«Υποβάθμισε» το θάνατο Γλέζου ο Ριζοσπάστης
Ο Μανώλης Γλέζος έφυγε από την ζωή χθες το μεσημέρι και η είδηση σκόριπσε θλίψη στον πολιτικό κόσμο και όχι μόνο.
Το εμβληματικό πρόσωπο της Αριστεράς, υπήρξε στέλεχος του ΚΚΕ, ενώ εργάστηκε και ως δημοσιογράφος, αναλαμβάνοντας την αρχισυνταξία της επίσημης εφημερίδας του ΚΚΕ, τον Ριζοσπάστη.
Παρ' όλ' αυτά ο Ριζοσπάστης (η εφημερίδα του ΚΚΕ) κάλυψε με ένα μικρό χτύπημα όλο κι όλο στο εξώφυλλο του την είδηση του θανάτου του, προκαλώντας αίσθηση με αυτήν του την επιλογή.
Δείτε το σχετικό πρωτοσέλιδο:
Στην ανακοίνωση που εξέδωσε το ΚΚΕ, αμέσως μετά την είδηση του θανάτου του Μανώλη Γλέζου, γίνεται αναφορά στην πολιτική διαδρομή του αγωνιστή της Αριστεράς, αλλά και σαφής αναφορά ότι το 1968 αποχώρησε από το ΚΚΕ για να πολιτευθεί με το ΠΑΣΟΚ και τον ΣΥΡΙΖΑ:
«Έφυγε από τη ζωή, πλήρης ημερών, σε ηλικία 98 ετών, ο αγωνιστής της αντίστασης Μανώλης Γλέζος. Ο Μανώλης Γλέζος, μαζί με τον Λάκη Σάντα, τη νύχτα της 30ης προς 31η Μάη του 1941 κατέβασαν από την Ακρόπολη την μισητή, χιτλερική σημαία, ενέργεια-σύμβολο της θαρραλέας αντίστασης του ελληνικού λαού. Την περίοδο της κατοχής έδρασε μέσα από τις γραμμές του ΚΚΕ και του ΕΑΜ. Συνελήφθη και καταδικάστηκε 3 φορές από τις ιταλικές και τις γερμανικές δυνάμεις κατοχής» αναφέρει η ανακοίνωση του ΚΚΕ για τον θάνατο του Μανώλη Γλέζου και προσθέτει:
«Μετά την απελευθέρωση ανέλαβε αρχισυντάκτης στον Ριζοσπάστη. Συλλαμβάνεται και δικάζεται το 1948. Όπως χιλιάδες αγωνιστές πέρασε χρόνια σε φυλακές, εξορίες, βασανιστήρια.
Τον Σεπτέμβρη του 1951, όντας φυλακισμένος, εκλέγεται βουλευτής με την ΕΔΑ. Αποφυλακίζεται το 1954 και το 1956 αναλαμβάνει διευθυντής της Αυγής, που λειτουργούσε ως εφημερίδα της ΕΔΑ. Φυλακίζεται ξανά από το 1958 έως το 1962. Το 1962 τιμήθηκε από τη Σοβιετική Ένωση με το Βραβείο Λένιν για την αντιστασιακή του δράση, τον αγώνα για την ειρήνη και την πάλη ενάντια στο φασισμό.
Tο 1961 εκλέχτηκε τακτικό μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ από το 8ο Συνέδριο του κόμματος. Με την εκδήλωση του στρατιωτικού πραξικοπήματος, στις 21 Απρίλη 1967, συλλαμβάνεται και κρατείται για 4 χρόνια στο Γουδή, το Πικέρμι, στη Γενική Ασφάλεια (Χωροφυλακής), τη Γυάρο, το Παρθένι Λέρου. Απελευθερώθηκε το 1971 από τον Ωρωπό.
