Ευδιάθετος, ήρεμος και με ανεβασμένη ψυχολογία μετά τη νίκη του στα 10χλμ του Ημιμαραθωνίου της Θεσσαλονίκης. Το ταξίδι του στο χώρο του στίβου άρχισε σχεδόν παράλληλα με τις σχολικές του υποχρεώσεις, ενθουσιάστηκε στην πρώτη κούρσα των 1.000 μέτρων και έκτοτε, έχει βάλει στόχο με τον εαυτό του να γίνεται καθημερινά καλύτερος.
Ο Νέστορας Κολιός μίλησε στο metrosport.gr για την κούρσα του στη δυτική Θεσσαλονίκη και για το τι άλλαξε η πρώτη θέση του βάθρου. Έκανε μια αναδρομή στα πρώτα του βήματα, στάθηκε στο 2022 και στις κούρσες που του άφησαν πικρή γεύση ενώ μας εξήγησε μικρές λεπτομέρειες των στιπλ. Επιπλέον, μας εκμυστηρεύτηκε ότι σχεδιάζει να φύγει στο εξωτερικό και να συνεχίσει τις σπουδές του, ότι δεν μπορεί να αντισταθεί στα μακαρόνια με τυρί καθώς και τα γούρια του.
«Ένιωσα ξανά χαρούμενος κόβοντας την κορδέλα»
Πώς έζησες την κούρσα του Ημιμαραθωνίου;
«Ήταν πολύ όμορφη η κούρσα στη Θεσσαλονίκη. Υπήρχαν σημεία που έχασα το ρυθμό μου επειδή ήταν αρκετές οι ανηφόρες αλλά κράτησα το τέμπο και τερμάτισα στην πρώτη θέση. Ο κόσμος μας βοηθούσε πολύ, μας χειροκροτούσε συνεχώς και μας έδινε δύναμη να συνεχίσουμε».
Ποια τα συναισθήματα σου την ώρα του τερματισμού;
«Ήταν όμορφο το συναίσθημα. Δεν ήμουν τόσο καλά τον τελευταίο καιρό και κόβοντας την κορδέλα ένιωσα ξανά χαρούμενος. Είχα κάποια σκαμπανεβάσματα αλλά επανήλθε η αυτοπεποίθηση μου».
Πού οφείλονται τα σκαμπανεβάσματα;
«Άλλοτε έβγαιναν οι προπονήσεις και άλλοτε όχι. Η προηγούμενη χρονιά δεν πήγε όπως θα ήθελα, είχα κάποιους τραυματισμούς και ένιωθα ένα φόβο μήπως συμβεί πάλι κάτι. Προσπάθησα να το πολεμήσω, έτρεξα και τερμάτισα και πρώτος. Όλα πάνε καλά. Γέμισα αυτοπεποίθηση για τον αγώνα της Αθήνας».
«Το άγχος είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα που μπορεί να υπάρχει σε αθλητή»
Πως άρχισε το ταξίδι σου στον στίβο;
«Από πρώτη δημοτικού ήμουν στις ακαδημίες του Αθλητικού Γυμναστικού Συλλόγου Ιωαννίνων και στο γυμνάσιο επέλεξα να κάνω αγώνες αντοχής. Ήμουν καλός στις μεγάλες αποστάσεις, δεν ήμουν τόσο γρήγορος για τις μικρές και κατέληξα εκεί. Μου άρεσε η όλη διαδικασία και ακόμη και όταν ήμουν κουρασμένος ή βαριόμουν, δεν τα παρατούσα, έκανα προπόνηση».
Ξεχωρίζεις κάποια διαδρομή;
«Τα 3.000 με φυσικά εμπόδια. Δεν το αλλάζω με τίποτα. Μου αρέσει πολύ η διαδικασία με τα εμπόδια και το νερό. Θαυμάζω και τον Ελ Μπακαλί και ίσως να έπαιξε και αυτό το ρόλο του. Την πρώτη φορά που δοκίμασα πήγαινα στη Β’ Λυκείου και μου άρεσε πολύ. Ήταν το κάτι άλλο (γέλια). Ένιωσα την αδρεναλίνη, ενθουσιάστηκα. Είναι ένα αγώνισμα που σε βάζει σε σκέψη καθώς δεν τρέχεις μόνο αλλά χρειάζεται να περάσεις και εμπόδιο».
