Είναι ένα άθλημα το οποίο δεν έχει πολλά χρόνια που ήρθε στην «επιφάνεια» και ειδικά στο χώρο της Ελλάδας, όμως ομολογουμένως έχει «κερδίσει» το φίλαθλο κοινό.
Η πολυπλοκότητα που παρουσιάζει, η αντοχή, η δύναμη, τα χτυπήματα σε όλο σου το σώμα, ο μηδενικός χρόνος ξεκούρασης και πολλά άλλα στοιχεία που καλείσαι να διαθέτεις στο έπακρο για να ανταπεξέλθεις, το κάνουν δυναμικό όμως και επικίνδυνο…
Οι μικτές πολεμικές τέχνες είναι ένα δυναμικό σπορ, το οποίο ίσως θα πρέπει να το δούμε από μια διαφορετική οπτική γωνία…
Υπενθυμίζουμε τα λόγια του βετεράνου αθλητή του UFC, Krzysztof Soszynski, ο οποίος κάνει λόγο για τις «βλάβες» που υπέστη σωματικά-εγκεφαλικά από τη χρόνια ενασχόλησή του με το άθλημα.
«Δεν αγωνίζομαι πια» είπε. «Ο τελευταίος μου αγώνας στο UFC τον Δεκέμβρη του 2011 ήταν η πρώτη μου φορά που βγήκα κυριολεκτικά νοκ άουτ. Το μυαλό μου δεν επέστρεψε για περίπου 40 λεπτά μετά την μάχη. Η πρώτη μου προπόνηση μετά τον αγώνα, είχε λίγο sparring με έναν πολύ ελαφρύτερο αθλητή και όταν με πέτυχε μία φορά στο σαγόνι ο εγκέφαλός που κυριολεκτικά μου είπε: ΟΧΙ ΑΛΛΟ. Ξεχνάω πράγματα. Ξεχνάω τις λέξεις μου. Μπερδεύω συχνά πράγματα. Ακόμη και το να μετρήσω αντίστροφα από το 20 μέχρι το 10 ήταν δύσκολο. Δεν χειροτερεύει η κατάσταση, αλλά δεν γίνεται και καλύτερα. Είναι ένα από αυτά τα πράγματα που πρέπει να μάθω να ζω μαζί τους, όλη μου τη ζωή. Είναι άσχημο γιατί παίρνεις όλα αυτά τα μικρά πράγματα ως δεδομένα».
Βέβαια δεν είναι ο μοναδικός ο οποίος αντιμετώπιζε το συγκεκριμένο πρόβλημα….
Ο Matt Danzig αποσύρθηκε για τους ίδιους λόγους από το UFC, Ο Nick Dennis σε νεαρή ηλικία μετά από ένα K.O. που δέχτηκε αποφάσισε αποσυρθεί καθώς άρχισε να ανησυχεί για την υγεία του, ο Chuck Liddell ήρθε «αντιμέτωπος» με μια ανάλογη περίπτωση, ενώ η ιστορία του Gary Goodridge ο οποίος υποφέρει από ένα είδος χρόνιας τραυματικής εγκεφαλοπάθειας δεν έχει ακόμα ξεχαστεί.
Πολλοί είναι βέβαια και οι αθλητές, οι οποίοι δεν απέδωσαν το πρόβλημα μόνο κατά τη διάρκεια των μονομαχιών τους, αλλά αναφέρθηκαν και στις προπονήσεις με τα απαιτητικά sparring.
Και αν όλα αυτά συμβαίνουν σε κορυφαία πρωταθλήματα όπως είναι αυτό της Αμερικής, όπου η ειδίκευση στο προπονητικό κομμάτι είναι σαφώς ανώτερη, οι διοργανώσεις πραγματοποιούνται κάτω από τις καλύτερες συνθήκες που θα μπορούσαν να διεξαχθούν, οι χώροι άθλησης είναι οι καλύτεροι, ο τρόπος διαβίωσης πολύ διαφορετικός σε σχέση με αθλητές που πρέπει να εργάζονται και να απασχολούνται με το άθλημα ταυτόχρονα και δεν έχουν χρόνο ξεκούρασης, φανταστείτε τι κίνδυνο διατρέχουν αθλητές σε αλλες χώρες, όπου όλα τα παραπάνω αποτελούν «παραμυθένια ιστορία» για αυτούς και διογκώνουν το πρόβλημα ακόμα περισσότερο.
