Κάπου μεταξύ μαθημάτων και... διαλειμμάτων άρχισε το 2007 να γράφεται η ιστορία του χάντμπολ της Πυλαίας. Ένας διάδρομος με δεκάδες τρόπαια προϊδεάζει ότι κάτι σημαντικό γίνεται στο σχολείο της περιοχής. Στην άκρη του διαδρόμου, ανάμεσα στις αίθουσες, περίοπτη θέση έχει το Κύπελλο Ελλάδας, που ο ΑΕΣΧ κατέκτησε σαν σήμερα, στις 30 Απριλίου του 2022.
Το σημείο εκείνο θα θυμίζει την κορύφωση του θαύματος (προϊόν του δίπολου σχολείου και ομάδας) το οποίο δουλευόταν για 10 χρόνια. Όσο δηλαδή και ο χρόνος ζωής του ΑΕΣΧ, η μετεξέλιξη των σχολικών ομάδων χειροσφαίρισης που άνοιξαν (και συνεχίζουν) στον δρόμο των διακρίσεων. Το τρόπαιο πέρασε από τον Λευκό Πύργο, έκανε τον γύρο της Πυλαίας με το ανοιχτό λεωφορείο και κατέληξε εκεί από όπου ξεκίνησαν όλα.
Στο 2ο ΓΕΛ Πυλαίας. Εκεί όπου και η «Μ» συνάντησε τον Μιχάλη Αντωνιάδη, εμπνευστή και δημιουργό της ομάδας χάντμπολ, ο οποίος, μέχρι και σήμερα, δεν έχει συνειδητοποιήσει το επίτευγμα της Πυλαίας κι ας «χαζεύει» το Κύπελλο Ελλάδας δεκάδες φορές την ημέρα.
Η κατάκτηση του Κυπέλλου Ελλάδας αποτελεί τη βιτρίνα όλων των κόπων, που έκαναν όσοι συμμετείχαν στην προσπάθεια της Πυλαίας, από την πρώτη μέρα ίδρυσης. Μοναδικό επίτευγμα στον ερασιτεχνικό αθλητισμό, που δύσκολα θα επαναληφθεί όμοιό του. Έχουν τα θαύματα εξήγηση; Για κάποιον που βλέπει την πορεία -καθημερινά- η απάντηση είναι καταφατική.
Συνέντευξη στον ΜΑΝΟ ΧΑΤΖΑΚΗ
Και δεν υπάρχει καταλληλότερο πρόσωπο από τον Μιχάλη Αντωνιάδη, για να απαντήσει: «Το Κύπελλο, που κερδίσαμε στην Κοζάνη, ήταν το αποκορύφωμα των θυσιών, που έκαναν ο προπονητής, Μπάμπης Ανανιάδης και οι παίκτες του. Ο αντικειμενικός σκοπός ήταν η συμμετοχή στο Final 4, που συνέβαινε πρώτη φορά. Αντιμετωπίσαμε πρώτα τον ΠΑΟΚ και, αν περνούσαμε θα είχαμε ΑΕΚ ή Ολυμπιακό. Η πρόκριση στον τελικό ήταν τεράστια στιγμή. Από εκεί και πέρα, ο προπονητής πέρασε το μήνυμα στους παίκτες ότι δίνεται μοναδική ευκαιρία για επιτυχία. Κάναμε το τέλειο παιχνίδι και πήραμε πέρα για πέρα δίκαιη νίκη επί της ΑΕΚ, που είχε μπάτζετ 1,2 εκατ. ευρώ, ενώ εμείς 55 χιλιάδες. Τέτοια επιτυχία δύσκολα θα επαναληφθεί, όμως, ποτέ μη λες ποτέ.
Συνέβησαν πολλά, για να φτάσουμε στο τρόπαιο. Πριν το Final 4, δεν ήταν ρεαλιστικό να πούμε «πάμε να το πάρουμε», γιατί δεν είχαμε τέτοιου είδους οργανωμένη δουλειά, όπως οι αντίπαλοι, που την έχουν αυτοσκοπό. Ήμασταν στην καλύτερη φάση μας και κερδίσαμε την ΑΕΚ, κάτοχο του τρεμπλ. Κάναμε ό,τι έπρεπε, τη στιγμή που έπρεπε», λέει στη «Μ».
