Ο θρύλος του
«sky hook», που παρέδωσε τον θρόνο του
κορυφαίου σκόρερ του ΝΒΑ στον ΛεΜπρόν
Τζέιμς, παραμένει ο βασιλιάς της
αφοσίωσης.
Μόλις πριν
από λίγες νύχτες, ο ΛεΜπρον Τζέιμς έγινε
ο πρώτος σκόρερ στην ιστορία του ΝΒΑ.
Ξεπέρασε τους 38.387 πόντους που είχε
σημειώσει ο Τζαμπάρ κατά τη διάρκεια
της μακρόχρονης καριέρας του. Ο θρυλικός σέντερ μπορεί συχνά να ξεχνιόταν γιατί
μοιράστηκε την μπασκετική σκηνή μαζί
με άλλους μεγάλους σταρ, ωστόσο, πάντα
έλαμπε και έξω από τα γήπεδα.
Ένα βράδυ
του 1984, ο Ουίλτ Τσάμπερλέιν, κάτοχος των
περισσότερων από τα πιο ανυπέρβλητα
ρεκόρ στο ΝΒΑ, παρέδωσε τη σκυτάλη του
κορυφαίου σκόρερ στον Τζαμπάρ, ο οποίος
λίγες μέρες πριν, με ένα από τα κλασικά
του χουκ, είχε ξεπεράσει τους 31.419 πόντους.
«Όταν πήρα την μπάλα, ζήτησα από όλους να ξεφύγουν
από τη μέση», εξιστόρησε ο Μάτζικ Τζόνσον
τη βραδιά του ρεκόρ. Ο χαρισματικός
πόιντ γκαρντ ήθελε να είναι αυτός που
θα δώσει στον Καρίμ την ασίστ που θα
έγραφε ιστορία. Γεγονός που έμοιαζε να
τον ενθουσιάζει περισσότερο από τον
ίδιο τον πρωταγωνιστή.
«Χαίρομαι
που έβγαλα αυτό το βάρος από τους ώμους
μου και πήρα την πίεση από πάνω μου. Για
μένα και την ομάδα μου. Στόχος μας είναι
να κατακτήσουμε τον τίτλο και τώρα
μπορούμε να επικεντρωθούμε σε αυτό»,
δήλωσε στο τέλος του αγώνα ο Τζαμπάρ,
χωρίς να δώσει ιδιαίτερη σημασία στην
σημασία αυτού που είχε πετύχει. Η συζήτηση
για τον GOAT είχε αρχίσει ήδη και ο Τζαμπάρ
το γνώριζε καλά: «Δεν νομίζω ότι μπορώ
ποτέ να ξεπεράσω τον Τσάμπερλέιν. Έκανε
πράγματα στο γήπεδο που θα κρατήσουν
για πάντα. Έδειξε το μεγαλείο του πολύ
πριν ξεκινήσω να παίζω εγώ».
Ο Τζαμπάρ θα
σκόραρε σχεδόν επτά χιλιάδες περισσότερους
πόντους από τον Τσάμπερλέιν πριν
τελειώσει τη θητεία του ως επαγγελματίας
παίκτης. Το έκανε το 1989, όντας έξι φορές
πρωταθλητής, έξι φορές MVP της κανονικής
περιόδου και με ατελείωτες ατομικές
διακρίσεις. Η φανέλα του κρέμεται στην
οροφή των γηπέδων του Μιλγουόκι και του
Λος Άντζελες, έτσι ώστε κανείς να μην
ξεχάσει ποτέ την επίδρασή που είχε σε
ένα πρωτάθλημα που τότε δεν ήταν και
στα καλύτερά του.
