν σε κάθε βήμα και είναι περήφανοι για εμένα στις καλές και στις κακές μου στιγμές».

Εκτός σφαιροβολίας με τι ασχολείσαι;

«Σπουδάζω στα ΤΕΦΑΑ. Επέλεξα αυτή τη σχολή που θεωρώ ότι μπορώ να τα καταφέρω».

Tips

Πρότυπο: «Ο Νέλσον. Είχε τρέλα όταν έμπαινε στη βαλβίδα. Ήταν αγωνιστής».

Αγαπημένο φαγητό: «Κοτόπουλο με πιλάφι και συνοδευτικό μπουγιουρντί».

Αγαπημένη σειρά: «Fast and Furius».

Κατοικίδιο: «Έχω ένα σκύλο, τη Νάρα».

Γούρι: «Τον σταυρό μου».

Ελεύθερος Χρόνος: «Κάνω βόλτες με το αυτοκίνητο και βγαίνω για καφέ με τους φίλους μου».

Πώς θα περιέγραφες τον εαυτό σου με μια λέξη/φράση: «Πολλοί λένε ότι είμαι ένας μεγάλος γίγαντας. Πιστεύω είμαι ένα θηρίο που κρύβει μια ψυχούλα μέσα του».