Η Πυλαία, μέσα σε δύο μέρες, από ομάδα συνοικίας έγινε ομάδα πόλης μέχρι και... χώρας. Ο ένας χρόνος είναι αρκετό διάστημα, για να γίνει... κατανοητή τέτοια ασύλληπτη επιτυχία; «Κάθε μέρα στο σχολείο βλέπω το Κύπελλο και δεν το χορταίνω. Δεν το έχω συνειδητοποιήσει. Σκέφτομαι μέσα μου... Καλά, εμείς το κάναμε;», διερωτάται... φωναχτά.
«Φτιάξαμε winners»
«Η κατάληψη της 5ης και 6ης θέσης αποδείχτηκε κάτι εύκολο στην Α1, ανάμεσα σε 12 ομάδες. Υπήρχε η βάση. Ποτέ δεν είχαμε κατά νου ότι, μέσα σε λίγα χρόνια, θα φτάσουμε σε πανελλήνιο τίτλο. Θέλαμε να αναδείξουμε παίκτες για την εθνική ομάδα. Γαλουχήσαμε παιδιά με πνεύμα winner, γιατί είχαν πάρει δύο πανελλήνια πρωταθλήματα στα μικρότερα κλιμάκια, αλλά οι ίδιοι αθλητές στα σχολικά πρωταθλήματα, είχαν πάρει 16 συνεχόμενα μετάλλια, τέσσερα χρυσά, ένα ασημένιο και ένα χάλκινο. Ο πρωταθλητισμός προέκυψε στη ζωή τους, διότι έφτασαν σε ένα σημείο να κάνουν έως και 320 προπονήσεις τον χρόνο. Ήταν εξαιρετικοί μαθητές, αθλητές και χαρακτήρες», τονίζει ο κ. Αντωνιάδης, αναλύοντας τη λογική του ΑΕΣΧ.
Και όλα αυτά... «χωρίς μεταγραφές ολκής, αλλά με αμέτρητες θυσίες από τα παιδιά, που αποτέλεσαν τη δική μας βάση, χωρίς λεγεωνάριους».
«Πρώτοι και στην πόλη»
Ο κ. Αντωνιάδης, γυμναστής στο επάγγελμα, με μακρά ιστορία στο χάντμπολ και προπονητής σε διάφορες ομάδες (Σερρών, Βέροιας Θεσσαλονίκης και Ομοσπονδιακός σε μικρές ηλικίες), ήρθε στο Γυμνάσιο της Πυλαίας το 2007, παίρνοντας οργανική θέση.
«Εδώ συνάντησα καλές προϋποθέσεις, γιατί βρήκα κλειστό γυμναστήριο, στο οποίο μπορούσε, αν και μικρών διαστάσεων, να διδαχθεί χάντμπολ. Ξεκίνησα δειλά-δειλά και με παιδιά δημοτικού, κυρίως πολύτεκνων οικογενειών. Τα μόνα επίθετα που ακούγονταν ήταν Αλατσατιανός, Αντωνιάδης, Κουκμίσης, Σαχίνογλου, Μπικιάρης, οικογένειες που είχαν από τρία έως πέντε παιδιά. Ο πυρήνας ήταν 15 άτομα, αλλά η προσπάθεια απλώθηκε γρήγορα. Αρχικά, η ομάδα λεγόταν Σύλλογος Κατοίκων Συνοικισμού Κωνσταντινουπολιτών Πυλαίας και με τον τότε πρόεδρο του συλλόγου, Κώστα Ζήση, φτιάξαμε το τμήμα Χειροσφαίρισης. Την επόμενη χρονιά επιστράτευσα τον Πάνο Γούσιο, που είχα αθλητή παλιά στον ΠΑΟΚ, τον Τρίτωνα και το Πειραματικό και φτιάξαμε ένα σωματείο για... όσο πάει.
Δουλέψαμε, επί σειρά ετών, 12χρονα παιδιά, τα οποία έφτασαν σε υψηλό επίπεδο, έχοντας κερδίσει δύο πανελλήνια στο Παμπαιδικό, έπαιξαν τελικό στο Μίνι, δύο πανελλήνια στο Παιδικό, ένα ασημένιο και ένα χρυσό στο Εφηβικό και είχαν μεγάλη συνδρομή, στην άνοδο στην Α1 το 2016. Την επόμενη χρονιά πέσαμε και, μετά το ηρωϊκό μπαράζ της Κέρκυρας, επανήλθαμε το 2018, και εκ τότε συμμετέχουμε ανελλιπώς, κατακτώντας θέσεις από 5-8», εξιστορεί ο κ. Αντωνιάδης, από όταν η ομάδα ήταν ακόμη... γειτονιάς.