Το ρεκόρ του
Καρίμ, σε σύγκριση με του ΛεΜπρον Τζέιμς,
είχε μια πρόσθετη δυσκολία. Έγινε σε
ένα πιο αργό NBA, με λιγότερες κατοχές
και διαφορετικό στυλ. Εκτός αυτού, ο
ΛεΜπρόν μπήκε στο πρωτάθλημα κατευθείαν
από το γυμνάσιο, ενώ ο Τζαμπάρ πέρασε
πρώτα από το UCLA, όπου κέρδισε τρεις
κολεγιακούς τίτλους, καθυστερώντας την
άφιξή του στο ΝΒΑ στα 22 του χρόνια. Ο
ιστορικός σέντερ σημείωσε μόνο ένα
τρίποντο σε όλη του την καριέρα – η
γραμμή των τριών πόντων θεσπίστηκε το
1979, ενώ ο ΛεΜπρόν, μέχρι τώρα, ξεπερνά
τους 2.000 πόντους από την περιφέρεια.
Το NBA καθιέρωσε
βραβείο στο όνομά του για την προσφορά
του στην κοινωνική δικαιοσύνη
Υπάρχουν διάφοροι λόγοι για τους οποίους ξεχνάμε
κάποιες φορές τον αντίκτυπο του Τζαμπάρ
με την μπάλα στα χέρια. Ένας από αυτούς είναι η προσφορά
του εκτός γηπέδου, ως ακτιβιστής και
«κοινωνικός κινητήρας». Είναι ακόμη
και πάνω από όλα όσα έχει πετύχει στον
χώρο του μπάσκετ. Σε σημείο, που το ίδιο
το NBA θέλησε να τον τιμήσει δημιουργώντας
το Kareem Abdul-Jabbar Social Justice Champion Award, ένα
βραβείο που απονέμεται κάθε χρόνο στον
παίκτη που ασχολείται περισσότερο με
την την κοινωνική δικαιοσύνη.
«Πάντα έλεγα
ότι θα έχω φτάσει στο απόγειο της καριέρας
μου όταν έχω βοηθήσει ή εμπνεύσει
ανθρώπους που δεν γνώριζαν ποτέ για την
καριέρα μου ως αθλητής. Αυτό θα σημαίνει
ότι μπόρεσα να χρησιμοποιήσω τη φήμη
μου ως αθλητής για να βελτιώσω τη ζωή
όσων δεν έχουν ακούσει ποτέ το όνομά
μου. Θα είμαι, λοιπόν, κάτι περισσότερο
από έναν τύπο που πετούσε την μπάλα».
Αυτά τα λόγια του Τζαμπάρ τον Μάιο του
2021 συνοψίζουν πολύ καλά τη σημασία που
έδινε πάντα σε όλα όσα έκανε για τους
άλλους.
Ο ακτιβισμός
και το έργο του Τζαμπάρ δεν ξεκίνησε
όταν κρέμασε τα παπούτσια του. Ο Τζον
Γούντεν ήταν ο προπονητής και ο μέντοράς
του κατά τη διάρκεια του ταξιδιού του
στο κολέγιο. Ο Γούντεν ανταποκρινόταν
πάντα στο παρατσούκλι του, ο μάγος του
Γουέστγουντ, κερδίζοντας δέκα τίτλους
κατά τη διάρκεια των δώδεκα ετών του
στο τιμόνι του προγράμματος της
Καλιφόρνια.
«Ο προπονητής
ήθελε να είμαστε σπουδαίοι αθλητές,
αλλά πάνω από όλα, καλοί άνθρωποι. Αυτό
σήμαινε να έχεις μια προσωπικότητα με
μεγάλο ήθος, καλή μόρφωση και κάποια
εργαλεία για να αντιμετωπίσεις τον
κόσμο. Το μπάσκετ ήταν απλώς ένα μέσο
για να το πετύχεις, σε προετοίμαζε για
τη ζωή που σε περίμενε αργότερα» είχε
τονίσει ο Καρίμ.
