Καμπς: «Οποιος έρχεται στη Θεσσαλονίκη ερωτεύεται τον κόσμο του ΠΑΟΚ – Μεγάλο χτύπημα ο θάνατος του Μαραντόνα»

Συνέντευξη στον Πέτρο Χαριζακλή

Ηταν εποχές όταν το χρήμα έρεε άφθονο στις τσέπες των ιδιοκτητών των ομάδων στο ελληνικό ποδόσφαιρο και παράλληλα το διέθεταν σε σπουδαίες μεταγραφές. Ηταν η σεζόν 2000-2001. Ο Γιώργος Μπατατούδης αποφάσισε να ταράξει τα νερά στη μεταγραφική περίοδο του καλοκαιριού κάνοντας συμφωνία με την Βελέζ Σάρσφιλντ για την απόκτηση του δεκαριού, Πατρίσιο Καμπς. Ο 50χρονος πλέον Πατρίσιο, πρόλαβε να παίξει σε 22 παιχνίδια και πέτυχε 9 γκολ με τη φανέλα του ΠΑΟΚ, στους έξι μήνες που έμεινε στην Τούμπα.

Το Metrosport.gr συνομίλησε με τον Αργεντίνο τεχνικό, βοηθό του Χοσέ Πέκερμαν στην Εθνική Βενεζουέλας, σε μια εκ βαθέων συνέντευξη για το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον. Μιλήσαμε για το πρότζεκτ στην Εθνική Βενεζουέλας και τον στόχο για το Μουντιάλ του 2026, για την συνεργασία με τον Πέκερμαν, τη γνωριμία με τον Μαραντόνα αλλά και την αιώνια σύγκριση με τον Μέσι. Ο ευγενικός Πατρίσιο Καμπς μας μίλησε φυσικά για την καριέρα του στον ΠΑΟΚ, τα δύο γκολ κόντρα στην Ουντινέζε που τον σημάδεψαν, την τυχαία συνάντηση με τον Βρύζα στην Αργεντινή ενώ δεν απέκλεισε την πιθανότητα να δουλέψει στην Ελλάδα ως πρώτος προπονητής στο μέλλον.

-Γεια σου Πατρίτσιο. Πως είναι τα πράγματα αυτή τη στιγμή στη ζωή σου; Πως τα πηγαίνετε με την Εθνική Βενεζουέλας; Ποιος είναι ο στόχος;

«Είμαι ευτυχισμένος, είναι ένα μεγάλο πρότζεκτ. Θέλουμε να αλλάξουμε την ιστορία, να πετύχουμε κάτι μεγάλο για την χώρα. Δουλεύουμε πολύ, αξιολογούμε τους παίκτες. O μεγάλος μας στόχος είναι μπούμε στο Μουντιάλ του 2026 στις ΗΠΑ».

-Εσύ είσαι επιφορτισμένος με την προπόνηση των επιθετικών στην Εθνική, ως βοηθός;

«Ναι ακριβώς. Είναι τιμή να δουλεύω με τον κύριο Πέκερμαν, έχουμε δουλέψει σε δύο Μουντιάλ μαζί, της Ρωσίας και της Βραζιλίας (σ.σ. με την Εθνική Κολομβίας). Συνεχίζουμε να δουλεύουμε με τον ίδιο ενθουσιασμό για να πετύχουμε πράγματα».

-Πως αποφάσισες να γίνεις προπονητής;

Το σκεφτόμουν αρκετό καιρό, ευτυχώς δούλεψα γρήγορα μετά το τέλος της ποδοσφαιρικής μου καριέρας. Εκανα περίπου 1,5 χρόνο να ξεκινήσω, έκανα τα μαθήματα προπονητικής που έπρεπε στην Αργεντινή. Αγαπάω το ποδόσφαιρο, ήθελα να ζω μέσα στο ποδόσφαιρο από μικρός και το κατάφερα».

«Απολαμβάνω τον Μέσι, είδωλό μου ο Μαραντόνα»

-Ισχύει πως έχεις ουκρανικές ρίζες; Πως βλέπεις τον πόλεμο στην Ουκρανία από τόσο μακριά;

«Ναι ισχύει. Ο πατέρας της μαμάς μου ήταν Ουκρανός, αλλά δεν έχω πάει ποτέ. Αυτό που συμβαίνει με τον πόλεμο είναι πολύ λυπηρό, είναι το χειρότερο που πρέπει να γίνει στην ανθρωπότητα. Δεν πρέπει να λύνουμε έτσι τις διαφορές μας, πάντα ελπίζω για την ειρήνη».

-Πως είναι η συνεργασία σου με τον Πέκερμαν τώρα και πως ήταν στην Κολομβία; Εχω δει πως από τότε που κρέμασες τα παπούτσια σου είσαι συνεχώς στο τεχνικό επιτελείο του.

