-
Ηταν καλύτερος, νίκησε δίκαια. Συνεχίζοντας
την επελασή του ο ΠΑΟΚ υποχρέωσε τον
συμπολίτη και διεκδικητή της 2ης θέσης
Άρη, για δεύτερη φορά να αποχωρήσει
ηττημένος από τις μεταξύ τους αναμετρήσεις.
- Δεν
δόθηκε πέναλτι – μαρς στον Ουάρντα.
Εξαιρετική
εμφάνιση από τους γηπεδούχους που
άντεξαν σε όλες τις δυσκολίες οι οποίες
προέκυψαν στην εξέλιξη της αναμέτρησης
όπως ο τραυματισμός και η αποχώρηση του
Βιεϊρίνια κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού,
αλλά και η φυσιολογική πίεση που ασκήθηκε
από τους φιλοξενούμενους μετά το 1-0. Η
εικόνα των δύο ομάδων στο πρώτο 45λεπτο
αποτυπώνεται στο χρόνο κατοχής (70% - 30%
περίπου), χωρίς αυτή η διαφορά όμως να
σημαίνει ότι η ομάδα που κυριάρχησε,
δεν εδικαιούτο να μετουσιώσει την
υπεροχή της και να θεμελιώσει την
επικράτηση της και τα δικαιώματα της
για την κατάκτηση του πολύτιμου τρίβαθμου.
Αν θέλουμε να μιλήσουμε για πολλές
ευκαιρίες στο πρώτο κομμάτι, ασφαλώς
και θα δυσκολευτούμε. Γιατί το παιχνίδι
είχε σφίξει για τα καλά με τους
φιλοξενούμενους να αμύνονται μαζικά,
αφήνοντας λίγα κενά και ευκαιρίες μίας
αποτελεσματικής αντεπίθεσης. Οι λίγες
όμως (ευκαιρίες) που εμφανίστηκαν, οι
περισσότερες ήταν από την πλευρά των
γηπεδούχων. Μοναδική για τους
φιλοξενούμενους είναι αυτή που προέκυψε
από μια ατομική προσπάθεια του Ματέο
Γκαρσία.
Στην προκειμένη περίπτωση
όμως, εκείνο που επιβάλλεται να μην
αγνοηθεί, είναι το ποιο θα ήταν το
αποτέλεσμα του πρώτου ημιχρόνου ίσως
και η περεταίρω εξέλιξη του αγώνα, αν ο
Λευκορώσος διαιτητής δεν έκλεινε τα
μάτια του σε ένα πέναλτι - μαρς πάνω
στον Ουάρντα. Σίγουρα θα είχαν
διαφοροποιηθεί κάποια πράγματα και το
σφίξιμο και η πίεση που αισθανόντουσαν
οι γηπεδούχοι βλέποντας την υπεροχή
τους να μην μετουσιώνεται σε
αποτελεσματικότητα, θα απομακρυνόταν,
αν δεν μεσολαβούσε η συγκεκριμένη
αβλεψία του ρέφερι, στην περίπτωση της
ανατροπής του Ουάρντα από τον Κουέστα.
Ο τραυματισμός και η αποχώρηση του
Βιεϊρίνια ήταν ένα γεγονός που διατάραξε
την συνοχή και ως ένα σημείο και την
ψυχολογία των γηπεδούχων. Το πέναλτι
που δεν δόθηκε και η αποχώρηση του
αρχηγού είναι λοιπόν δύο «σημεία» πολύ
σημαντικά και τα οποία προφανώς θα
μπορούσαν να κάμψουν το ηθικό τους. Όμως
κάτι τέτοιο δεν συνέβη και στην πορεία
ο κόουτς προχώρησε σε αλλαγές, οι οποίες
στο σύνολο τους βοήθησαν να ξεπεραστούν
οι όποιοι προβληματισμοί, ακόμη και
κόπωσης υπήρχαν.
