Το προφανές σε ό,τι αφορά στην απόδοση των παικτών του ΠΑΟΚ στον θρίμαβο επί του Ολυμπιακού ήταν να πεις ότι ξεχώρισαν ο Μπράντον, ο Μπάμπα, ο Μουργκ και ο Αντρίγια. Δια γυμνού οφθαλμού φαινόταν η υπεροχή τους. Με μία δεύτερη ανάγνωση, όμως, και κυρίως εστιάζοντας στο τι συνέβη στο δεύτερο μέρος, όταν ο Μαρτίνεθ μετέτρεψε το 4-3-3 σε 4-2-3-1 αποσύροντας έναν κεντρικό μέσο (Αλεξανδρόπουλος) για να βάλει στο παιχνίδι τον Μασούρα, η γνώμη μπορεί να αλλάξει και να έρθουν σε πρώτο πλάνο οι Μεϊτέ-Οζντόεφ.
Ο Γάλλος με τον Ρώσο επιβλήθηκαν πλήρως στη μεσαία γραμμή και έδωσαν το δικαίωμα στους παίκτες από την μέση και μπροστά να στήσουν το δικό τους πάρτι. Το παράδοξο είναι ότι οι ίδιοι ήταν εκείνοι που έπαιξαν και πριν έξι μέρες, απέναντι όμως σε άλλο αντίπαλο ΑΕΚ (με ρόμβο και τέσσερις χαφ) και δεν μπόρεσαν να ξεφύγουν από την γενική μετριότητα.
Προχθές, όμως, έκαναν το καλύτερο παιχνίδι τους. Ίσως αυτό να είναι απόρροια του γεγονότος ότι όταν μπαίνει ο Σουαλιό στο παιχνίδι πάντα έχει παρτενέρ τον Μαγκομέντ.
Προσέξτε: Συνολικά οκτώ συμμετοχές έχει καταγράψει ο Γάλλος, στις έξι από αυτές ήταν βασικός και είχε δίπλα του τον Οζντόεφ (στο 0-0 με τον Αρη, στο 1-3 με τον ΠΑΣ Γιάννινα, στο 2-1 με την Άιντραχτ, στο 2-0 με τον Ατρόμητο, στην ήττα με 2-0 από την ΑΕΚ και στο 2-4 από τον Ολυμπιακό). Σε αυτά τα ματς, ο δεύτερος παρτενέρ του που έρχεται από τον πάγκο όταν αποσύρεται ο Ρώσος είναι ο Σβαμπ. Προφανέστατα, η επιλογή του Λουτσέσκου να πάνε μαζί, χέρι-χέρι σαν δίδυμο στο κέντρο, ο Μεϊτέ και ο Οζντόεφ είναι στοχευμένη και ενδεχομένως πιστεύω ότι οι δυο τους ανεβάζουν επίπεδο την μεσαία γραμμή του ΠΑΟΚ. Αν το βλέπει έτσι, στο Καραίσκάκη βρήκε μία πολύ ηχηρή απόδειξη.
