Προφανώς και κανείς φεύγοντας από την Τούμπα δεν είχε παράπονο από την προσπάθεια των ποδοσφαιριστών μέσα στον αγωνιστικό χώρο. Θέλω όμως να σημειώσω κάτι γιατί αντιλαμβάνομαι πως η κατάκτηση του Πρωταθλήματος πέρσι, του πιο μάγκικου ίσως στην ιστορία του ΠΑΟΚ ήταν μια τεράστια ΧΑΜΕΝΗ ΕΥΚΑΙΡΙΑ με πρώτη και κύρια ευθύνη της διοίκησης.
Μπορεί να γίνω δυσάρεστος αλλά πριν από κάποια χρόνια οι δακρύβρεχτοι τίτλοι «κατάθεση ψυχής» «τα έδωσαν όλα» και άλλα συναφή ήταν μια παρηγοριά για να προσεγγίσεις έναν αποκλεισμό. Αλλά μιλάμε για εποχές προ Σαββίδη, για μια ομάδα που δεν ήταν σε θέση να διεκδικήσει τίτλους και απλά ήθελες να χαϊδέψεις αυτιά γιατί γνώριζες ποιο είναι το ταβάνι της.
Όσοι λοιπόν θεωρούν πως στον πρωταθλητή ΠΑΟΚ το «κατάθεση ψυχής» είναι και ο τίτλος στο τέλος μιας βραδιάς αποκλεισμού χαμηλώνουν το ταβάνι της ομάδας και αυτομάτως κάνουν εκπτώσεις στα «θέλω» τους.
Το χειροκρότημα του κόσμου στο τέλος του αγώνα ήταν μια αναγνώριση της προσπάθειας που έκαναν οι παίκτες μέσα στον αγωνιστικό χώρο. Αλλά είναι ξεκάθαρο πως απολύτως δικαιολογημένα έχουν απαιτήσεις από τη διοίκηση που έχει μπροστά της είκοσι μέρες για να αποδείξει πως έχει την πρόθεση να στηρίξει τον προπονητή ώστε να διεκδικήσει τον στόχο του Πρωταθλήματος. Προσπερνώ την προσπάθεια για το Europa γιατί πολύ απλά όσοι έρθουν δεν έχουν το δικαίωμα να παίξουν στα δυο ματς με την Σλάβια και την Σοσιεδάδ.
Η επόμενη μέρα θα γίνει πιο δύσκολη για τον ΠΑΟΚ αν δεν ενισχύσει το ρόστερ του. Το μεσημέρι της Παρασκευής έρχεται ο Πένια, η διοίκηση οφείλει να φέρει και άλλους. Οφείλει να το κάνει.
Ημουν σίγουρος πως η Τούμπα δεν θα δώσει το δικαίωμα σε κανέναν. Νομίζω πως ήταν μια εξαιρετική ατμόσφαιρα και αυτό πρέπει να το κρατήσω. Αλλά είναι ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ της διοίκησης να δώσει κίνητρο στον κόσμο ώστε να ΞΑΝΑΓΕΜΙΣΕΙ το γήπεδο. Και αυτό αφορά αποκλειστικά την ενίσχυση της ομάδας. Καμιά έκπτωση σε αυτό. Αναμένουμε.
Πάμε και στο ματς. Είναι ξεκάθαρο πως ήταν το πρώτο ντέρμπι που στην κανονική του διάρκεια ο ΠΑΟΚ έκανε τις περισσότερες φάσεις και αποδόθηκε δικαιοσύνη στη φάση του γκολ. Θα μπορούσε να πετύχει και άλλ; Και δεν έχω την απαίτηση αυτό να το κάνει ο Σάστρε στην κλασσική ευκαιρία μέσα στην περιοχή, αλλά έχω την απαίτηση να κάνει κοντρόλ ο Τισουντάλι και όχι με το γόνατο για να μην το κουράζω παραπάνω.
Σε ένα ματς που ο ΠΑΟΚ ήταν καλύτερος και βρήκε το γκολ έστω και στις καθυστερήσεις, φοβήθηκα πως θα ζούσα ξανά το ίδιο σκηνικό με αυτό που έζησα απέναντι στην Μάλμε στο ματς του περασμένου Αυγούστου. Δηλαδή πως ο ΠΑΟΚ δεν θα άντεχε στην παράταση με τον ίδιο ρυθμό.
