Για τον ΠΑΟΚ δεν υπάρχει σήμερα τίποτε άλλο εκτός από τον υπέρ πάντων αγώνα για την πρόκριση.
Το ματς με την Γάνδη στο Βέλγιο είναι ιστορικής σημασίας και αυτό δεν είναι καθόλου υπερβολικό.
Ο ΠΑΟΚ έχει μοναδική ευκαιρία να προχωρήσει και να φτάσει όσο μακριά δεν έφτασε ποτέ στο παρελθόν σε ευρωπαϊκή διοργάνωση στην οποία έλαβε μέρος.
Κι είναι αυτή μια ευκαιρία που δεν επιτρέπεται να την ξοδέψει, δεν επιτρέπεται να την αφήσει να περάσει χωρίς να την εκμεταλλευτεί.
Παρά τα όποια αγωνιστικά προβλήματα, την όποια αστάθεια, τα όποια σκαμπανεβάσματα στην απόδοσή του, τις όποιες απουσίες που έχει, ο δρόμος είναι ορθάνοιχτος.
Και το αποτέλεσμα του πρώτου αγώνα του δίνει ένα -έστω και μικρό- πλεονέκτημα, αλλά και η δυναμική του αντιπάλου του, όπως έγραφα και πριν από το πρώτο ματς, δεν είναι τέτοια που να του μειώνει δραματικά τις πιθανότητές του.
Τα πάντα είναι στο χέρι των παικτών του Λουτσέσκου. Από αυτούς εξαρτάται η υπόθεση πρόκριση. Κι όπως έδειξαν στις αντίστοιχες προηγούμενες περιπτώσεις τον τελευταίο καιρό, είχαν τον τρόπο να πετύχουν τον στόχο τους, ακόμη κι όταν ο κλοιός έδειχνε να σφίγγει τόσο πολύ που ο... "πνιγμός" έμοιαζε αναπόφευκτος.
Ο ΠΑΟΚ είναι ομάδα που στα δύσκολα τα καταφέρνει και αυτό περιμένουν οι φίλοι του να κάνει κι απόψε.
Δεν χρειάζεται να επαναλάβω ότι το διακύβευμα είναι πολύ μεγάλο: για την ομάδα, για το κλαμπ, για τον κόσμο του ΠΑΟΚ, για το ελληνικό ποδόσφαιρο.
Οπότε, η ρεβάνς με τη Γάνδη δεν είναι ένα ματς που ο ΠΑΟΚ πρέπει να είναι μόνο αγωνιστικά πανέτοιμος ή τακτικά επαρκέστατος, αλλά και αποφασισμένος και παθιασμένος και έτοιμος για να δώσει μάχη μέχρι τελικής πτώσεως.
