Για τη συμμετοχή των σωματείων στην εκλογική διαδικασία: «Πρέπει να ευχαριστήσω όλα τα σωματεία που συμμετείχαν. Ήταν μια εκλογική διαδικασία όπου 98% των σωματείων συμμετείχε σε αυτή. Αυτό είναι εντυπωσιακό, είναι δείγμα της δημοκρατίας και δείγμα του πόσο πολύ ήθελαν να συμμετάσχουν και να εκλέξουν τον επόμενο Πρόεδρο και το επόμενο Δ.Σ. που θα ηγηθεί τα επόμενα 4 χρόνια. Είναι η μεγαλύτερη εκλογική διαδικασία που έχει υπάρξει σε Ομοσπονδία.
Είναι ρεκόρ, σε απόλυτο αριθμό είναι σίγουρα η μεγαλύτερη δημοκρατική διαδικασία που έχει υπάρξει σε εκλογική διαδικασία. Αυτό με χαροποιεί ιδιαιτέρως, γιατί το αποτέλεσμα αυτό έχει τη νομιμοποίηση του να κάνουμε πράξη αυτά που έχουμε επικοινωνήσει με τα σωματεία. Ευχαριστώ και τα σωματεία που με ψήφισαν, όπως και αυτά που μπορεί για κάποιους λόγους να μη με επέλεξαν, γιατί όντως το ποσοστό είναι εντυπωσιακό. Ένα ποσοστό δεν αφορά μόνο το ποσοστό που επέλεξε εμένα να ηγηθώ έναντι του Φασούλα, αλλά και ως ποσοστό συμβούλων στο Δ.Σ., αφού με τα 16 μέλη απ’ τα 18 μέλη έχουμε την ίδια φιλοσοφία στο πώς πρέπει να ηγηθούμε την επόμενη μέρα».
Για το αν αυτό το αποτέλεσμα δείχνει έμπρακτη αποδοχή απ’ τα σωματεία ότι ήταν συνεπής απέναντί τους: «Η διαδικασία αυτή μάς χαροποιεί ιδιαιτέρως, το αποτέλεσμα μάς χαροποιεί ιδιαιτέρως. Το σημαντικότερο δεν είναι ότι μάς χαροποιεί, όσο το ότι καταλαβαίνουμε την ευθύνη απέναντι στα σωματεία και την ευθύνη απέναντι στο ελληνικό μπάσκετ. Απ’ τη πρώτη στιγμή που άκουσα το αποτέλεσμα, ένιωσα τεράστια ευθύνη στο να ηγηθώ τα επόμενα 4 χρόνια και τις αλλαγές που χρειάζονται στο να βελτιωθεί το μπάσκετ στην Ελλάδα. Ουσιαστικά, αυτό που είπαν χθες (15/09) τα σωματεία, βλέποντας τα 3 χρόνια ενεργειών μου, ήταν “Σου δίνουμε λευκή επιταγή να κάνεις όλες τις αλλαγές που κρίνεις ότι χρειάζονται, μας έχεις πείσει με την επικοινωνία μαζί μας”. Αυτό το μήνυμα έλαβα χθες και αυτό θα κάνω».
Για τις αλλαγές που έκαναν την περασμένη τριετία: «Στην πρώτη θητεία κάναμε πάρα πολλές αλλαγές. Όχι τόσο ριζικές όσο χρειάζονται, αλλά πάρα πολλές. Το πρώτο που φροντίζαμε είναι να ισχυροποιήσουμε τη βάση της Ομοσπονδίας ως οργανισμό, εντός και εκτός Ελλάδος. Φυσικά οι πρώτες ενέργειες που έγιναν αφορούσαν κάποιες αλλαγές στα πρωταθλήματα, στα σωματεία, την επικοινωνία και την υποστήριξη με τα σωματεία, το μετασχηματισμό, την οικονομική ενίσχυση που υπήρχε. Αυτό το εισέπραξαν θετικά τα σωματεία, γι’ αυτό και ανανέωσαν πολύ δυναμικά αυτήν την εκλογή.