Γιατί πολύ απλά στηρίζεται σε έναν συγκεκριμένο αριθμό ποδοσφαιριστών και δεν έχει βάθος στο ρόστερ του. Και ναι, μπήκε δυνατά στην παράταση, αλλά όσο περνούσε η ώρα κοιτούσες με την άκρη του ματιού σου να δεις αν αντέχει άλλο ο Καμαρά, αν μπορεί να συνεχίσει ο Κεντζιόρα και πάει λέγοντας. Κοιτούσες επίσης ποιοι ήρθαν από τον πάγκο (πριν από την αρχή της παράτασης) αλλά και ποιοι αντίστοιχα ήρθαν από τον πάγκο της ΑΕΚ.
Όταν ο Ζίβκοβιτς κλάταρε γιατί πολύ απλά τα είχε δώσει όλα, ο Σορετίρε πήρε τη θέση του και στο πρώτο λεπτό όπως και στο ματς στο ΟΑΚΑ έκανε φάουλ και πήρε κίτρινη. Βλέπεις έναν Τισουντάλι και αναρωτιέσαι αν αυτός είναι ο ίδιος που έπαιζε στην Γάνδη και εκνευρίζεσαι ακούγοντας άλλους να μιλούν για τον φιλότιμο Σαμάτα. Ποτέ δεν έχω ακούσει αυτή την έκφραση για τον Λιβάι Γκαρσία, για τον Πιερό, για τον Μάρσιαλ ή για τον Πινέδα. Μια ομάδα που θέλει να διεκδικεί τους στόχους της δεν χρειάζεται φιλότιμους, χρειάζεται ΠΑΙΚΤΕΣ.
Κάθε αποκλεισμός είναι πικρός και πολύ περισσότερο όταν έρχεται με αυτόν τον τρόπο. Δηλαδή να κυριαρχείς αλλά να μην έχεις την ποιότητα να τελειώσεις φάση. Και προφανώς όπως αποθεώνεις τον Κοτάρσκι, οφείλεις να αναγνωρίσεις και τον Μπρινιόλι. Απλά ο χρόνος ήταν σύμμαχος της ΑΕΚ γιατί έχει πιο μεγάλο βάθος στο ρόστερ της και πήρε βοήθειες από τους ποδοσφαιριστές που μπήκαν στο παιχνίδι. Ο ΠΑΟΚ έχει έναν συγκεκριμένο αριθμό για το rotation και αυτό δεν πρέπει κανείς να το προσπεράσει.
Επαναλαμβάνω πως οι περήφανοι αποκλεισμοί ΔΕΝ ΤΑΙΡΙΑΖΟΥΝ σε μια ομάδα που είναι πρωταθλήτρια. Αλλά δεν στηρίχθηκε μεταγραφικά και είδε τον πιο επιδραστικό της ποδοσφαιριστή και αναφέρομαι στον Κουλιεράκη να αποχωρεί.
Αν και παραδόξως σε αυτό το συγκεκριμένο ματς η αχίλλειος πτέρνα του ΠΑΟΚ δεν ήταν η άμυνα του. Αλλά η έλλειψη ποιότητας για να τελειώσει τη φάση. Και δεν αναφέρομαι στις ευκαιρίες του Τάισον. Αλλά σε όλα τα άλλα που ΔΕΝ έκαναν παίκτες που ακόμη τους περιμένεις. Και θα το ξαναγράψω: κούρασε το φιλότιμος Σαμάτα ή το εργάτης Τσάλοφ. Τέτοιες εκφράσεις για τους αντίστοιχους επιθετικούς της ΑΕΚ δεν έχω διαβάσει.
Ξέρω πως αρκετοί τα βάζουν με τον Λουτσέσκου με την επιλογή του να αργήσει να βάλει τον Ντεσπόντοφ στο ματς. Ή γιατί δεν τον έβαλε από την αρχή. Μαζί τους. Αλλά νομίζω πως περισσότερο πρέπει να προβληματίσει το ΠΟΙΟΥΣ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΝΑ ΒΑΛΕΙ. Γιατί πολύ απλά δεν υπάρχουν στο ρόστερ.