Και κάπως έτσι ο ίδιος, έχοντας πολλούς συμπαραστάτες, γαλούχησε μερικές γενιές αθλητών, έφτιαξε ομάδα χάντμπολ και με... παιδιά, που γίνονταν άντρες στο πέρασμα του χρόνου, έφτασε στο απόλυτο σημείο επιτυχίας ενός ερασιτεχνικού -στη δομή- σωματείου, το οποίο βρήκε ανταγωνισμό, έγινε καλύτερο και έφτασε να «γίνει όχι μόνο πρώτο στο χωριό μας, αλλά και στην πόλη», όπως τονίζει.
Χρόνια στο χάντμπολ, χρόνια και στην Πυλαία, ο κ. Αντωνιάδης έχει ταυτιστεί με την περιοχή, τη δουλειά στις ακαδημίες και κάθε τμήμα του ΑΕΣΧ χωριστά. «Προσωπικά, δεν διανοούμαι ότι θα σταματήσω αυτό που κάνω. Άλλοι μπορεί να πουν ότι σταματούν, εγώ δεν μπορώ. Πάντα θα είμαι κομμάτι της διαδικασίας. Είμαι γεμάτος από ό,τι πετύχαμε και, αν στο μέλλον έρθει κάτι εξίσου μεγάλο, θα είναι δικαίωση της όλης διαδικασίας σε συλλογικό επίπεδο. Οι μεγάλες επιτυχίες είναι πολλών ανθρώπων, δεν αρκεί ένας. Για μένα, το πιο δυνατό όραμα είναι να υπάρχει το σωματείο και να λειτουργεί όπως σήμερα. Να έχει ως βάση τις ακαδημίες και να παράγει αθλητές».
«Ξαφνικά, αλλάξαμε...»
Η κατάκτηση του Κυπέλλου προκάλεσε κρότο και εκδήλωσε συναισθήματα που, έως την τελευταία μέρα του Απριλίου του 2022, ελάχιστοι γνώριζαν ότι υπήρχαν. Ο Μιχάλης Αντωνιάδης έκανε λόγο για αλλαγές σε διάφορα επίπεδα, το επόμενο διάστημα της κατάκτησης του Κυπέλλου, που έφτασαν στο όριο του «αποπροσανατολισμού».
«Δεν διαχειριστήκαμε καλά αυτό που ήδη πετύχαμε. Θέλω να είμαι αντικειμενικός. Κάναμε κάποιες κινήσεις που ίσως δεν ήταν σωστές. Υπερτιμήθηκε η προσπάθεια και αδικήσαμε εαυτούς. Κάποιοι παίκτες είδαν -δικαίως ή αδίκως- ότι έπρεπε να έχουν κάτι άλλο, ενώ ως τότε λειτουργούσαν τελείως ερασιτεχνικά. Ξαφνικά το σωματείο άλλαξε τρόπο λειτουργίας, σε συγκεκριμένα πλαίσια, αλλά όλο το εγχείρημα δεν υποστηρίχτηκε, όπως έπρεπε, από τους γύρω. Aυτή είναι η πραγματικότητα.
Όσον αφορά το αγωνιστικό κομμάτι, κάνουμε αυτό που ξέρουμε, δηλαδή τις ακαδημίες μας, εξακολουθούμε και δουλεύουμε τα τμήματα υποδομής και δεν είναι τυχαίο ότι το παιδικό μας είναι πρώτο και αήττητο, για να πάει στην τελική φάση, το εφηβικό μας έχασε ένα ματς, για να πάει στην τελική φάση, οι νέοι μας είναι εν δυνάμει διεκδικητές μεταλλίων στην τελική φάση και η αντρική ομάδα τερμάτισε στην 8η θέση στην Α1».
Η παγκόσμια αναγνώριση και η βοήθεια του δημάρχου
Ο Δήμος Πυλαίας στηρίζει έμπρακτα, δίνοντας σημαντικά κονδύλια για τη λειτουργία της ομάδας, η οποία -μην ξεχνάμε- έχει ερασιτεχνικό χαρακτήρα, αλλά τα λειτουργικά -και όχι μόνο- έξοδα δεν είναι και λίγα κάθε χρόνο.
