Τι ψάχνεις;

Καμάρας: «Έδωσα θέση αλλά δεν πήγα στους Παραολυμπιακούς Αγώνες – Λιποθύμησα, δεν μπορούσα να κουνήσω το μισό μου σώμα»

A generic square placeholder image with rounded corners in a figure.

Ανέβηκε στο δεύτερο σκαλί του βάθρου στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα της Ιαπωνίας, άνοιξε μια επιπλέον θέση αλλά βρέθηκε εκτός αποστολής στους Παραολυμπιακούς Αγώνες του Παρισιού. Ο Κωνσταντίνος Καμάρας μίλησε στο Metrosport.gr για την απουσία του από τη Γαλλία, την ανάρτηση με την οποία γνωστοποίησε το θέμα και τον επόμενο στόχο του.

Διηγήθηκε την πορεία του από το εγκεφαλικό που υπέστη στα 13 του χρόνια, στο πρώτο ασημένιο μετάλλιο στο στίβο ΑΜΕΑ και τη συμμετοχή του στους Παραολυμπιακούς Αγώνες στο Τόκιο. Εξήγησε το λόγο που άλλαξε προπονήτρια, τις εγκαταστάσεις στο ΟΑΚΑ, αναφέρθηκε στις σπουδές του και μας εκμυστηρεύτηκε το μυστικό που τον βοηθά να συνδυάσει δουλειά και προπόνηση.

«Είχα δώσει μια θέση στην Ελλάδα, η οποία δόθηκε σε άλλον αθλητή»

Τι συνέβη και δεν βρέθηκες στους Παραολυμπιακούς Αγώνες;

«Έκανα μια ανάρτηση και προσπάθησα να ενημερώσω για μια αδικία που έγινε. Δεν ήθελα να κράξω, ούτε να κατηγορήσω κάποιον. Ήθελα απλά να μοιραστώ τη δική μου εμπειρία και ο καθένας ας βγάλει τα συμπεράσματα του για το αν τα κριτήρια είναι επαρκή.

Για να βρεθείς σε Παραολυμπιακούς Αγώνες δεν υπάρχουν όρια στον στίβο ΑΜΕΑ γιατί είναι πολλές οι κατηγορίες και η Παγκόσμια Ομοσπονδία μοιράζει θέσεις ανάλογα με κάποια κοινά κριτήρια σε κάθε χώρα. Έπειτα, η κάθε χώρα μοιράζει τα εισιτήρια αυτά στους αθλητές και στις αθλήτριες της. Οι Έλληνες αθλητές άνοιξαν έξι θέσεις για την χώρα μας στον στίβο το 2023.

Η Παγκόσμια Ομοσπονδία είχε πει ότι θα κάνει δυο κατανομές θέσεων, οπότε στόχος μας ήταν να συμμετέχουμε στους αγώνες και να ανοίξουμε μια θέση για τη χώρα μας. Το 2024 στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα στην Ιαπωνία είχα βγει δεύτερος και άνοιξα μια επιπλέον θέση στην Ελλάδα. Στην τελική επιλογή της ελληνικής ομάδας τέθηκαν κριτήρια που δεν είχαν καμία σχέση με τα αντίστοιχα της Παγκόσμιας Ομοσπονδίας.

Δόθηκε βαρύτητα μόνο στο ranking της τελευταίας διετίας. Ήταν αδιάφορο ποιος άνοιξε τη θέση και αν κάποιος αθλητής πήρε μετάλλιο στο πρόσφατο παγκόσμιο. Έτσι, έμειναν έξω αθλητές, όπως εγώ, και μπήκαν άτομα που τηρούσαν τελευταία στιγμή τα ελληνικά κριτήρια».

Πώς αντέδρασες;

«Ήξερα ότι δεν βρισκόμουν μέσα στην ομάδα αλλά συνέχισα να προπονούμαι κανονικά γιατί ποτέ δεν ήξερες τι θα συμβεί και αν θα κληθείς να συμμετέχεις. Στα κριτήρια της διετίας ήμουν έβδομος, κάτι που σημαίνει ότι ήμουν ο αμέσως επόμενος επιλαχών. Έκανα προπονήσεις μέχρι την τελευταία στιγμή. Ήθελα να πάω και έστειλα ακόμη και προσωπικό μήνυμα στον πρόεδρο της Παγκόσμιας Επιτροπής και του εξήγησα τι συνέβη. Μου απάντησε ότι ήταν εγχώριο θέμα και δεν μπορούσε να επέμβει».