Δεν έκανα δημόσιες τοποθετήσεις, γιατί υπήρχε δημόσιο έργο απ’ τη μεριά μου. Υπήρχε προσωπική επικοινωνία από εμένα και τα μέλη του Δ.Σ. στην οποία εκφράζαμε τι θέλαμε να κάνουμε και σε ένα εύλογο χρονικό διάστημα θα τα ανακοινώσουμε. Αυτό που μάς είπαν όλα τα σωματεία, προφορικά, δια ζώσης και με την ψήφο τους, είναι ότι θα πρέπει χωρίς φόβο, αλλά με πάθος, να κάνουμε όλες τις ριζικές, δομικές αλλαγές που χρειάζεται το ελληνικό μπάσκετ, τις οποίες δεν τις κάναμε την πρώτη τριετία. Την πρώτη τριετία κάναμε πολλά πράγματα, αρκετά σωστά και κάποια λάθος, λάθη τα οποία πρέπει να διορθώσουμε. Και θα το κάνουμε».
Για το αν υπάρχει πεδίο για ενωμένο μπάσκετ: «Φυσικά είμαι υποστηρικτής του ότι το μπάσκετ ενώνει. Θέλοντας να δώσω και μια συνέχεια στην προεκλογική και εκλογική διαδικασία που υπήρξε, χρειάζεται και καθαρό μπάσκετ, όχι μόνο ενωμένο. Ξέρετε πολύ καλά ότι απεχθάνομαι τις αντιπαραθέσεις με λασπολογίες ή τέτοια πράγματα, δεν απαντώ ποτέ σε τέτοια γιατί δεν πρέπει να πέσει το επίπεδο του μπάσκετ, το οποίο είναι σε υψηλό επίπεδο και θα το κρατήσουμε εκεί.
Μου έκανε εντύπωση μια δήλωση του Δήμου Ντικούδη που το είπε από καρδίας και βεβαίως συμφωνώ μαζί του. Έγιναν διάφορα πράγματα προεκλογικά, έκνομες ενέργειες, οι οποίες θα ακολουθήσουν τη διαλεύκανση απ’ τη δικαιοσύνη, αυτό είναι ανεξάρτητα απ’ το μπάσκετ. Θέλουμε και καθαρό μπάσκετ, με καθαρούς παράγοντες. Πιστεύω πάρα πολύ στον Έλληνα παράγοντα, την αγάπη του για το μπάσκετ σε κάθε σωματείο, στην καθαρότητά του. Όσοι λίγοι είναι που μολύνουν τον χώρο μας, πρέπει να βρεθούν εκτός του χώρου μας. Σε αυτό πιστεύω, ενωμένο και καθαρό».
Για την «ταυτότητα» της νέας διοίκησης: «Είναι πρόσωπα απ’ όλη την Ελλάδα γεωγραφικά, είναι πρόσωπα και απ’ τα δύο φύλα. Είναι πολύ σημαντικό να έχουμε 5 γυναίκες μες στο Δ.Σ. Πιστεύω πάρα πολύ στη δύναμη, στο μυαλό και την αποτελεσματικότητα της γυναίκας. Τα πρόσωπα αυτά, επειδή τα γνώριζα όλα και πριν τις εκλογές, αφού συνεργαστήκαμε προεκλογικά, δουλεύουν ως ομάδα, πράγμα πολύ σημαντικό. Φάνηκε και στο αποτέλεσμα ποια είναι η δύναμη της ομάδας.
Πήγαμε με ταπεινοφροσύνη, συντεταγμένα και φέραμε ένα αποτέλεσμα που το δουλέψαμε ως ομάδα. Είναι αποτέλεσμα όλων των προσώπων που υποστήριξαν και έχουμε το ίδιο όραμα, τις ίδιες αξίες, τις ίδιες αρχές. Αυτό το όραμα, τις αξίες, τις αρχές και τη δύναμη της ομάδας τα έχουν δει τα σωματεία και αυτό αναγνώρισαν. Τη δύναμη της ομάδας, τον ρόλο του καθενός, γιατί και γι’ αυτούς είναι παράδειγμα πώς πρέπει να δουλέψουν ως σωματείο για να προχωρήσουν μπροστά».
Οι προτεραιότητες
Για τις βασικές τους προτεραιότητες:
«Περίμενα αποτέλεσμα για να δω ότι αυτό που μου έλεγαν τα σωματεία είναι και στην πράξη. Και ήρθε. Περίμενα οπωσδήποτε αποτέλεσμα για να μπορέσω να υλοποιήσω τις αλλαγές που μου έχουν ζητήσει, οι οποίες θα είναι δομικές αλλαγές, σε όλα τα επίπεδα του ελληνικού μπάσκετ. Το ελληνικό μπάσκετ ως δομή “χτίστηκε” σε μια Ελλάδα πριν από αρκετά χρόνια, αλλά τώρα πρέπει να μπούμε σε μια άλλη Ελλάδα, την οποία θα την ακολουθήσουμε και έχει να κάνει με το ψηφιακό μετασχηματισμό, τις γραφικότητες, την καθολικότητα, τα πρωταθλήματα, την καθαρότητα. Έχουμε βάλει τομείς. Θα πλησιάσουμε και θα εξηγήσουμε στο ΚΑΘΕ ΕΝΑ σωματείο τον ρόλο που θέλει να έχει και θα υποστηριχτεί από εμάς.