Ο Τζαμπάρ
δεν εγκατέλειψε ποτέ αυτό το συναίσθημα,
ότι το να είσαι σπουδαίος αθλητής πρέπει
να χρησιμεύσει ως εφαλτήριο για να
γίνεις σπουδαίος άνθρωπος. Ήδη στο UCLA
και σε ηλικία μόλις 20 ετών, συμμετείχε
σε μια πανεπιστημιακή συζήτηση για να
τοποθετηθεί υπέρ του Μοχάμεντ Άλι και
της άρνησής του να συμμετάσχει στη
στρατιωτική θητεία. Τότε ήταν που
ανακάλυψε την αληθινή δύναμη που είχε.
* Υποστηρίζοντας τον Μοχάμεντ Άλι στη στάση
του ενάντια στον πόλεμο του Βιετνάμ
Ακολούθησε
μποϊκοτάζ των Ολυμπιακών Αγώνων του
1968: «Δεν ήθελα να εκπροσωπήσω μια χώρα
που κατέστειλε τα πολιτικά δικαιώματα
των μαύρων και επίσης χτυπούσε και
σκότωνε όσους αγωνίζονταν για αυτά». Ο
Τζαμπάρ δεν είχε φτάσει καν στο ΝΒΑ,
αλλά το έργο του ήταν ήδη γνωστό σε όλη
την επικράτεια της Βόρειας Αμερικής.
Το μπάσκετ ήταν
η βιτρίνα για τις πεποιθήσεις του
Μόλις, βέβαια,
«προσγειώθηκε» στο καλύτερο πρωτάθλημα
του κόσμου η προσοχή στράφηκε στο
παιχνίδι του. Ήταν ένα πανίσχυρο και
ευέλικτο σέντερ, ικανό να σκοράρει με
άπειρους τρόπους. Ήταν ξεκάθαρο ότι ο
Τζαμπάρ επρόκειτο να γράψει ιστορία.
Την δεύτερη χρονιά του στο ΝΒΑ αποφάσισε
να αλλάξει το όνομά του. Μέχρι τότε ήταν
πάντα γνωστός ως «Lew Alcindor», αλλά αφού
ασπάστηκε το Ισλάμ στο UCLA γεννήθηκε ο
Καρίμ Αμπντούλ Τζαμπάρ.
Άρχισε να
γράφει βιβλία για επιφανείς αφροαμερικανές
προσωπικότητες που είχαν επηρεάσει την
ιστορία της χώρας και στάθηκε στις
πεποιθήσεις του, ακόμη και όταν ο Τύπος
τον παρότρυνε να «εστιάσει στο μπάσκετ».
* Ο ΛεΜπρόν
Τζέιμς ευχαριστεί τον Καρίμ Αμπντούλ
Τζαμπάρ για την παρουσία του στον αγώνα που κατέρριψε το ρεκόρ πόντων
Ο Τζαμπάρ
πρόσφατα μοιράστηκε γιατί παραμένει
στην πρώτη γραμμή του ακτιβισμού: «Μας
σκοτώνουν, στους δρόμους και στα σπίτια
μας. Πώς μπορώ να μην βοηθήσω την κοινότητά
μου;» Η αλήθεια είναι ότι το έργο του
είναι ανεκτίμητο, όχι μόνο στην
αφροαμερικανική κοινότητα αλλά σε
ολόκληρο τον κόσμο. Ο Καρίμ ήταν μια από
τις πιο επιφανείς αθλητικές φιγούρες
στην ιστορία, ωστόσο, η επίδρασή του μακριά από τους αγωνιστικούς χώρους ξεπερνά κατά πολύ την
προσφορά του στο μπάσκετ.
Όπως είπε ο
Μάρτιν Λούθερ Κινγκ: «Κανείς δεν είναι
ελεύθερος μέχρι να είμαστε όλοι
ελεύθεροι». Αυτή η φράση είναι που
ενθαρρύνει τον Τζαμπάρ να συνεχίσει να
παλεύει για τα πιστεύω του. Στο παρκέ
δεν είναι πλέον ο παίκτης με τους
περισσότερους πόντους στην ιστορία.
Έξω από αυτό, παραμένει ένας άνθρωπος
με μια ανεκτίμητη κληρονομιά.