Δεν χρειάζεται να χαραμίσεις ούτε μια στιγμή από τον πολύτιμο χρόνο σου, επιχειρώντας να προσεγγίσεις τα όσα ελάχιστα, κωμικά αλλά και τόσο διαφωτιστικά, συνέβησαν στις χθεσινές διαδικασίες της ανάδειξης του νέου προέδρου της SL.
Ο χρόνος και ο τρόπος με τον οποίο ο πρόεδρος του Ολυμπιακού «άλωσε» για τρίτη φορά τον Συνεταιρισμό, δεν σου επιτρέπουν τίποτε άλλο να σκεφτείς, πολύ περισσότερο και να αναλύσεις, γύρω από αυτή την φαρσοκωμωδία. Και λέμε φαρσοκωμωδία, γιατί αδυνατούμε να βρούμε ένα άλλο χαρακτηρισμό που θα ταίριαζε περισσότερο στη περίπτωση. Όσοι παρακολούθησαν το τελευταίο διάστημα τις «κινήσεις» σε ότι αφορά τουλάχιστον την προεδρία της διαβόητης για την περηφάνια και ανεξαρτησία παρέας των εκπροσώπων των ομάδων της μεγάλης κατηγορίας, είχαν καταλήξει στην άποψη για το «ποιος» και «ποιοι» ξεχώρισαν, αφήνοντας μέχρι την τελευταία στιγμή το ενδεχόμενο μιας πιθανής έκπληξης. Αυτό το τελευταίο βέβαια κόντρα σε ότι είχε διαμορφωθεί, με τον Δήμαρχο Βόλου να μην έχει αντίπαλο, μέχρι τη στιγμή που εμφανίστηκε ο Γιάννης Αλαφούζος.
Άπειρος κατά γενική ομολογία, αλλά υποστηριζόμενος από μια ομάδα εκπροσώπων που θα μπορούσαν με κάποια μικρή μεθόδευση να τον «σπρώξουν». Αυτά παραμονές της εκλογής και μέχρι την ώρα που έσπευσε από το πουθενά ο Βαγγέλης Μαρινάκης, αιφνιδιάζοντας τους πάντες και τα πάντα, να αλλάξει ισορροπίες και συσχετισμούς. Ο έμπειρος καθόλα εφοπλιστής, γνωρίζοντας πολύ καλά χαρακτήρες και αδυναμίες των όσων σταβλίζονται τον Συνεταιρισμό, δεν χρειάστηκε πολύς χρόνος και μεγάλη προσπάθεια για να ανατρέψει και να αναστρέψει τα πάντα. Σε χρόνο – ρεκόρ παραμερίζοντας διακριτικά και με την δική του συναίνεση τον Αχιλλέα Μπέο, επιχείρησε το ρεσάλτο, ολοκληρώνοντας με μεγάλη άνεση την εκλογή του. Αναλογιζόμενοι λοιπόν τον τρόπο και τον χρόνο της ανάδειξης του για τρίτη φορά με το σύστημα «σημαδεμένη τράπουλα» ή «ψεκάστε, καθαρίστε, τελειώσατε», αποδέχεσαι το μοιραίο και πας για τα επερχόμενα.
Το ποιοι και πως βοήθησαν είναι γνωστό. Μερικοί εξ αυτών θα επιχειρήσουν να βρουν άλλοθι για να δικαιολογήσουν την στάση τους. Ήδη το επιχείρησαν πριν ακόμη γίνει η ψηφοφορία, με την βοήθεια φίλα προσκείμενων δημοσιογράφων. Δυστυχώς δεν έπεισαν. Αποδείχθηκαν μοιραίοι και άβουλοι και εκτέθηκαν ανεπανόρθωτα. Οι δικαιολογίες περί ρεαλισμού και να΄ χαμε να λέγαμε, κρίνονται ως απαράδεκτες και προκλητικά φτηνές. Δυστυχώς πρόσβαλαν και μάλιστα βάναυσα αξιακούς κώδικες και ιερές Αρχές. Δεν θα προχωρήσω περισσότερο το συγκεκριμένο θέμα. Μένω εδώ γιατί δεν θέλω να δημιουργήσω κάποιο πρόβλημα. Όμως οφείλω να αναφερθώ σε δύο περιπτώσεις, στις οποίες έχει πρωταγωνιστικό ρόλο ο για τρίτη φορά εκλεγμένος πρόεδρος. Τις αφιερώνω σε συγκεκριμένους. Η μία αφορά το ρόλο που διαδραμάτισε στην περιβόητη υπόθεση Κλάτενμπεργκ, τον οποίο προσπάθησε να καθυποτάξει και επειδή αντιστάθηκε του κήρυξε ανελέητο πόλεμο.
Στη συνέχεια και όταν κατάφερε δια πλαγίου τρόπου να τον αλλάξει ριζικά, επιχείρησε να τον επαναφέρει με την βοήθεια ενός ανεκδιήγητου Υφυπουργού Αθλητισμού (Λευτέρης Αυγενάκης). Δείγμα του πως διοικεί και τι βάζει πάνω από όλα ο ερυθρόλευκος πρόεδρος. Και το δεύτερο που είναι αδύνατο να ξεχαστεί γιατί είναι και πολύ κοντινό, αφορά την επιχείρηση που οργάνωσε μαζί με τον Αλέξη Κούγια να εξοντώσουν τον ΠΑΟΚ, κατασκευάζοντας το θεσμικό μόρφωμα της πολυιδιοκτησίας του ΠΑΟΚ.
Θα το θυμούνται και όσοι έχουν κοντή μνήμη ακόμη. Και όσοι γυρίζουν και λίγο πιο πίσω, σίγουρα θα έχουν μεγάλο λόγο να εξοργίζονται, όταν σκέφτονται πως επί 12 χρόνια ο Ιβάν (ο Ρώσος) αποτελούσε στόχο μόνιμο καθυβριζόμενος και κατασυκκωφαντούμενος από την αυλή, το περιβάλλον αλλά και από τον ίδιο τον ερυθρόλευκο ηγέτη. Παρόλα αυτά εμείς ευχόμαστε καλορίζικος και να τον χαρούν όσοι για τον οποιοδήποτε λόγο τον ψήφισαν. Και κάτι τελευταίο.
Τους ΠΑΟΚτσήδες όταν τους ρωτάνε γιατί υποστηρίζουν τον ΠΑΟΚ, η απάντηση η διαχρονική, σχεδόν αιώνια, είναι η εξής: Εμείς γίναμε ΠΑΟΚ όχι για τα κύπελλα και τους τίτλους, αλλά για κάτι άλλο. Αυτό το «άλλο» είναι ο αξιακός κώδικας του πρόσφυγα επαναστάτη ΠΑΟΚ.
Οι μεταγραφές έτσι κι αλλιώς συνεχίζονται. Ανακοινώσεις σοβαρές και χθες δεν είχαμε. Αν ξεχωρίζει κάτι είναι το ενδιαφέρον των Μεξικανών που επιμένουν για τον Ελίασον. Σε ότι έχει σχέση με τον ΠΑΟΚ, εξακολουθούν να ισχύουν τα όσα και χθες είχαν επισήμως υποστηριχθεί. Ότι δηλαδή συνεχίζονται οι προσπάθειες και οι συζητήσεις για Μίσιτς και Μάριν. Του Κετζιόρα μάλλον περνάει σε δεύτερη μοίρα.