«Είμαστε πολλά χρόνια μαζί, είναι τιμή μου να είμαι μαζί του. Είναι ένας προπονητής κορυφαίου επιπέδου και προσπαθώ να μαθαίνω στο πλάι του. Στα επτά χρόνια που ήμασταν στην Κολομβία συμμετείχαμε σε δύο Μουντιάλ. Η ομάδα ήταν σε δύσκολη θέση και την αναγεννήσαμε χάρη στον μίστερ. Ηταν μεγάλης περίοδος στην Κολομβία, το να φτάσεις μια ομάδα στο Μουντιάλ είναι κάτι μεγάλο, μια σπουδαία επιτυχία. Θα το επαναλάβω. Είναι τιμή που ήμουν μαζί του και το ίδιο ισχύει και τώρα που δουλεύω και τώρα μαζί του στη Βενεζουέλα. Πρέπει να συνεχίσω να μαθαίνω και να δουλεύω, είναι μια νεαρή εθνική ομάδα, για πρώτη φορά θέλουμε να την οδηγήσουμε σε μια μεγάλη διοργάνωση. Θα δουλέψουμε σκληρά για να το πετύχουμε, πιστεύουμε σε εμάς και στους ποδοσφαιριστές».

-Δεν σκέφτηκες ποτέ να κάνεις καριέρα πρώτου προπονητή;

«Ημουν για λίγο στη Ιντεπεντιέντο Σάντα Φε, αλλά το να ανήκεις στο τεχνικό επιτελείο του Πέκερμαν είναι σπουδαίο, είναι πόστο που απολαμβάνω. Δουλεύω στις εθνικές ομάδες και περνάω καλά. Οταν έρθει η ώρα για να δουλέψω μόνος θα δούμε τι θα γίνει, το μέλλον θα δείξει τι θα γίνει. Προς το παρόν απολαμβάνω την παρουσία μου στην Εθνική Βενεζουέλας».

-Γνώρισες τον Mέσι και τον Μαραντόνα; Θυμάσαι που και πότε;

«Τον Μέσι δεν τον έχω γνωρίσει προσωπικά, τον έχω αντιμετωπίσει ως μέλος της Εθνικής Κολομβίας, αλλά δεν έχουμε κάποια σχέση. Είναι φανταστικός ποδοσφαιριστής. Με τον Μαραντόνα είχαμε σχέσεις, ήταν το είδωλο μου από νεαρός. Τον γνώρισα στα τελευταία χρόνια του στην Μπόκα, εγώ ήμουν στη Βέλεζ».

-Μπορείς να μας απαντήσεις στο αιώνιο δίλημμα για το ποιος είναι καλύτερος από τους δύο;

«Η Αργεντινή είχε δύο από τους καλύτερους ποδοσφαιριστές στον κόσμο, ήταν φανταστικοί και οι δύο. Απόλαυσα τον Μαραντόνα και τώρα απολαμβάνω τον Μέσι, δεν τους συγκρίνω. Ηταν μεγάλο χτύπημα για την Αργεντινή και για μένα όταν πέθανε ο Μαραντόνα, τον θαύμαζα».

«Σπουδαία ανάμνηση τα γκολ μου κόντρα στη Ουντινέζε»

-Ηρθες με μεγάλες περγαμηνές στην Ελλάδα, ως ο παίκτης με τα 4 πρωταθλήματα και το Λιμπερταδόρες από την Βελέζ, ενώ κόστισες περίπου 5 εκατομμύρια ευρώ (κοντά στα 2 δις. Δραχμές τότε). Τι έφταιξε και δεν πήγαν όλα όπως πολλοί θα περίμεναν και έμεινες μόνο για έξι μήνες;

«Το απόλαυσα αν και ήταν μόνο έξι μήνες, κρατάω μέσα μου τις αναμνήσεις. Υπήρχαν προβλήματα με τις δύο ομάδες με την πληρωμή της Βελέζ, εγώ ήθελα να κάτσω περισσότερο, είχα υπογράψει τετραετές συμβόλαιο. Ο ΠΑΟΚ είναι μια ομάδα γενναιόδωρη, μου προσέφερε πολλά. Οι οπαδοί ήταν τρομερά παθιασμένοι για την ομάδα, αλλά δεν μπορούσα να κάνω κάτι, έπρεπε να γυρίσω στη Βέλεζ».

-Μάλιστα εκείνο το καλοκαίρι του 2000, έφτασε στην Θεσσαλονίκη και η οικογένειά σου ένα μήνα μετά τη δική σου άφιξη. Γεγονός που σήμαινε πως είχες σκοπό να μείνεις για χρόνια στον ΠΑΟΚ.