Γιατί επέλεξε αυτό το χρονικό διάστημα για να κάνεις τη σχετική ανάρτηση;

«Δεν ήθελα να αναστατώσω κανέναν και να δημιουργήσω θέμα. Δεν μου αρέσει να έρχομαι σε αντιπαράθεση. Δεν ήθελα να δημιουργήσω αρνητικό κλίμα πριν τους αγώνες ούτε να αναστατώσω τους υπόλοιπους αθλητές. Το έκανα μετά γιατί ήθελα να επισημάνω ακριβώς το τι έγινε γιατί είχα δώσει μια θέση στην Ελλάδα, η οποία δόθηκε σε άλλον αθλητή».

Μετά την ανάρτηση, επικοινώνησε κάποιος από την ΕΠΕ;

«Όχι, κανένας δεν ήρθε σε επαφή μαζί μου».

«Να διεκδικήσω μετάλλιο στο Παγκόσμιο της επόμενης χρονιάς - Ξήλωσαν το ταρτάν στο ΟΑΚΑ το καλοκαίρι και ακόμη δεν το έβαλαν»

Τι γεύση σου αφήνει η φετινή χρονιά;

«Ήταν μια επιτυχημένη χρονιά γιατί πέτυχαμε με την ομάδα μου τους στόχους μας. Ήταν η καλύτερη μου χρονιά στο εξωτερικό. Πρώτη φορά πήδηξα πάνω από τα έξι μέτρα έξω. Άνοιξα και θέση για την χώρα μας που ήταν ο κύριος μου στόχος».

Ποιος ο επόμενος στόχος σου;

«Ήθελα πάντοτε να έχω μια ολοκληρωμένη αθλητική καριέρα. Έχω πάει σε τρία παγκόσμια και πήρα και μετάλλιο στο τελευταίο, πήγα σε πανευρωπαϊκό και πήρα μετάλλιο το 2014, πήγα και στους Παραολυμπιακούς Αγώνες στο Τόκιο. Νιώθω ότι έχω γεμίσει την καριέρα μου ως αθλητής αλλά θα ήθελα να συμμετέχω και στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα της επόμενης χρονιάς. Εκεί, θα προσπαθήσω να διεκδικήσω και κάποιο μετάλλιο».

Προπονείσαι στο ΟΑΚΑ. Είναι ικανοποιητικές οι συνθήκες στις εγκαταστάσεις;

«Παλαιότερα, είχαμε θέματα αλλά τον τελευταίο καιρό έχουν γίνει μεγάλες προσπάθειες. Έχουμε κλιματισμό, έγιναν μονώσεις, δεν έχουμε θέμα με τα νερά και τις πλημύρες πια. Γίνονται βήματα αλλά δεν είναι ολοκληρωμένα. Άρχισαν να φτιάχνουν το ταρτάν στο έξω γήπεδο αλλά ακόμη οι εργασίες δεν ολοκληρώθηκαν. Ξήλωσαν το ταρτάν το καλοκαίρι και ακόμη δεν το έβαλαν».

Ποιος ο ρόλος της προπονήτριας σου; Γιατί άλλαξες;

«Έχει τεράστια συμβολή. Μετά από 10 χρόνια άλλαξα προπονητή. Έκανα προπονήσεις με τη Δέσποινα την Πάκου, με την οποία είχαμε όλες τις διακρίσεις μέχρι και το 2021 αλλά ένιωθα ότι ήθελα μια αλλαγή προπονητικά και επέλεξα να προπονούμαι με την Σοφία την Μπακατσάκη. Η αλλαγή αυτή και η ανανέωση μού έδωσε έναν άλλο αέρα».

Ποιον αγώνα σου ξεχωρίζεις;

«Η ωραιότερη εμπειρία μου ήταν οι Πααραολυμπιακοί Αγώνες το 2021 στο Τόκιο. Οι αγώνες έγιναν χωρίς κόσμο λόγω κορωνοϊού, βγήκα έκτος και δεν πήρα μετάλλιο για 10 εκατοστά. Αυτό μου άφησε μια γλυκόπικρη γεύση αλλά ήταν αρκετά συγκινητικό. Επίσης, πιστεύω το μετάλλιο που πήρα στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα στο Κόμπε ήταν ο αγώνας που μου έδωσε την πιο μεγάλη χαρά γιατί ήταν και η οικογένεια μου εκεί».

