Κάστρο και Μαραντόνα, Μαραντόνα και Κάστρο... Δυο σπουδαίες προσωπικότητες παγκόσμιου βεληνεκούς, που «έφυγαν» αμφότερες από τη ζωή στις 25 Νοεμβρίου, με τη ζωή τους να ακολουθεί ακόμη και στον θάνατο παράλληλες διαδρομές.
Η σχέση τους ξεκίνησε χάρη στην ιδιοσυγκρασία του Αργεντίνου σταρ των γηπέδων, ο οποίος παρά τη φήμη και τη δόξα που απέκτησε παρέμεινε πιστός στην επαναστατική του ιδεολογία: «θα είμαι πάντα στο πλευρό αυτού που παλεύει».
Αναπόφευκτα, ο Μαραντόνα διάλεξε το στρατόπεδο του Φιντέλ Κάστρο, τον οποίο και θαύμαζε για τη στάση ζωής του και την πορεία που είχε διαγράψει.
Μάλιστα, με τα χρόνια, η φιλή τους «δέθηκε» περισσότερο, όταν ο Κάστρο πήρε τον Μαραντόνα στην Κούβα μαζί του και τον έβαλε στην κλινική La Perdera, προκειμένου να απεξαρτηθεί από τις καταχρήσεις, από τα ναρκωτικά και το αλκοόλ.
Μένοντας καθημερινά στο πλευρό του, ο Κάστρο του εξιστορούσε ιστορίες από το επαναστατικό παρελθόν του, αλλά και του συναγωνιστή Ερνέστο Τσε Γκεβάρα, με τον Ντιέγκο να μαγεύεται από όσα άκουγε.
Λίγο αργότερα, η αγάπη που ένιωθε ο Μαραντόνα για τα δύο εμβληματικά πρόσωπα της Κούβας αποτυπώθηκε πάνω στο σώμα του, όταν έκανε τατουάζ το πρόσωπο του Φιντέλ Κάστρο στο αριστερό του πόδι και του Τσε στο δεξί χέρι.
«Εγώ είμαι στρατιώτης της Κούβας, στρατιώτης του Μάκρι δεν πρόκειται να γίνω, θα έδινα και τη ζωή μου για τη σημαία της Κούβας», είχε δηλώσει σε συνέντευξή του, εκφράζοντας την απέχθειά του για τον αλλοτινό πρόεδρο της Αργεντινής, Μαουρίτσιο Μάκρι.
Σε άλλη του συνέντευξη, λίγες ημέρες μετά τον θάνατο του Φιντέλ Κάστρο, το 2015, ο θρυλικός ποδοσφαιριστής είχε πει:
«Από τη στιγμή που το έμαθα δεν μπορούσα να σταματήσω να κλαίω. Ο Φιντέλ ήταν για μένα ο δεύτερος πατέρας μου, ο άνθρωπος που μου έσωσε τη ζωή. Μου άνοιξε την πόρτα της Κούβας όταν μου την έκλεισε η ίδια η Αργεντινή».
