Ο ποδοσφαιριστής του ΠΑΟΚ, Ομάρ Ελ Καντουρί, μίλησε σε μέσο της Ιταλίας και αναφέρθηκε στην πανδημία του κορωνοϊού, το γεγονός ότι είναι μακριά από την οικογένειά του, τον ΠΑΟΚ, ενώ επεσήμανε ότι του λείπουν τα πάντα από την Ιταλία, καθώς έζησε εκεί εννιά ολόκληρα χρόνια.
Αναλυτικά όσα είπε:
«Η γυναίκα μου και τα παιδιά μου είναι στην Ιταλία, στη Μπρέσια. Επέστρεψαν στην Ιταλία δέκα ημέρες πριν 'ξεσπάσει' ο ιός και τελικά αναγκάστηκαν να μείνουν εκεί. Είναι μια δύσκολη κατάσταση και ελπίζω να λυθεί άμεσα. Και στην Ελλάδα, όσον αφορά τους περιορισμούς, τα μέτρα είναι παρόμοια. Ευτυχώς υπάρχουν λίγα κρούσματα καθώς άμεσα έκλεισαν τα πάντα και δεν μπήκαν σε κίνδυνο».
Για το το πώς αντιμετωπίζει την καραντίνα στην Ελλάδα: «Δεν κάνουμε προπονήσεις εδώ και τρεις εβδομάδες. Στις 13 Μαρτίου κάναμε την τελευταία μας προπόνηση. Θεωρητικά θα ξεκινήσουμε στις 13 Απριλίου αλλά και πάλι δεν το θεωρώ εφικτό σενάριο. Το πρωτάθλημα έχει σταματήσει, ίσως μπορέσουμε να ξεκινήσουμε και πάλι τέλη Μαΐου αλλά αυτή τη στιγμή όλα έχουν ανασταλεί».
«Δεν μας έχουν πει τίποτα ακόμη, περιμένουμε να δούμε τι θα συμβεί. Το θεωρώ δίκαιο καθώς οι ομάδες θέλουν να προστατευθούν. Όταν το ποδόσφαιρο σταματά και τα έσοδα είναι λίγα, δημιουργούνται δυσκολίες. Όταν είμαστε τραυματίες, οι ομάδες συνεχίζουν να μας πληρώνουν, συνεπώς νομίζω ότι είναι δίκαιο να σταθούμε και εμείς στο πλευρό τους σε μια τόσο δύσκολη στιγμή».
Για το αν θα ήθελε να επιστρέψει στην Ιταλία; «Η Ιταλία είναι μια σημαντική χώρα για μένα, είναι κομμάτι της καρδιάς μου. Έχω ζήσει εννέα χρόνια εκεί, μου λείπει. Στην Ελλάδα αγωνίζομαι στους πρωταθλητές, η Θεσσαλονίκη είναι μια όμορφη πόλη, οι άνθρωποι είναι φανταστικοί αλλά η Ιταλία είναι Ιταλία. Μου λείπουν τα πάντα όχι μόνο το ποδόσφαιρο. Δεν ξέρω τι θα συμβεί στο μέλλον αλλά σε αυτήν την περίεργη και επικίνδυνη κατάσταση, δεν σκέφτομαι το ποδόσφαιρο. Θα μιλήσουμε με την ομάδα και θα εξετάσουμε όλα τα σενάρια».
Και κατέληξε λέγοντας χαρακτηριστικά: «Είμαι πάντα κοντά στην Ιταλία. Μετά το Μαρόκο και το Βέλγιο είναι η τρίτη μου χώρα. Τα παιδιά μου είναι Ιταλοί, η σύζυγός μου είναι Ιταλίδα και παρακολουθώ τα πάντα από εδώ. Ελπίζω πως αυτός ο εφιάλτης θα τελειώσει σύντομα. Βλέπω τους Ιταλούς να υποστηρίζουν ο ένας τον άλλον. Ελπίζω με όλη μου την καρδιά ότι θα τελειώσει σύντομα επειδή είναι μια θαυμάσια χώρα».