«Ιστορικά, όλα τα προηγούμενα χρόνια και ο δήμαρχος Πυλαίας, ο Ιγνάτιος Καϊτεζίδης και το δημοτικό συμβούλιο είναι δίπλα μας και στηρίζει. Όταν οι σχολικές ομάδες έπαιξαν στο Κατάρ, η Πυλαία έτυχε παγκόσμιας προβολής, το ίδιο και όταν πήγαμε στη Ρουέν της Γαλλίας. Οπότε, ο δήμος μάς υποστήριξε σε μεγάλο βαθμό και οικονομικά και ηθικά. Μας τίμησε, μας βράβευσε, πιστεύω και πως ο πρόεδρός μας ο Γιώργος ο Μπαμπαράτσας, που τυγχάνει να είναι και στο δημοτικό συμβούλιο, κινήθηκε δραστήρια, όπου έπρεπε και είχαμε αυτά που έπρεπε. Ο κόσμος, βέβαια, δεν κατάλαβε ίσως πως έγινε κάτι εξωπραγματικό στην Πυλαία και σε αυτό το σκέλος δεν πετύχαμε όσα θέλαμε.
Θα ήταν ευχής έργο αν διατηρούσαμε τον ερασιτεχνικό χαρακτήρα της ομάδας με παράλληλη χρηματοδότηση από χορηγούς. Τα σωματεία, στην ελληνική πραγματικότητα, δεν επιτρέπουν μεγάλα χορηγικά πακέτα. Εμείς έχουμε σοβαρό υποστηρικτή τον Δήμο και τον δήμαρχο, Ιγνάτιο Καϊτεζίδη, όπως και τις ακαδημίες, αλλά και ορισμένους άλλους ανθρώπους, που είναι κοντά μας. Το χάντμπολ, για να επιζήσει, πρέπει να έχει ερασιτεχνική προσέγγιση, γιατί, αυτό που γίνεται σε ΑΕΚ και Ολυμπιακό, παραδείγματος χάρη, απέχει πολύ από τις υπόλοιπες ομάδες».
Η... φανέλα και οι ακαδημίες
Ο οικονομικός αντίκτυπος είναι ξεχωριστό κεφάλαιο στην ομάδα της Πυλαίας και εύκολα μπορεί να χαθεί η ουσία, όπως εξηγεί ο κ. Αντωνιάδης.
«Τα χρήματα, που ήρθαν σε πολλές ομάδες φέτος από το στοίχημα, έχει αλλάξει τα μεγέθη και, συνολικά, έφερε αναταράξεις. Δυστυχώς, συνεπήρε και την ομάδα μας, γιατί λειτουργούσαμε ερασιτεχνικά, παίζαμε για τη φανέλα και οι αποδοχές αυτό ακριβώς έδειχναν. Πλέον, υπάρχει προβληματισμός σε όλες τις ομάδες, τα διοικητικά σχήματα και ίσως να μην το διαχειριστήκαμε σωστά, ούτε εμείς, ούτε και άλλα σωματεία».
Όσες όμως επιτυχίες κι αν έρθουν από τους άντρες, οι ακαδημίες θα είναι η βάση του παρόντος και του μέλλοντος. Το Κύπελλο αποτέλεσε «κράχτη», για εγγραφές περισσότερων παιδιών στα τμήματα υποδομής, αν και η Πυλαία είχε κάτι παραπάνω από ικανοποιητικό αριθμό και τα προηγούμενα χρόνια.
«Το Κύπελλο άνοιξε δρόμους και έφερε περισσότερα παιδιά στις ακαδημίες, αν και εμείς ανέκαθεν είχαμε πολλά παιδιά. Οι ακαδημίες λειτουργούν επαρκώς και με εξαιρετικούς προπονητές, όπως ο Γιώργος Βακάλης, γι' αυτό και έχουν διακρίσεις. Δεν είναι τυχαίο ότι το γυναικείο μας τμήματα, πριν λίγες ημέρες, έπαιξε στην Αθήνα στην τελική φάση του Πρωταθλήματος Νεανίδων και για ένα ημίχρονο χάσαμε το ασημένιο μετάλλιο. Περάσαμε από την Ένωση μας, πήγαμε στο Πανελλήνιο, αλλά χάσαμε στο τέλος και τελικά δεν πήραμε ούτε το χάλκινο λόγω goal average», τονίζει στο Metrosport.gr, ο συντονιστής όλων των τμημάτων, που είναι δίπλα σε κάθε παιδί και προπονητή του ΑΕΣΧ.