Τις ανάγκες και τα οράματα που έχει. Το ΚΑΘΕ ΕΝΑ σωματείο απ’ τα 850 θα καταλάβει πού πηγαίνουμε. Η κάθε μία Ένωση θα γίνει κομμάτι της Ομοσπονδίας και θα προχωρήσει μπροστά, στο ίδιο όραμα. Αλλά με δομικές και ριζικές αλλαγές, διάρθρωσης όλου του ελληνικού μπάσκετ, σε όλα τα επίπεδα. Το μπάσκετ δεν είναι μόνο οι τέσσερις γραμμές. Είναι ένας ρόλος κοινωνικός που έχει ο καθένας μας και πρέπει να το εκπληρώσει προς την κοινωνία. Δε μετατρέπονται η νίκη και η ήττα εντός τεσσάρων γραμμών. Το μπάσκετ είναι άθληση. Δεν είναι το αποτέλεσμα ενός ντέρμπι. Το μπάσκετ για να φτάσει εκεί έχει κι άλλα πράγματα. Έχει ειλικρίνεια, ποιότητα και κοινωνία.
Θέλουμε παράγοντες εκπαιδευμένους σε αυτές τις αξίες, προπονητές που θα έχουν την ίδια κατεύθυνση μέσα απ’ την Ομοσπονδία για να βελτιώσουν τα παιδιά μας μπασκετικά και στο πώς θα γίνουν σωστοί πολίτες. Παράγοντες εκπαιδευμένους, προπονητές εκπαιδευμένους και κριτές-διαιτητές που θα ξέρουν να υπηρετούν τις αξίες και τις αρχές της Ομοσπονδίας και του μπάσκετ όπως το οραματιζόμαστε. Σίγουρα υπάρχουν και οι φίλαθλοι, οι οποίοι, βλέποντας την προσπάθειά μας, θα μπορούν να έχουν ένα ήθος που θα πρέπει να συμβάλλει στο όραμά μας. Μην ξεχνάμε και τον ρόλο των Μέσων, που είναι ο συνδετικός κρίκος με τους φιλάθλους και την κοινωνία. Έχουν έναν ιδιαίτερο κλάδο που τον χρειαζόμαστε ως αρωγό για να βελτιώσουμε το επίπεδο της αντιμετώπισης των φιλάθλων».
Ανάπτυξη
Για τα κομμάτια τα οποία χρειάζονται μεγαλύτερη βελτίωση και ανάπτυξη: «Αν το χωρίσω σε τομείς, η ψηφιοποίηση έχει βρει τον δρόμο της και θα κάνει θαύματα τα επόμενα 4 χρόνια. Θα αλλάξει όλο το τοπίο στο μπάσκετ. Στο κομμάτι της οικονομικής αναδιάρθρωσης έχουμε πάει πάρα πολύ καλά. Θα συνεχιστεί έτσι και θα υποστηρίξουμε τα σωματεία όπως μπορούμε και προς τη σωστή κατεύθυνση. Υπάρχουν δύο τομείς στους οποίους ρίχνουμε ιδιαίτερο βάρος. Το ένα είναι η εξάπλωση του μπάσκετ στο γυναικείο φύλο, γιατί το έχουμε ανάγκη. Να μεγαλώσει ο αριθμός των κοριτσιών που παίζουν μπάσκετ, έτσι ώστε να μπορέσουμε και ποιοτικά να ανέβουμε. Ο δεύτερος στόχος μας, αλλά στην ίδια βαθμίδα, είναι η προπονητική κατεύθυνση και εκπαίδευση, γιατί το αποτέλεσμα που θα φέρουμε στα παιδιά μας μέσα απ’ τη διοίκησή μας περνάει απ’ τους προπονητές. Άφησα τελευταίο και το κομμάτι της διαιτησίας. Θα ρίξουμε βάρος στην εκπαίδευση των διαιτητών, τον αριθμό των διαιτητών που ασχολούνται, τον έλεγχο των διαιτητών και την κρίση αυτών απ’ τα όργανά τους.
