Στο τέλος της ημέρας ο Αρης θα πρέπει να είναι ενθουσιασμένος από την εξέλιξη του αγώνα με τη Λαμία. Βρέθηκε με την πλάτη στον τοίχο επί 72 λεπτά, φλέρταρε με ένα κακό ξεκίνημα, αλλά τελικά έφερε τα κάτω πάνω και πέτυχε μία εντυπωσιακή νίκη. Ο,τι το καλύτερο για φινάλε αγώνα και πρεμιέρα στο Πρωτάθλημα. Αυτό είναι το τελικό προϊόν για τον Αρη μετά από τα 90 λεπτά του αγώνα με τη Λαμία. Ποια όμως είναι τα επιμέρους συμπεράσματα; Πρώτον ότι ο Αρης είχε τεράστια αγωνιστικά προβλήματα στο α’ ημίχρονο.
Ο Ενινγκ επέλεξε οι «κίτρινοι» να αγωνιστούν με 4-3-3, σχήμα το οποίο δεν «τράβηξε» στον αγώνα με τον Βόλο και μάλιστα, πάλι, με τον Ματίγια στον άξονα μπροστά από τους δύο κεντρικούς αμυντικούς. Η λογική, μετά την εικόνα του Αρη στον τελευταίο φιλικό αγώνα, έλεγε ότι ο Γερμανός θα έπρεπε να κάνει τουλάχιστον μία κίνηση η οποία θα συγκέντρωνε μικρότερο ρίσκο. Να έβαζε στον αγώνα αντί του Ματίγια στον άξονα τον Τζέγκο και δεξιό εσωτερικό μέσο τον Σάκιτς και αριστερό τον Σάσα. Εκδοχή που θα έστελνε τον Ρόζ στο δεξί άκρο της άμυνας και τον Μπαγκαλιάνη παρτενέρ του Ντάτκοβιτς. Η εμμονή του Ενινγκ στο 4-3-3 κατά το α’ ημίχρονο είχε ως αποτέλεσμα ο Αρης να είναι απογοητευτικός. Αμυντικά ο Ντάτκοβιτς ήταν αργός στις επιστροφές και οι ακραίοι Σάκιτς και Γκάνεα έχασαν πολλές φορές τους αντιπάλους τους.
Η έλλειψη βάθους στην άμυνα, το μεγαλύτερο πρόβλημα του 4-3-3, είχε ως αποτέλεσμα ο Αρης να έχει σοβαρά προβλήματα όταν έχανε την μπάλα. Αυτός είναι και ο λόγος που η Λαμία δημιούργησε πέντε τελικές εκμεταλλευόμενη το επιθετικό τρανζίσιον, από το οποίο προήλθε και η φάση του πέναλτι των φιλοξενούμενων. Και δεν ήταν μόνο αμυντικά τα προβλήματα του Αρη. Η τριάδα των χαφ (Ματίγια, Τζέγκο και Σάσα) δεν μπορούσε να δώσει βοήθειες στη δημιουργία. Ετσι η μπάλα έφθανε με δυσκολία στην επίθεση με αποτέλεσμα ο Αρης να κάνει την πρώτη του τελική στο 29’ και συνολικά στο α’ ημίχρονο να δημιουργήσει τρεις όλο κι όλο.
Το δεύτερο ημίχρονο ήταν εντελώς διαφορετικό. Απόδειξη ότι ο Αρης δημιούργησε οκτώ τελικές, εκ των οποίων οι επτά είχαν κατάληξη την εστία και πέτυχε τρία γκολ. Ο Ενινγκ έχει συμμετοχή στην αγωνιστική αφύπνιση της ομάδας και οι παίκτες που χρησιμοποίησε στην υλοποίηση των νέων του πλάνων. Ο Γερμανός λίγο μετά το 50’ άλλαξε το 4-3-3 σε 4-2-3-1 που ήταν για… κλάματα και έβαλε Λόπεθ και Μπαγκαλιάνη, αντί των Ματίγια και Σάκιτς.
Ο Ροζ πήγε δεξιά στην άμυνα, ο Τζέγκο στο πλάι του Σάσα, ο Μαντσίνι αριστερά στην επίθεση και ο Γκάμα στην πλάτη του νεοεισελθόντα Ισπανού φορ. Σχήμα περισσότερο ορθολογικό και το οποίο μπορεί και το υπηρετεί καλύτερα Αρης. Ακολούθησε ακόμη μία αλλαγή που ολοκλήρωσε τις «μαγικές» χθες κινήσεις του Ενινγκ. Ο Μπερτόλιο μπήκε στην θέση του Μαντσίνι στο 71’ κι έτσι οι «κίτρινοι» έφεραν τα κάτω πάνω σε 16 λεπτά.
Την χθεσινή νίκη του Αρη την πιστώνονται ο Ενινγκ και οι αλλαγές του οι οποίες χρίσθηκαν σκόρερ, απέναντι στη Λαμία η οποία άρχισε τον αγώνα με παίκτες από το περσινό ρόστερ με ό,τι αυτό συνεπάγεται στην ομοιογένεια της ομάδας.
Μάλλον όμως ο Γερμανός θα πρέπει ή να εκπαιδεύσει καλύτερα τους παίκτες του στο 4-3-3 ή να εγκαταλείψει αυτό την επιλογή. Γιατί καλά τα «μαγικά» του χθες τα οποία γύρισαν τον αγώνα, αλλά όποιος παίζει με τη φωτιά κινδυνεύει να καεί. Και απ’ ότι φάνηκε, πλην του αγώνα με τη Σάλκε, ο Αρης έχει πολλά πάνω και κάτω στην απόδοση του υπηρετώντας τον 4-3-3. Κι αυτό είναι επικίνδυνο.