Ποια είναι τα στοιχεία που σε βοηθούν να διακριθείς στα στιπλ;
«Χρειάζεσαι τεχνική, ευλυγισία, την οποία δεν έχω αλλά δεν πειράζει γιατί περνάω καλά τα εμπόδια (γέλια), και αρκετή προπόνηση. Η επιβάρυνση είναι μεγάλη, κάνεις το άλμα και μετά συνεχίσεις. Η αντοχή είναι απαραίτητο στοιχείο, όπως και να μάθεις να πηδάς σωστά για να πατάς όσο το δυνατόν λιγότερο στο νερό. Η λίμνη παίζει σημαντικό ρόλο στο εμπόδιο, αν πατήσεις καλά, τότε θα συνεχίσεις καλύτερα. Αν πατήσεις καλά πάνω στο εμπόδιο, πατάς ελάχιστα νερό.
Βέβαια, για να το πετύχεις χρειάζονται πολλές ώρες δουλειάς. Στην προπόνηση πέφτω συνέχεια μέσα στο νερό αλλά μαθαίνω να βγαίνω και να συνεχίζω. Στους αγώνες, σπάνια πέφτω στο νερό. Είναι δύσκολο γιατί κάποια στιγμή έρχεται και η κούραση και αν πατήσεις μέσα στο νερό, ζορίζεσαι να βγεις εύκολα. Βαραίνουν τα παπούτσια για αυτό και δεν φοράμε και κάλτσες για να μη βαραίνουμε περισσότερο. Πρέπει να σκέφτεσαι ότι πρέπει να τερματίσεις. Ακόμη και να πέσεις, βρίσκεις την ψυχική δύναμη και την ενέργεια για να μην τα παρατήσεις και να συνεχίσεις».
Πώς διαχειρίζεσαι το άγχος σου;
«Υπάρχουν στιγμές που πριν τον αγώνα σκέφτομαι ότι δεν θέλω να τρέξω, μπαίνω και κάνω την καλύτερη μου κούρσα. Με το πρώτο βήμα, μου φεύγει το άγχος και καθαρίζει το μυαλό μου. Δεν συμβαίνει πάντα αυτό. Έχω τρέξει αγώνες που είχα άγχος κατά τη διάρκεια της κούρσας γιατί σκεφτόμουν αν θα μου βγουν όσα μου είπε ο προπονητής μου. Το άγχος είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα που μπορεί να υπάρχει σε αθλητή».
«Ένιωθα τελειωμένος, δεν είχα άλλα ψυχικά αποθέματα»
Ποια είναι η καλύτερη σου κούρσα;
«Το 2022 που συμμετείχα στο Ευρωπαϊκό Κ23 και στο Ευρωπαϊκό Ομάδων. Στο Κ23 απογοητεύτηκα γιατί από τους πολλούς αγώνες που είχα δώσει εκείνη τη χρονιά, ο οργανισμός μου δεν άντεξε και δεν πήγα όπως ήθελα. Ήμουν ευχαριστημένος, όμως, με την επίδοση μου γιατί δεν είχα κάνει ξανά παρόμοιο χρόνο».
Τι κρατάς από την παρουσία σου στο Ευρωπαϊκό;
«Έτρεξα με αθλητές αρκετά καλούς, συγκέντρωσα εμπειρίες. Έμαθα το πως πρέπει να διαχειρίζομαι τέτοιες κούρσες. Έζησα κάτι το διαφορετικό. Οι αθλητές εκείνοι μπαίνουν στην κούρσα και τρέχουν όσο πιο γρήγορα μπορούν και σου δίνουν κίνητρο να το προσπαθήσεις και εσύ».
Υπάρχει κάποια κούρσα που σου άφησε πικρή γεύση;
«Το Ευρωπαϊκό Ομάδων, όπου έκανα λάθος μέσα στην κούρσα. Συνήθως στους περισσότερους αγώνες στο εξωτερικό ταξιδεύω χωρίς τον προπονητή μου και είναι δύσκολο να εμπιστευτείς κάποιον άλλον προπονητή. Ο προπονητής μου με έχει μάθει και ξέρει πότε να μου φωνάξει για να μου δώσει κίνητρο. Κάποια στιγμή, λοιπόν, στη διάρκεια της κούρσας, σκέφτηκα ότι δεν ήταν εκεί και αναρωτήθηκα πού πάω χωρίς εκείνον και έχασα το ρυθμό μου.
Ο δεύτερος αγώνας ήταν εκείνος στο Ευρωπαϊκό Κ23, όπου ένιωθα τελειωμένος, δεν είχα άλλα ψυχικά αποθέματα. Είχα τρέξει Ευρωπαϊκό Ομάδων, ξεκουράστηκα μια εβδομάδα, έτρεξα στο Πανελλήνιο και την Τρίτη ταξίδεψα για τον αγώνα της Πέμπτης. Δεν ήταν τόσο εύκολο το πρόγραμμα αυτό. Είχα κουραστεί από τα πολλά χιλιόμετρα και δεν απέδωσα τον καλύτερο που μπορούσα. Μου άφησε μια πικρή γεύση γιατί πέρασε αθλητής με 8.52 και εγώ είχα 8.51 εκείνη τη χρονιά. Θα μπορούσα να βρεθώ στον τελικό και να διεκδικήσω ένα μετάλλιο».