Ένα κομμάτι με το οποίον ασχολούνται οι περισσότερες ομάδες. Θεωρούν ότι είναι κρίσιμος παράγοντας, αλλά εγώ θεωρώ ότι στο μπάσκετ δεν είναι αυτός ο κρίσιμος παράγοντας, αλλά το πώς εμείς βλέπουμε τη διαιτησία, το πώς ο παράγοντας αντιμετωπίζει και αντιμετωπίζεται απ’ τους διαιτητές, πώς ο προπονητής αντιμετωπίζει και αντιμετωπίζεται απ’ τους διαιτητές. Αυτό είχε να κάνει με την εκπαίδευση. Επομένως, ένα κομμάτι με το οποίο θα ασχοληθούμε είναι η εκπαίδευση των διαιτητών. Η εκπαίδευση είναι ακρογωνιαίος λίθος. Δεν είναι μόνο να ξέρουν τι κάνουν, είναι ο σεβασμός. Έχουμε αρκετή δουλειά να κάνουμε. Εκεί που πρέπει να προχωρήσουμε δυναμικά είναι η εκπαίδευση των προπονητών για το αναπτυξιακό σε όλες τις ομάδες, καθώς και η αύξηση του αριθμού στο μπάσκετ γυναικών. Έχουμε και άλλα πολλά πράγματα που έχουμε σκοπό να κάνουμε. Την εξωστρέφεια των ομάδων μέσω CSR ενεργειών προς την κοινωνία, όπως και την πλήρη διοικητική αναδιάρθρωση των ομάδων, των πρωταθλημάτων και των Ενώσεων».
Για το αν το Ευρωμπάσκετ Γυναικών 2025 είναι ο μεγάλος στόχος: «Το Ευρωμπάσκετ του 2025 θα μας βοηθήσει στον στόχο μας, ο οποίος είναι η “επένδυση” στο μπάσκετ γυναικών. Δεν είναι αυτοσκοπός, είναι ένα μέσο για να προχωρήσουμε, να μπορέσουμε να προσελκύσουμε περισσότερα κορίτσια, να προσελκύσουμε πάρα πολλούς παράγοντες στο μπάσκετ γυναικών, να έχουμε περισσοτέρους προπονητές που θα ασχοληθούν με το μπάσκετ γυναικών. Όλα αυτά ώστε στο τέλος της ημέρας να έχουμε και περισσότερα κορίτσια που θα ασχοληθούν με το μπάσκετ. Είναι ένα μακρόπνοο σχέδιο τετραετίας και “επενδύουμε” πάρα πολύ σε αυτό, γιατί αναφερόμαστε στο 50% του πληθυσμού της Ελλάδος. Έχουμε ένα τεράστιο πεδίο στο οποίο θα μπορέσουμε να εξαπλωθούμε, να φέρουμε τις γυναίκες κοντά στο μπάσκετ. Όταν φέρνεις μια γυναίκα κοντά στο μπάσκετ, έχεις φέρει όλη την οικογένεια κοντά στο μπάσκετ. Αυτός είναι ο στόχος μας».
Για το αν νιώθει ότι άξιζε τον κόπο να διεκδικήσει ξανά τη θέση αυτή για την επόμενη τετραετία: «Δεν ξέρω την απάντηση σε αυτό καν. Την απάντηση θα τη δώσω μετά από 4 χρόνια στο αν άξιζε να διεκδικήσω ξανά, αν άξιζε να αφήσω την οικογένειά μου, γιατί την έχω αφήσει και της ζητώ συγνώμη γι’ αυτό, αν έχω αφήσει τις δουλειές μου, αν έχω αφήσει την ομάδα μου, που ήταν κι αυτή παιδί μου κάποτε. Στο τέλος της ημέρας πρέπει να κάνουμε πράγματα για τα οποία είμαστε περήφανοι. Εγώ είμαι περήφανος που βρίσκομαι στη θέση αυτή και κάνω πράγματα που με γεμίζουν υπερηφάνεια. Λάθη μπορεί να κάνω πολλά, αλλά αδικίες δε θα κάνω. Το αποτέλεσμα αυτό με γεμίζει με τεράστια ευθύνη για το τι πρέπει να πράξω και θα το πράξω όπως ακριβώς μου έχουν πει τα σωματεία. Χωρίς φόβο, με πάθος».
