Για τον 20χρονο γιο του, ο οποίος πάσχει από το σύνδρομο Angelman, μίλησε ο Κόλιν Φάρελ, συγκινώντας με τον τρόπο που διαχειρίστηκε τη διαταραχή όσο και τα μελλοντικά του σχέδια για όλους τους ανθρώπους που εμφανίζουν το συγκεκριμένο σύνδρομο.
Σε μια από τις σπάνιες συνεντεύξεις του, ο Κόλιν Φάρελ τόνισε ότι είναι εξαιρετικά περήφανος και για τους δυο γιους του, οι οποίοι μεγαλώνουν με σωστό τρόπο και, ιδιαίτερα, για τον 20χρονο πλέον Τζέιμς, o οποίος - παρά το σύνθετο σύνδρομο Angleman - έχει καταφέρει πάρα πολλά.
«Έχει δουλέψει πάρα πολύ σκληρά με και για τον εαυτό του, κάτι που εγώ δεν χρειάστηκε να κάνω ποτέ. Όλα όσα καταφέρνει είναι φανταστικά πράγματα. Τον βλέπω να προσπαθεί τόσο σκληρά για πράγματα που άλλοι τα θεωρούμε δεδομένα. Είναι τόσο μαγικός...», σημείωσε.
Όπως αποκάλυψε, το σύνδρομο του Τζέιμς ήταν η κινητήρια δύναμη για τον ίδιο, προκειμένου να σταματήσει τις καταχρήσεις και να σταθεί στο πλευρό του, από όπου δεν έχει λείψει ποτέ.
«Μέχρι τα δυο χρόνια του Τζέιμς δεν ήμουν σε θέσω να σταθώ στο πλευρό του, να είμαι φίλος του, πόσω μάλλον πατέρας ενός παιδιού με αυτές τις ανάγκες. Αν δεν ήμουν νηφάλιος δεν θα μπορούσε να ευχαριστηθώ τα επιτεύγματα αυτού του παιδιού.
Δεν θέλω να πω ότι είμαι ο τέλειος πατέρας. Έχω κάνει πολλές μ@λ@κίες, αλλά είμαι παρών. Η νηφαλιότητα και τα δυο μου παιδιά είναι αυτά που με κρατάνε ζωντανό. Είναι τα καμάρια μου, οι πτυχές της ζωής μου, οι παρουσίες για τις οποίες είμαι πραγματικά ευγνώμων», τόνισε.
«Θέλω να του φέρονται με καλοσύνη»
Ο 48χρονος Φάρελ τόνισε ότι εδώ και χρόνια ήθελε να στήσει αυτό το ίδρυμα για όλα τα παιδιά και τις οικογένειες που πάσχουν από νοητικές και γενετικές διαταραχές, υπογραμμίζοντας ότι η καριέρα του τον βοήθησε να κάνει το όνειρό του πραγματικότητα.
«Ακόμη και σήμερα προσπαθούμε να βρούμε την κατάλληλη φροντίδα. Υπάρχουν μέρη στη χώρα, αλλά μόλις το παιδί γίνει 21 ετών, είναι κατά κάποιο τρόπο μόνο του.
Όλες οι ασφαλιστικές δικλείδες που έχουν τεθεί σε εφαρμογή, οι ειδικές τάξεις, τα ειδικά προγράμματα όλα αυτά εξαφανίζονται, οπότε μένει ένας νεαρός ενήλικας που θα έπρεπε να είναι ένα ολοκληρωμένο μέρος της σύγχρονης κοινωνίας και κατά βάθος είναι μόνος του.
Ο μεγαλύτερος φόβος μου είναι ότι όποτε συμβεί κάτι στη μητέρα του Τζέιμς ή σε 'μένα, ο Τζέιμς θα καταλήξει σε κάποιο ίδρυμα και δεν θα υπάρχει κάποιος που να τον βοηθά, να τον ταίζει, να του μιλάει. Και θέλω να το αλλάξω αυτό.
Είναι η πρώτη φορά που μιλάω για το ίδρυμα. Αν ο Τζέιμς ήξερε ότι θα φωτογραφιζόταν στον κήπο μαζί μου, κάτι που δεν είναι το αγαπημένο μου πράγμα, γνώριζε ότι θα βοηθήσουμε οικογένειες και άλλους νέους ενήλικες που ζουν με ειδικές ανάγκες, θα έλεγε: "Μπαμπά, τι είναι αυτά που λες;". Γιατί με ρωτάς; Δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα.
Γι' αυτό λοιπόν το κάνουμε. Όλα αυτά γίνονται εξ αιτίας του Τζέιμς, προς τιμήν του», επεσήμανε.
Όσο για το τι θέλει από την κοινωνία για τον 20χρονο γιο του, ο Φάρελ είναι κατηγορηματικός:
«Θέλω ο κόσμος να του φέρεται με καλοσύνη και σεβασμό. Να είναι ασφαλής, να έχει μια φυσιολογική, να ανήκει κάπου, να βλέπει ταινίες, να κολυμπά».
Αξίζει να σημειωθεί ότι το σύνδρομο Angelman (AS) είναι μια σύνθετη γενετική διαταραχή που προσβάλει το νευρικό σύστημα, προκαλώντας αναπτυξιακές και μαθησιακές δυσκολίες, αλλά και επιληπτικές κρίσεις.