Πόσο σημαντικός είναι ο ρόλος του προπονητή σου;
«Με στηρίζει σε μεγάλο βαθμό τόσο στο αγωνιστικό όσο και στο ψυχολογικό κομμάτι. Για παράδειγμα, είχα τραυματισμούς και ήξερε ότι δεν ήμουν στην καλύτερη δυνατή κατάσταση. Άρχισα την κούρσα και κάποια στιγμή ένιωσα τόσο κουρασμένος που δυσκολευόμουν να περάσω το εμπόδιο, του έκανα νόημα ότι θέλω να σταματήσω και εκείνος απλά μου φώναξε «Μην τα παρατάς, προσπάθησε απλά να τερματίσεις, δεν χρειάζεται κάτι άλλο». Μου έδωσε το κίνητρο και όταν τελείωσα, μου είπε ότι το πάλεψα και ότι θα κοιτάξουμε την επόμενη χρονιά».
Πού κάνεις προπονήσεις; Είσαι ικανοποιημένος με τις εγκαταστάσεις;
«Κάνω προπονήσεις στους Ζωσιμάδες. Οι εγκαταστάσεις είναι αρκετά καλές, μας βοηθάει αυτό. Είμαι ευχαριστημένος».
Τι στάση κρατούν οι γονείς σου;
«Οι γονείς μου με οδήγησαν στον στίβο και με στηρίζουν πολύ. Είναι δίπλα μου σε κάθε βήμα. Όταν προκρίθηκα σε Ευρωπαϊκό Κ23 και Ευρωπαϊκό Ομάδων, αποφάσισα να αφήσω για λίγο τη σχολή και η μητέρα μου δεν έκανε παράπονα, έδειξε κατανόηση, δεν με πίεσε και με στήριξε. Καταλαβαίνουν ότι αγαπάω αυτό που κάνω και δεν μου βάζουν εμπόδια. Κάποιες φορές δεν ήθελα να πάω για προπόνηση, ερχόταν και με ζόριζε να σηκωθώ και να πάω».
Εκτός στίβου, με τι ασχολείσαι;
«Σπουδάζω στο ΤΕΦΑΑ αλλά δεν ξέρω αν θα συνεχίσω εδώ. Σκέφτομαι να φύγω στο εξωτερικό και συγκεκριμένα στο Μόναχο, όπου είναι ο πατέρας μου. Έχουν καλύτερες εγκαταστάσεις και μπορώ να τελειώσω και εκεί τις σπουδές μου. Θα έρχομαι να τρέχω στους αγώνες στην Ελλάδα και κάποια στιγμή θα επιστρέψω. Δεν σκέφτομαι να μείνω μόνιμα εκεί».
Γνωρίζοντας καλύτερα το Νέστορα
Πρότυπο: «Τον Ελ Μπακαλί. Θα ήθελα να φτάσω στο επίπεδο του».
Αγαπημένο Φαγητό: «Μακαρόνια με τυρί. Τρελαίνομαι για τυρί».
Αγαπημένο Τραγούδι: «Μου βάζεις δύσκολα (γέλια). Οι τρεις αγαπημένοι μου τραγουδιστές είναι ο Ηλίας Βρεττός, ο Νίκος Οικονομόπουλος και ο Κωνσταντίνος Αργυρός. Τα αγαπημένα μου τραγούδια από αυτούς τους τρεις είναι το «Ανεβαίνω» του Βρεττού, το «Για κάποιο λόγο» του Οικονομόπουλου και το «Ελεύθερος» του Αργυρού. Πριν την προπόνηση ακούω το «Μίλι», το οποίο μου αρέσει πολύ και μου δίνουν ώθηση κάποιοι στίχοι του».
Αγαπημένη Ταινία: «Άρχοντας των δαχτυλιδιών».
Αγαπημένο Χρώμα: «Μαύρο».
Κατοικίδιο: «Όχι».
Γούρι: «Φοράω τα ίδια ρούχα και δεν αλλάζω ποτέ θέση στα κύπελλα στο σπίτι».
Ελεύθερος Χρόνος: «Κοιμάμαι, βγαίνω με φίλους και κάνω βόλτες με το αυτοκίνητο».
Πώς θα περιέγραφες τον εαυτό σου με μια λέξη/φράση: «Αυτός που δεν τα παρατά εύκολα».