«Λιποθύμησα και ξύπνησα χωρίς να μπορώ να κουνήσω το μισό μου σώμα»

Πώς άρχισε το ταξίδι σου στον αθλητισμό; Τι συνέβη σε εκείνον τον αγώνα στη Φιλοθέη;

«Από παιδί έκανα αθλητισμό. Δοκίμασα μπάσκετ, στίβο, χάντμπολ, ποδόσφαιρο. Ο στίβος με κέρδισε και άρχισα να ξεχωρίζω. Κάποιες φορές βαριόμουν. Στα 13 μου χρόνια έκανα τρίαθλο στίβου στη Φιλοθέη, πιέστηκα πολύ, λιποθύμησα και έπαθα εγκεφαλικό. Ήμουν μισός παράλυτος. Είναι κάτι σπάνιο. Πήγαμε στο εξωτερικό, το ψάξαμε. Πήγα στο Λονδίνο και στο νοσοκομείο που εξειδικευόταν για τα εγκεφαλικά στα παιδιά. Δεν βρέθηκε αίτιο αλλά συνέβη. Λιποθύμησα και ξύπνησα χωρίς να μπορώ να κουνήσω το μισό μου σώμα».

Ποια η αντίδραση σου; Πώς άρχισες εκ νέου τον αθλητισμό;

«Δεν έδωσα την επιλογή στον εαυτό μου να τα παρατήσει. Έπαθα ένα εγκεφαλικό αλλά ήμουν μόλις 13 και ήθελα να ζήσω. Άρχισα το 2014 να κάνω στίβο ως αποκατάσταση. Κάποια στιγμή ήρθε ο Γιώργος ο Τοψής και μου είπε ότι θα γίνω Παραολυμπιονίκης. Γέλασα αλλά άρχισα να συμμετέχω σε αγώνες. Μόλις σε δυο μήνες και 17 ετών πήρα το πρώτο μου μετάλλιο, ήταν το ασημένιο στο Πανευρωπαϊκό Ανδρών».

Άλλαξε η συμπεριφορά των συμμαθητών σου μετά το επεισόδιο;

«Στην αρχή μου έδωσαν κορτιζόνη και πήρα αρκετά κιλά. Ήμουν πάντα ένα λεπτό παιδί και όταν στην Α’ Γυμνασίου πήγα να δώσω εξετάσεις λίγους μήνες μετά το επεισόδιο, με είδαν τρεις συμμαθήτριες μου και άρχισαν να κλαίνε. Ήμουν μικρός και δεν ασχολήθηκα. Δεν με επηρέασε. Ωστόσο, επειδή έβλεπα και εγώ αυτή την αλλαγή στο σώμα μου και ήθελα να το αλλάξω. Δεν μπορούσα να δεχθώ την εμφάνιση αυτή. Άρχισα να κάνω όλη μέρα γυμναστική και γρήγορα τα έχασα. Το ευχαριστήθηκα».

Εκτός στίβου, με τι ασχολείσαι;

«Σπούδασα στην Αγγλία, στο Loughborough University μάνατζμεντ και ενδιάμεσα πήγα στην Αμερική για να δουλέψω στον τομέα της τεχνητής νοημοσύνης, καθώς υπήρχε η προϋπόθεση για ενός έτους εργασία. Ασχολούμαι με την τεχνολογία και δουλεύω στην εταιρεία Accenture. Είμαι ευχαριστημένος με τη δουλειά μου και η εταιρεία με έχει στηρίξει σε πολλά επίπεδα και είμαι ευγνώμων».

Πώς καταφέρνεις να τα συνδυάσεις;

«Ο αθλητισμός είναι κάτι που μου αρέσει. Θεωρώ ότι όλοι μας πρέπει να αθλούμαστε. Έχει πολλά οφέλη η άθληση. Δεν μπορώ να φανταστώ τον εαυτό μου να κάθεται στον καναπέ ή σε ένα γραφείο μόνο. Αφιερώνω τρεις με τέσσερις ώρες την ημέρα για να προπονούμαι και να συμμετέχω σε αγώνες. Η εταιρεία με στηρίζει σε αυτό το κομμάτι. Με πρόγραμμα και επιμέλεια μπορώ και τα καταφέρνω».

Γνωρίζοντας τον Κωνσταντίνο καλύτερα

Αγαπημένο φαγητό: «Ομελέτα με υλικά πίτσας ή αλλιώς ομελέτα σπέσιαλ».

Αγαπημένη σειρά/ ταινία: «Μου αρέσουν πολύ οι ταινίες και οι σειρές της Marvel».

Αγαπημένο τραγούδι: «Δεν έχω κάποιο συγκεκριμένο τραγούδι. Δεν ακούω πολύ μουσική. Μου αρέσουν πολλά είδη. Ίσως μέσα μου να ξεχωρίζω λίγο τη Τζαζ και την House».

Αγαπημένο Χρώμα: «Λαδί».

Γούρι: «Δεν έχω».

Πώς θα περιέγραφες τον εαυτό σου με μια λέξη/φράση: «Επίμονος, δεν δέχομαι το ότι κάτι δεν μπορεί να γίνει».