Η κινητικότητα που βρίσκεται σε εξέλιξη και αφορά το μαχητικό 5ης γενιάς F-35, φαίνεται πως θα συνεχιστεί και το αμέσως επόμενο διάστημα, με την λεγόμενη «JSF» ομάδα από τις Ηνωμένες Πολιτείες να «στρατοπεδεύει», αρχικά στο αεροπορικό Επιτελείο. Αυτό θα συμβεί μόλις λάβει την πρόσκληση από το αεροπορικό Επιτελείο.
Η αεροπορία εστιάζει στα υπό εξέλιξη προγράμματα των F-16 Viper, τα Rafale F3R, στη νέα «φαρέτρα» που οργανώνει το Επιτελείο, τα όπλα της δηλαδή, αλλά υπάρχει και η ομάδα εκείνη που επεξεργάζεται το αύριο. Αυτή λοιπόν η ομάδα είναι που θα κάτσει στο ίδιο τραπέζι με την «JSF» ώστε να σχεδιάσουν την πρώτη ουσιώδη κίνηση προς το μέλλον.
Προς την Ελληνική πλευρά έχει αποσαφηνιστεί πως ακόμη και αύριο το πρωί να σταλεί η επίσημη εκδήλωση ενδιαφέροντος από την Αθήνα προς την Ουάσιγκτον για το F-35, ο απαιτούμενος χρόνος δεν πέφτει κάτω από την 5ετία. Άλλωστε τα ποσά είναι ήδη μεγάλα και υπάρχουν τεράστια ανοίγματα για να σταθούν ισχυρές στα πόδια τους οι Ένοπλες Δυνάμεις.
Αλλά στην παρούσα συγκυρία εκείνο που παρατηρείται -τουλάχιστον σ’ ότι αφορά τον στόλο των μαχητικών αεροσκαφών- είναι πως χτίζεται με fast track ρυθμούς η επόμενη σελίδα αεροπορικής υπεροχής, ακόμη κι αν το F-35 φαντάζει προς ώρας μακριά.
Γι’ αυτό ακριβώς σπεύδει στην Αθήνα περί τα μέσα Δεκεμβρίου η «JSF» ομάδα της Lockheed Martin, που ασχολείται αποκλειστικά με το F-35, ώστε να δώσει τα φώτα της σε μια σειρά πραγμάτων που πρέπει να συμπεριληφθούν στην Ελληνική LOA, η σύνταξη της οποίας μάλλον δεν είναι μια απλή υπόθεση.
Άνοδος επιπέδου ασφαλείας
Δεν αποκλείεται και μέλη της ίδιας ομάδας να είναι αυτοί που θα προχωρήσουν ακόμη και σε επί τόπου αυτοψίες στις αεροπορικές βάσεις για να καταγραφεί η κατάσταση στην οποία βρίσκονται οι υφιστάμενες υποδομές.
Πηγές από το αεροπορικό Επιτελείο εξηγούσαν ότι όλοι όσοι έχουν μπει στην ευρεία οικογένεια του αεροσκάφους 5ης γενιάς, έχουν αλλάξει δραματικά το επίπεδο ασφαλείας στη «φωλιά» των F-35.
Αυτή είναι μια απαίτηση όταν υπάρχει υλικό υψηλής τεχνολογίας και πρέπει ν’ αποφευχθεί η διαρροή τεχνολογίας, ιδίως προς την Ρωσία και την Κίνα.
Η εικόνα των Ελληνικών αεροπορικών βάσεων προέρχεται ως μετεξέλιξη τοποθεσιών που επιλέχθηκαν για επιχειρήσεις αεροσκαφών από την δεκαετία του 50’-60’, όταν δηλαδή η Ελλάδα έγινε κράτος μέλος στο ΝΑΤΟ.
Οι εγκαταστάσεις αυτές επεκτάθηκαν και εξελίχθηκαν σε ορισμένες περιπτώσεις με την πάροδο των ετών και όσες αναβαθμίσεις έγιναν, ήταν κάθε φορά και περιορισμένες και αποτέλεσμα της έλευσης ενός νέου τύπου μαχητικού.
Ανδραβίδα ή Λάρισα;
Η Πολεμική Αεροπορία πάντως σ’ ότι έχει να κάνει με το μέλλον της και την 5η γενιά αεροσκαφών, εκείνο που βλέπει είναι δυο βάσεις, οι οποίες δεν αποκλείεται να προηγηθούν των άλλων και στις επερχόμενες αυτοψίες. Οι «φωλιές» αυτές είναι η 117 Πτέρυγα Μάχης στην Ανδραβίδα αλλά και η 110 της Λάρισας.
Πρόκειται για δυο κύριες βάσεις με υπόστεγα, έκταση, εξυπηρέτηση μαχητικών κ.α. και δεν έχουν κορεστεί στην ικανότητα φιλοξενίας αεροσκαφών, όπως συμβαίνει με άλλες Πτέρυγες Μάχης.
Στη μεν Ανδραβίδα φιλοξενείται η πολεμική Μοίρα, 338 «Άρης» με τα F-4 Phantom, ενώ από την Λάρισα επιχειρεί η 337 Μοίρα «Φάντασμα». Ας κρατήσουμε ότι, σύμφωνα με πληροφορίες στο πλαίσιο της MDCA, στην αεροπορική βάση του κάμπου, οι Αμερικανοί επενδύουν ήδη σε έργα που θα ολοκληρωθούν το 2023 ύψους 33,5 εκ. ευρώ κι έχουν να κάνουν με την κατασκευή υπόστεγων, ενός βοηθητικού κτιρίου και υπαίθριο υπόστεγο στάθμευσης αεροσκαφών.
Το μαχητικό που εγκρίνει την ανθρώπινη παρέμβαση
Η επένδυση σε υποδομές πρέπει να θεωρείται ως δεδομένη ώστε να υποστηριχτεί το F-35, αλλά και τα προηγμένα F-16 Viper & Rafale F3R. Αλλαγές σε συστήματα αεροναυτιλίας, επικοινωνίες εδάφους με το αεροσκάφος και τον πύργο ελέγχου είναι μόνο ορισμένες από τις αναβαθμίσεις.
Ακόμη και η εξυπηρέτηση των αεροσκαφών, ο τεχνικός έλεγχος και η υποστήριξή του στο έδαφος είναι μια άλλη υπόθεση που απαιτεί κτιριακές υποδομές για την συντήρηση.
Το F-35 έρχεται σε πλήρη αντίθεση ουσιαστικά με τις προηγούμενες γενιές αεροσκαφών, διότι κάθε μαχητικό όταν επιστρέφει από την αποστολή του συνδέεται- το λέμε απλά για να γίνει κατανοητό- σ’ έναν υπολογιστή ώστε να υπάρχει πλήρης εικόνα για την τεχνική του κατάσταση και τυχόν βλάβες ή οτιδήποτε άλλο παρουσιάσει.
Με πιο απλά λόγια το ίδιο το αεροπλάνο λέει στους τεχνικούς τι πρέπει να γίνει ώστε να είναι έτοιμο για την επόμενη πτήση. Και για να αντιληφθεί κανείς το προηγμένο της διαδικασίας αναφέρουμε ενδεικτικά, όπως είναι γνωστό από τους χρήστες του F-35, ότι για να γίνει οποιαδήποτε επέμβαση ή αλλαγή απάρτιου στο αεροσκάφος αυτό συμβαίνει μέσα από μια ψηφιακή διαδικασία, κατά την οποία το σύστημα δίνει έγκριση για ανθρώπινη παρέμβαση.
πηγή: enoplos.gr