Ο Πάμπλο όχι μόνο εκ
του αποτελέσματος αλλά και των άμεσων
επεμβάσεων του δικαιώθηκε. Αντίθετα ο
Άκης Μάντζιος χθες επιχείρησε να
αιφνιδιάσει τον ομόλογο του, κατορθώνοντας
όπως αποδείχθηκε να αιφνιδιάσει μόνο
τον εαυτό του. Διέπραξε σοβαρά λάθη,
ανακάτεψε άτσαλα την τράπουλα και όλα
αυτά πληρώθηκαν πολύ ακριβά. Η εικόνα
μαζικών αλλαγών και ιδιαίτερα η
επιστράτευση και του...παντελώς ανέτοιμου
Μήτρογλου στα ελάχιστα λεπτά που
επέμεναν, προς τα έξω περνούσε μια εικόνα
όχι καλή και αναλογή των δυνατοτήτων
της ομάδας του.
Θα τολμούσα να πω πως ο
κόουτς των κιτρίνων ήταν «αδιάβαστος»,
ανέτοιμος και μακριά από ότι έχει σχέση
με τα τρωτά της αντίπαλης ομάδας. Αν
διάβασε κάτι προφανώς θα το ερμήνευσε
λάθος. Κυρίαρχος λοιπόν και δίκαιος
νικητής στο τοπικό ντέρμπι ο δικέφαλος
και κατά την οπαδική έννοια και «αφεντικό»
της πόλης. Το 2-0 χαρακτηρίζεται και είναι
μια πολύ δυνατή «ντόπα» ενόψει του
τελικού για τους νικητές. Σε ατομικό
επίπεδο ο Πασχαλάκης δεν πιέστηκε. Όταν
χρειάστηκε όμως δήλωσε πανέτοιμος.
Καλός ο Ροντρίγκο, αλάνθαστος ο Βαρέλα,
εκπληκτικός ο νεαρός Μιχαηλίδης,
προσπάθησε ο Μπάμπα. Σε υψηλό επίπεδο
η απόδοση του Αουγκούστο. Ο Σβαμπ με καλές
και με λαθεμένες πρωτοβουλίες (λάθος
πάσες). Νομίζω ότι δεν είναι ο καταλληλότερος
για τις εκτελέσεις των πέναλτι, παρά το
γεγονός ότι ευστόχησε στα δύο τελευταία.
Αγωνιστές και μεγάλοι μαχητές οι δύο
φορ, Σφιντέρσκι και Κρμέντσικ. Μεγάλη
στιγμή η επανεμφάνιση του νεαρού Μιχάι.
Ο ΠΑΟΚ μπορεί να περιμένει πολλά από
αυτό το παλικάρι. Χθες ήταν αυτός που
έβαλε με τον Αντρίγια Ζίβκοβιτς το
κερασάκι στην τούρτα του ντέρμπι.
Όσο
για τον διαιτητή; Σαφέστατα και έκανε
λάθη. Δεν έδωσε το κραυγαλέο πέναλτι
του Ουάρντα και στη συνέχεια πήγε να
πνίξει και το δεύτερο πάνω στον Κρμέντσικ.
Ευτυχώς το VAR
τον
επανέφερε στην τάξη. Η κόκκινη του Γκάμα
υπήρξε. Το ότι δεν την έβγαλε είναι θέμα
αποκλειστικά δικό του. Προσωπικά δεν
θα ήθελα να κακολογήσω τον συμπαθέστατο
Μπρούνο γιατί είμαι σίγουρος 100% ότι δεν
είχε την παραμικρή πρόθεση να ξεφύγει
σε τέτοιο μαρκάρισμα. Δεν είναι του
ήθους του και του βιογραφικού του. Ηδη
ο ίδιος σε δευτερόλεπτα κατάλαβε το
λάθος του και το έδειχνε με τον τρόπο
του.
ΥΓ:
Πληρέστατη η ενημέρωση από τη NOVA.
Ψάχναμε όμως να βρούμε και να ακούσουμε
σχολιασμούς πάνω σε φάσεις που «έβγαζαν
μάτια» και ιδιαίτερα αναζητούσαμε στη
φάση του δεύτερου γκολ αν υπήρχαν παίκτες
του Άρη που διαμαρτυρήθηκαν για φάουλ.