Ομάδα από ατσάλι ο ΠΑΟΚ σε χρόνο ρεκόρ (Κυριακή – Τετάρτη) καθάρισε τους δύο πρωτοπόρους της βαθμολογίας κι έστειλε ένα ιδιαίτερα εκκωφαντικό μήνυμα σε συγκεκριμένους αποδέκτες.
Νίκη ουσίας. Τα περί γοήτρου περνούν σε δεύτερη μοίρα, από τη στιγμή που στα δύο τελευταία παιχνίδια στα οποία ο δικέφαλος αντιμετώπισε τον πρωτοπόρο πρωταθλητή και τον δεύτερο της βαθμολογίας, έδειξε και απέδειξε πως έκαναν πολύ μεγάλο λάθος όσοι προσπάθησαν να τον υποβαθμίσουν και να τον απαξιώσουν, επιχειρώντας με τον οποιοδήποτε τρόπο να του αφαιρέσουν ότι αποδεδειγμένα και με το σπαθί του έχει κατακτήσει με τη διαδρομή του στον χώρο.
Μετά από όσα «συνέβησαν» στα δύο τελευταία παιχνίδια, αποδείχθηκε ότι ήταν ανόητοι όσοι τον υποτίμησαν και ιδιαίτερα ατυχείς οι αλαζόνες αντίπαλοι του. Και λέμε ανόητοι γιατί δεν κατάλαβαν πως αυτή η συμπεριφορά τους και η αντίστοιχη προκλητική έπαρση τους, αποτέλεσε ένα ισχυρότατο κίνητρο για τους εκτελεστές, τιμωρούς κι εκδικητές, που σε χρόνο ρεκόρ καθάρισαν το «δίδυμο» της βαθμολογικής κορυφής. Αυτοί λοιπόν που σκέφτηκαν πως ήταν πολύ εύκολο να αφαιρέσουν από τον ΠΑΟΚ την ψυχή και το μέταλλο του με τον οποιοδήποτε τρόπο (το επαναλαμβάνουμε) βρέθηκαν χωρίς σκαλπ, πληρώνοντας την αμετροέπεια τους και την εν γένει προκλητική συμπεριφορά τους.
Οι νικητές απέδειξαν ότι διατηρούν την φλόγα, τον χαρακτήρα και το ατσάλι του DNA που διαθέτουν. Παίρνοντας λοιπόν το σκαλπ από τον πρώτο κα τον δεύτερο, δικαιολογημένα ο Πάμπλο Γκαρσία και οι παίκτες του αισθάνονται δικαιωμένοι και περήφανοι. Στην αντίπερα όχθη; Πολύ κλάμα. Σφιχταγκαλιασμένα τα φιλαράκια, οδύρονται για αυτό που τους βρήκε. Όμως κανείς δεν σκέφτηκε από τους χθεσινούς να μελετήσει το πρώτο χτύπημα που έγινε στην Τούμπα και αποτελούσε έναν προπομπό και για το δεύτερο. Είναι αλήθεια ότι οι δύο τελευταίες και καθοριστικές νίκες του ΠΑΟΚ πόνεσαν πολύ.
Οι φανεροί, αλλά και οι κρυφοί Θαναηλάκηδες του λεκανοπεδίου και της συμπρωτεύουσας έχασαν μαζί με την ηρεμία τους και την λαλιά τους. Η νέα σπουδαία νίκη του ΠΑΟΚ πέραν όλων των όσων σημαντικών παραμέτρων της (γόητρο, ψυχολογία, βαθμολογική συγκομιδή), κρίνεται και είναι ξεχωριστή, τη στιγμή που ζευγαρώνεται με την αντίστοιχη της Κυριακής. Συνοψίζοντας καταλήγουμε στα όσα αναφέρουμε στον τίτλο και στο info του σχολίου μας. Στο αγωνιστικό κομμάτι της αναμέτρησης αποτυπώνεται ανάγλυφα η εικόνα των δύο αντιπάλων.
Οι γηπεδούχοι είχαν την κατοχή, αλλά ο πανομοιότυπος, φλύαρος, ευκολοδιάβαστος και ατελέσφορος τρόπος με τον οποίο επιχειρούσαν να ισοφαρίσουν, κούραζε, προφανώς και απογοήτευε και τους ίδιους. Αντίθετα οι φιλοξενούμενοι παρουσιάστηκαν πειθαρχημένοι, μαχητικοί και κράτησαν την εξέλιξη του παιχνιδιού στο ρυθμό και στα πλαίσια που ήθελαν. Οι ευκαιρίες που έχασαν οι νικητές ήταν εξόφθαλμες. Πιο κλασικές από τις αντίστοιχες με τις οποίες πίστωναν τους γηπεδούχους κάποιοι ισαποστάκηδες. Σε ατομικό επίπεδο ο Πασχαλάκης τα πήγε περίφημα.
Η επιστροφή του Βαρέλα συνδυάστηκε με μια εξαιρετική απόδοση. Καλός ο Ροντρίγκο, το ίδιο και ο Μπάμπα. Ο αρχηγός ψυχάρα! Ανεκτίμητος! Απίστευτος πολεμιστής ο Σφιντέρσκι. Έξοχη απόδοση από τον σκόρερ (Σβαμπ). Ο Ζίβκοβιτς σε μια πολύ δύσκολη αποστολή τα κατάφερε. Μεγάλη η προσφορά του ποιοτικού Ελ Καντουρί, το ίδιο και του ανεβασμένου Αουγκούστο. Άδικη πέρα ως πέρα η συμπεριφορά του διαιτητή στον Ουάρντα. Ανύπαρκτη η δεύτερη κάρτα. Βοήθησαν σημαντικά οι νεαροί Τσιγγάρας και Μιχαηλίδης. Σε υψηλά επίπεδα και το κοουτσάρισμα από τον Πάμπλο Γκαρσία.
