Ήταν 1986 όταν ξεκίνησε η πρώτη απόπειρα κατασκευής του μετρό στη Θεσσαλονίκη, με τις πολύπαθες εργασίες να ολοκληρώνονται μετά από τέσσερις δεκαετίες.
Οι πρώτες προτάσεις για τη δημιουργία ενός υπογείου συστήματος σιδηροδρόμων για τη Θεσσαλονίκη έγιναν το 1918 από τον Τομ Μόουσον και τον Ερνέστ Εμπράρ, μόλις έναν χρόνο μετά την μεγάλη πυρκαγιά του 1917, για να είναι εφικτή η εύκολη πρόσβαση από το κέντρο της πόλης προς την περιοχή που τότε ονομαζόταν Εξοχή.
Μέσα στα χρόνια που ακολούθησαν το έργο ξεχάστηκε, ενώ το 1976 ο τότε νομάρχης Κωνσταντίνος Πυλαρινός συμπεριλήφθηκε στον προϋπολογισμό αναφορικά με το Ρυθμιστικό Σχέδιο Θεσσαλονίκης, ώσπου το 1986 σχηματίστηκε η περιβόητο «τρύπα του Κούβελα», με το σχέδιο να περιλαμβάνει τη χάραξη του υπόγειου σιδηροδρόμου κάτω από το οδόστρωμα της οδού Εγνατίας, μεταξύ της οδού Καυταντζόγλου και της Πλατείας Δημοκρατίας.
Η κατασκευή προχώρησε με εξαιρετικά αργούς ρυθμούς, λόγω πενιχρής χρηματοδότησης, με τον Κούβελα να ορίζει, πριν παραιτηθεί, ως φορέα χρηματοδότησης τη νεοϊδρυθείσα Δημοτική Τηλεόραση Θεσσαλονίκης, TV 100, που δεν κατάφερε να διαθέσει πόρους επίσης σχετικούς πόρους, οδηγώντας στην ολική παύση των εργασιών.
Φυσικά, τις επόμενες δυο δεκαετίες υπήρξαν διαρκή δημοσιεύματα για έρευνες που υποστήριζαν ότι με την κατασκευή του μετρό θα επιλυόταν το τεράστιο κυκλοφοριακό πρόβλημα, επιτρέποντας να κινούνται διπλάσια αυτοκίνητα, με τον προκαταρκτικό σχεδιασμό να ξεκινά το 2003 και από τον διαγωνισμό που προκηρύχθηκε, δυο χρόνια αργότερα, να αναλαμβάνει την κατασκευή του μετρό η ΑΤΤΙΚΟ ΜΕΤΡΟ (πλέον ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΜΕΤΡΟ).
Η κατασκευή της βασικής γραμμής του μετρό θα είχε μήκος 9,6 χλμ. και θα περιελάμβανε 13 σταθμούς και αμαξοστάσιο στην Πυλαία, με την κοινοπραξία ΑΕΓΕΚ IMPREGILO-ANSALDO T.S.F.-SELI-ANSALDOBREDA να είναι ο τελικός ανάδοχος του έργου.
Η ημερομηνία παράδοσης του έργου έτυχε... πολλών και διάφορων παρατάσεων και αναβολών, με μείζον πρόβλημα να παραμένει η εύρεση αρχαιοτήτων κατά τις ανασκαφές στο χώρο όπου έχει σχεδιαστεί η κατασκευή του σταθμού Βενιζέλου, γνωστά Decumanus maximus ή αλλιώς βυζαντινή Μέση Οδός.
Κι αυτό γιατί η ΑΤΤΙΚΟ ΜΕΤΡΟ αποφάσισε να κατασκευάσει τις σήραγγες στον επίμαχο σταθμό σε βάθος 31 αντί για 14 μέτρα και να διαμορφώσει τον σταθμό, με τις αλλαγές του σχεδιασμού να οδηγούν σε πολυετείς καθυστερήσεις, που παρέτειναν το ήδη επιβαρυμένο κυκλοφοριακό πρόβλημα της πόλης.
Μετά από διαρκή προβλήματα, χρεοκοπίες εταιρειών, αφαίμαξη των επιχειρηματιών λόγω εκτίναξης των ενοικίων στην περιοχή, διακοπή λόγω της οικονομικής κρίσης, μακροχρόνιες δικαστικές προσφυγές και πολυετή επιβάρυνση στην καθημερινότητα των πολιτών, το μετρό ανοίγει επίσημα τις πύλες του στις 30 Νοεμβρίου, αναμένοντας όλους τους κατοίκους που το περίμεναν για δεκαετίες να το χρησιμοποιήσουν.
