Με έξι αρετές του ο ΠΑΟΚ νίκησε τα έξι ντεζαβαντάζ που τον είχαν ξεγραμμένο

Στους 8 μιας ευρωπαϊκής διοργάνωσης δεν υπάρχει καλή ή κακή κλήρωση, δεν υπάρχει εύκολος ή δύσκολος αντίπαλος. Η χθεσινή κλήρωση έφερε απέναντι στον ΠΑΟΚ τη Μαρσέιγ. Τελεία και παύλα. Αν ήταν εύκολη ή όχι θα αποδειχθεί μόνο μέσα στα γήπεδα, όπως πάντα συμβαίνει στο ποδόσφαιρο. Ας μείνουμε, λοιπόν, λίγο ακόμη στο χθες. Αλλωστε, έχουμε αρκετό καιρό για να πάμε στο αύριο.

Η πρόκριση στο Βέλγιο δεν ήταν καθόλου εύκολη υπόθεση. Τα ντεζαβαντάζ του ΠΑΟΚ ήταν πολλά. Από πού να αρχίσει κανείς και πού να τελειώσει...

1. Στην έδρα του αντιπάλου ο αγώνας.

2. Μεγάλη επιβάρυνση των παικτών του ΠΑΟΚ από τους συνεχόμενους αγώνες.

3. Πολλές απουσίες: Ζίβκοβιτς, Κούρτιτς, Ελ Καντουρί, Μιχαηλίδης και στο δεύτερο ημίχρονο Κρέσπο.

4. Ελλειψη πολλών εναλλακτικών ποιοτικών λύσεων.

5. Εμφανής διαφορά σε ρυθμό, ταχύτητα και ένταση, που μεταφράστηκε σε αφόρητη πίεση από τη Γάνδη στο πρώτο ημίχρονο.

6. Αδυναμία τριών παικτών να ανταποκριθούν στον ρόλο τους στο πρώτο ημίχρονο: Βιειρίνια, Μπίσεσβαρ, Μουργκ.

Αρκούσαν αυτά τα δεδομένα για να κριθεί το παιχνίδι στο εφιαλτικό για τον ΠΑΟΚ πρώτο ημίχρονο. Κόντρα στη ροή του αγώνα και μετά από δύο μεγάλες χαμένες ευκαιρίες της Γάνδης έγινε το 0-1 για να δώσει ανάσες στον ΠΑΟΚ. Και έγινε χάρη στη μαχητικότητα τεσσάρων παικτών, που συνδυάστηκε με την αδυναμία τριών αντιπάλων να απομακρύνουν την μπάλα και μία δόση τύχης. Ακπομ, Σβμαπ, Ινγκασον και Κρέσπο ήταν εκεί, το πάλεψαν με πάθος και δικαιώθηκαν. Και επειδή η Γάνδη συνέχισε να πιέζει, σε μια από τις πολλές σέντρες στην καρδιά της άμυνας του ΠΑΟΚ ήταν φυσιολογικό κάποια στιγμή να γίνει το 1-1.

Με μια ακόμη χαμένη μεγάλη ευκαιρία για τη Γάνδη άρχισε και το δεύτερο ημίχρονο, αλλά από εκεί και πέρα ο ΠΑΟΚ βρήκε το κουράγιο να ορθώσει το ανάστημά του και... να γίνει ΠΑΟΚ. Εξουδετέρωσε την πίεση, καθώς η πίστη για την πρόκριση άρχισε να “βγαίνει” στο χόρτο, συνάμα άρχισε να παίζει με 11 παίκτες αντί για 9, αφού οι αδύναμοι κρίκοι Μπίσεσβαρ και Μουργκ έγιναν αλλαγή, ο Βιειρίνια ξύπνησε τον εγωισμό του από το χτύπημα του αντιπάλου και τη... μαγκιά που του πούλησε μετά από αυτό, τρελάθηκε και με τη βάρβαρη αντίδραση της κερκίδας κι από τη στιγμή που ζήτησε να μείνει στο ματς ακόμη και αιμόφυρτος, είχε φανεί τι θα επακολουθήσει. Η κομπίνα στο φάουλ που αυτός εκτέλεσε πασάροντας στον Αουγκούστο, ήταν απλώς η συγκεκριμένη μορφή που πήρε το σενάριο της θριαμβευτικής πρόκρισης. Ο ΠΑΟΚ όχι μόνο δεν ηττήθηκε, όπως φάνηκε ότι θα συμβεί πριν προλάβει να σκοράρει, αλλά νίκησε κιόλας, παρά τα έξι ντεζαβαντάζ, που, θεωρητικά, τον είχαν ξεγραμμένο και καταδικασμένο σε αποκλεισμό.

Ναι, στάθηκε και τυχερός στις κρίσιμες στιγμές του αγώνα. Αλλά μόνο με την τύχη κανείς δεν κερδίζει τέτοια ματς. Τα κερδίζει χάρη κυρίως στη νοοτροπία του, το πάθος του, την αυτοπεποίθησή του, τις σωματικές και ψυχολογικές αντοχές του και τις έξυπνες κινήσεις του. Κι αυτά ήταν τα έξι αντίδοτα που είχε ο ΠΑΟΚ για να νικήσει τα ισάριθμα ντεζαβαντάζ.

ΥΓ. Ειδικά στις αντοχές είναι όντως άξια σεβασμού και θαυμασμού αυτή η ομάδα. Και οι επιτυχίες της διδάσκουν ότι με περισσότερη ποιότητα στο ρόστερ της, με την ποιότητα που αρμόζει στον ΠΑΟΚ του Ιβάν Σαββίδη δηλαδή, μπορούν να γίνουν πολύ περισσότερες και πολύ μεγαλύτερες...

Στέλιος Απ. Γρηγοριάδης