To lockdown δεν έχει λήξει ακόμη, τα περιοριστικά μέτρα αίρονται μεν, αλλά σταδιακά και με ρυθμούς που έχουν ορίζοντα διμήνου, ενστάσεις κατατίθενται σε σχέση με τον προγραμματισμό για την επανέναρξη της λειτουργίας διαφόρων κλάδων της οικονομίας.
Οπως γίνεται αντιληπτό άπαντες, πλέον, κάνουν focus στην επόμενη μέρα της ελληνικής οικονομίας. Κι είναι απολύτως λογικό αυτό διότι όλοι ανησυχούν τι θα μας... ξημερώσει.
Η ζημιά που υπέστη και εξακολουθεί να υπόκειται η ελληνική οικονομία, είναι τεράστια. Ο φόβος ότι θα υπάρξουν πάρα πολλές επιχειρήσεις που δεν θα αντέξουν και θα κλείσουν, είναι δεδομένος. Τα σενάρια για αύξηση της ανεργίας είναι υπαρκτά. Οτι θα έχουμε ασύλληπτα νούμερα ύφεσης ουδείς το αμφισβητεί.
Το στοίχημα, συνεπώς, για την ελληνική κυβέρνηση είναι η ανάταξη της οικονομίας, η μάχη για να διασφαλίσει την οικονομική και την κοινωνική συνοχή.
Ενα στοίχημα πολύ δύσκολο. Απείρως δυσκολότερο από αυτό που κέρδισε με την στρατηγική της στο προηγούμενο στάδιο, αυτό της λήψης μέτρων για τον περιορισμό της εξάπλωσης του κορωνοϊού.
Οι επόμενοι μήνες θα κρίνουν την πορεία της χώρας μας. Η Ελλάδα είχε μπει σε τροχιά ανάπτυξης πριν την υγειονομική κρίση. Το καταλάβαινες στην αγορά ότι υπάρχει κλίμα αισιοδοξίας, υπήρχαν σχεδιασμοί, πλάνα για επενδύσεις και δημιουργία νέων θέσεων εργασίας.
Ολα αυτά ανατράπηκαν πλήρως τις τελευταίες 50 μέρες, οι οποίες μας γύρισαν στο... μηδέν. Μας έβαλαν σε μαύρες σκέψεις, οι οποίες θα φύγουν μόνο αν η κυβέρνηση ξεδιπλώσει και για την οικονομία ένα σχέδιο τόσο επιτυχημένο όσο ήταν αυτό που εφάρμοσε για την υγειονομική κρίση.
Η ανάταξη της οικονομίας είναι μια απίστευτα δύσκολη εξίσωση. Απαιτεί και πάρα πολλά χρήματα, αλλά και μέτρα τα οποία θα αποδεικνύουν πως η κυβέρνηση αντιλαμβάνεται τις ανάγκες των επιχειρήσεων και των εργαζομένων.
Η ελληνική κυβέρνηση θα κληθεί το επόμενο διάστημα να αποδείξει ότι το εννοεί πως γι' αυτήν είναι προτεραιότητα η στήριξη της επιχειρηματικότητας, της μεσαίας τάξης, της διατήρησης των θέσεων εργασίας.
Οι επιχειρήσεις θα χρειαστούν στήριξη. Ιδιαίτερα οι μεσαίες και οι μικρές. Μόνο με στήριξη δεν θα χαθεί καμία θέση εργασίας, ενώ είναι ευκαιρία για την κυβέρνηση μέσα από αυτή την κρίση να πετύχει την μείωση των ελαστικών σχέσεων εργασίας και την αύξηση του αριθμού των θέσεων πλήρους απασχόλησης.
Για να γίνει αυτό, όμως, θα πρέπει να προσανατολίσει όλα τα διαθέσιμα εργαλεία, να δημιουργήσει ένα... μπαζούκας το οποίο θα έχει ως αποκλειστικό στόχο όχι μόνο να μην αυξηθεί η ανεργία, αλλά να μειωθεί κιόλας αν είναι δυνατόν...
Μόνο έτσι θα κρατηθεί όρθια η οικονομία, μόνο έτσι θα επιτευχθεί ο στόχος της γρήγορης -μέσα στο 2021- επιστροφής σε συνθήκες Φεβρουαρίου 2020.
Αν δεν υπάρξουν τα κατάλληλα εργαλεία και το σχέδιο εκείνο που θα στηρίξει επί της ουσίας τις επιχειρήσεις και θα καταστήσει αδιαπραγμάτευτη την διατήρηση των θέσεων εργασίας, ο κίνδυνος μιας κρίσης που θα βάλει την χώρα σε περιδίνηση, είναι υπαρκτός.
Διότι σε αυτή την περίπτωση η ανεργία θα εκτιναχτεί, ακόμη και όσοι εργάζονται θα έχουν αισθητά μειωμένες αποδοχές, δεν θα μπορούν να πληρώνουν τις υποχρεώσεις τους, θα αυξηθούν τα «κόκκινα δάνεια», τα χρέη προς την εφορία, προς τα ασφαλιστικά ταμεία...
Καλό μήνα!