Το κεφάλαιο «γυναικεία ομάδα»
Μπορεί το αντρικό να έφερε τη μεγαλύτερη -έως σήμερα επιτυχία στον σύλλογο- ωστόσο ο Μιχάλης Αντωνιάδης έκανε ειδική μνεία και στο γυναικείο τμήμα, όπου γίνεται εντατική και σοβαρή δουλειά από όλους τους συντελεστές.
«Ουσιαστικά, το γυναικείο τμήμα ξεκίνησε παράλληλα με το αντρικό. Σε βάθος χρόνου, η ομάδα έφτασε να παίζει στην Α1, να είναι ανταγωνιστική και να μην πέσει ποτέ και, μάλιστα, να έχει σημαντικές επιτυχίες. Έχει πάρει πανελλήνιο πρωτάθλημα στο Μίνι, ασημένιο μετάλλιο στις Κορασίδες, δύο ασημένια μετάλλια στις Νεάνιδες, ένα χρυσό πέρσι στις Νεάνιδες και φέτος ήταν εν δυνάμει στα μετάλλια.
Έχει εμφανίσει αρκετές επιτυχίες σε πανελλήνιο επίπεδο, οι οποίες δεν είναι υποδεέστερες από τις αντίστοιχες του αντρικού τμήματος. Αξιοσημείωτες όμως είναι οι επιτυχίες και του 2ου ΓΕΛ, όπου παίζουν πολλά από τα κορίτσια, του ΑΕΣΧ Πυλαίας. Και μην παραλείπουμε ότι και οι γυναίκες και οι άντρες, τα δύο τελευταία χρόνια αγωνίζονται στην Ευρώπη. Φέτος, οι γυναίκες διεκδίκησαν το Πρωτάθλημα Ελλάδας και τελικά κατετάγησαν στην 3η θέση».
Το σπίτι του χάντμπολ
Εντός του καλοκαιριού, που έρχεται, καλώς εχόντων των πραγμάτων, η Πυλαία θα αποκτήσει το νέο γήπεδο χάντμπολ, το οποίο θα δώσει λύσεις στις ομάδες της. Από πέρσι, έχουν ξεκινήσει οι σχετικές ενέργειες και το όλο πρότζεκτ φαίνεται πως βρίσκεται σε καλό δρόμο.
«Ο Δήμος έχει δρομολογήσει την κατασκευή γηπέδου, που ξέρω ότι βρίσκεται σε πολύ καλό δρόμο, κατόπιν και των ενεργειών του δημάρχου, Ιγνάτιου Καϊτεζίδη, κατά τη συνάντηση που κάναμε με τον υφυπουργό Αθλητισμού, Λευτέρη Αυγενάκη. Εκεί από κοινού έγινε η κίνηση για τη δημιουργία του Handball Arena στην Πυλαία, το οποίο θα φιλοξενεί μόνο ομάδες χειροσφαίρισης. Πιστεύω ότι το έργο θα γίνει εντός του καλοκαιριού και θα λύσει και το πρόβλημα, που έχουμε εμείς ως Πυλαία με τα 10 τμήματα που έχουμε. Θα έχουμε πιο διευρυμένη βάση αθλητών και καλύτερες συνθήκες προπόνησης σε σύγκριση με το μικρό γήπεδο στο οποίο προποπονούνται μέχρι σήμερα οι ομάδες μας. Το νέο γήπεδο, πιθανότατα, θα κατασκευαστεί δίπλα στο ΔΑΚ Πυλαίας. Για εμάς θα είναι σωτηρία», αναφέρει σχετικά ο κ. Αντωνιάδης.
Κλείνοντας την κουβέντα μας, και επειδή σχολείο και ομάδα της Πυλαίας έχουν κοινή πορεία, ο κ. Αντωνιάδης ευχαρίστησε το προσωπικό του Γυμνασίου και του Λυκείου, που συμβάλλει στην προσπάθεια του χάντμπολ της Πυλαίας, με ξεχωριστή αναφορά στον γυμναστή, Γιώργο Τερζή, με τον οποίο ζήτησε να φωτογραφηθεί, όπως και έγινε, τονίζοντας το υποστηρικτικό του έργο σε όλη τη διαδικασία.
*Ο Μιχάλης Αντωνιάδης (αριστερά) με τον Γιώργο Τερζή (δεξιά)
Φωτογραφία: ΚΩΣΤΑΣ ΜΙΧΑΛΟΠΟΥΛΟΣ