«Ναι όπως σου είπα, είχα υπογράψει συμβόλαιο για τέσσερα χρόνια και ήθελα να εξαντλήσω όλο το συμβόλαιό μου στον ΠΑΟΚ. Δεν μπορούσα να κάνω κάτι γιατί ήταν θέματα μεταξύ των δύο ομάδων. Ναι η οικογένειά μου είχε έρθει μείνει μαζί μου, η πρώτη γυναίκα μου και τα δύο μου παιδιά».

-Τι θυμάσαι από την άφιξή σου στο αεροδρόμιο; Περίμενες να έρθει τόσος κόσμος να σε υποδεχθεί;

«Με εξέπληξε, ήταν απίστευτο συναίσθημα. Σε κάθε παίκτη που μετακομίζει στη Θεσσαλονίκη τον υποδέχονται όμορφα, μου φέρθηκαν με στοργή. Ο κάθε παίκτης που έρχεται στον ΠΑΟΚ, ερωτεύεται τον κόσμο και την πόλη. Το απόλαυσα όσο πρόλαβα».

-Θυμάσαι εκείνο το ΠΑΟΚ-Ουντινέζε (9/11/2000); Ησουν ο παίκτης που έκρινε την πρόκριση, αφού μπήκες στο 64’ και σκόραρες στο 73^ο λεπτό για να στείλεις στο ματς στην παράταση. Ενώ και εκεί έκανες την διαφορά σκοράροντας το δεύτερο γκολ.

«Είναι μια σπουδαία ανάμνηση, από τις πιο ωραίες μου στον ΠΑΟΚ. Το να βάλω δύο γκολ ήταν κάτι πολύ όμορφο, ένιωσα την αγάπη του κόσμου, τον ενθουσιασμό».

-Ενώ δεν είσαι ψηλός παίκτης, πέτυχες δύο γκολ με κεφαλιά ανάμεσα στα θηρία της άμυνας της Ουντινέζε. Πως το κατάφερες;

«Είχα την τύχη σε όλη την καριέρα μου να σκοράρω με το κεφάλι, ήταν ένα από τα πλεονεκτήματά μου, πάντα με τους σπουδαίους συμπαίκτες που είχα. Η δουλειά που έκανα σε όλη μου τη ζωή μου με βοήθησε να πετύχω πράγματα».

Η τυχαία συνάντηση με Βρύζα στην Αργεντινή

-Τι αναμνήσεις έχεις από τον προπονητή σου, Ντούσαν Μπάγεβιτς;

«Ηταν ένας σπουδαίος προπονητής, από πρώτο επίπεδο, έχει πάρει πολλούς τίτλους. Ηταν αυτός που με υποστήριξε και με βοήθησε στην καριέρα μου στην Ελλάδα, ήταν πολυτέλεια να δουλέψω μαζί του».

-Εχεις επαφές με κάποιον από τους συμπαίκτες σου στον ΠΑΟΚ;

«Κάποιους από τους έχω δει, ένας από αυτούς είναι ο Βρύζας. Οταν ήταν τεχνικός διευθυντής είχε έρθει στην Αργεντινή, τον είδα τυχαία στη Βέλεζ. Εγώ είχα αποσυρθεί και εκείνος ήρθε να δει παίκτες. Πριν 6-7 χρόνια είδα κάποιους παίκτες, πήγα στο γήπεδο, θυμήθηκα τις εποχές που έπαιζα στον ΠΑΟΚ, τώρα δεν έχω πολλές επαφές. Καλύτερες σχέσεις είχα με τον Γιαννάκη τον Οκκά. Είναι εξαιρετικό παιδί».

-Μαθαίνεις τα νέα του ΠΑΟΚ, προλαβαίνεις;

«Ακολουθώ την ομάδα, μαθαίνω τα αποτελέσματα, πως πηγαίνει, και όταν μπορώ να δω κάποιο παιχνίδι το βλέπω. Ηταν μεγάλη στιγμή για τον ΠΑΟΚ και για τον κόσμο να φτάσει μέχρι τα προημιτελικά του Κόνφερενς Λιγκ. Ετσι μεγαλώνει η ομάδα, ο κόσμος πάντα την υποστήριζε και την ακολουθούσε».

-Θα ήθελες κάποια στιγμή να έρθεις στην Ελλάδα να δουλέψεις ως προπονητής; Πρόσφατα ήρθε ένας συμπατριώτης σου, ο Χερμάν Μπούργος, στον Αρη.

«Ναι το διάβασα πως πήγε στον Αρη ο Μπούργος. Σέβομαι το ελληνικό πρωτάθλημα, ξέρω πόσο παθιασμένοι είναι οι άνθρωποι για το ποδόσφαιρο όπως στην Αργεντινή. Γιατί όχι να μην έρθω στην Ελλάδα για να δουλέψω στο μέλλον; Αν ήταν για τον ΠΑΟΚ θα ήταν υπέροχο, ξέρω την ιστορία του, θα το απολάμβανα, θα το λάτρευα».