Ο Άρης ολοκλήρωσε την προετοιμασία του στην Πτολεμαΐδα, χωρίς να υπάρξει κάποιο καλό νέο για την επόμενη ημέρα της ομάδας. Εκτός κι αν κάποιοι χαρακτηρίζουν καλό νέο την ολοκλήρωση της μεταγραφής του 17χρονου επιθετικού από τη Σενεγάλη, του Κλέιτον Σιλβέριο Ντιαντί.
Έναν ποδοσφαιριστή στον οποίο είναι ολοφάνερο ότι ο Άρης επενδύει μελλοντικά έσοδα, αλλά τούτη τη στιγμή έχει ανάγκη από ετοιμοπόλεμους ποδοσφαιριστές. Έχει ρίξει πολλές μεταγραφικές… ζαριές ο Άρης, επί της εποχής της σημερινής διοίκησης, αλλά οι επιτυχίες ήταν δυσανάλογες με το κόστος της επένδυσης. Και η ποδοσφαιρική λογική λέει, ότι θα ήταν περισσότερο αποδοτική η επένδυση αυτή αν γινόταν στα τμήματα υποδομής.
Αυτό δηλαδή που κάνουν όλες οι επαγγελματικές ομάδες στον κόσμο. Αυτό θεωρείται επένδυση, κι όχι ο Άρης να γίνεται η… «βιτρίνα» ανάδειξης κάποιων ποδοσφαιριστών, οι οποίοι όταν ξεχωρίζουν από τον… σορό, αποφέρουν κάποια έσοδα στην ΠΑΕ, αλλά η αγωνιστική τους προσφορά στην ομάδα είναι εφήμερη.
Ο Άρης λοιπόν μέχρι στιγμής έχει ανανεώσει το συμβόλαιο του Κουέστα, απέκτησε τα δικαιώματα του Σουλεϊμάνοφ και έκανε δικό του τον νεαρό Αφρικανό.
Μικρή… «ψαριά» για μία ομάδα η οποία με τους προχειρότερους υπολογισμούς θα χρειαστεί να αποκτήσει τουλάχιστον 9-10 ποδοσφαιριστές. Άρα έχει μεγάλο δρόμο ακόμη μπροστά της η διοίκηση και η πίεση γίνεται μεγαλύτερη καθώς έχει αρχίσει η αντίστροφη μέτρηση για την έναρξη του Πρωταθλήματος. Συγχρόνως δεν μπορεί να θεωρηθεί ορθολογική η προετοιμασία, αν στην Ολλανδία μεταβούν ποδοσφαιριστές οι οποίοι δεν θα είναι στο νέο ρόστερ της ομάδας, ενώ θα είναι απόντες εκείνοι οι οποίοι θα αποκτηθούν προκειμένου να κάνουν τη διαφορά.
Οι αρχή της προετοιμασίας που περιλαμβάνει και φιλικούς αγώνες, είναι να «χτιστεί» το αγωνιστικό προφίλ της νέας ομάδας. Να δοκιμαστούν σχήματα, να μετρηθεί η αγωνιστική ποιότητα των νεοαποκτηθέντων ποδοσφαιριστών κ.ο.κ. Κάτι τέτοιο, με αυτά τουλάχιστον που είναι μέχρι τώρα γνωστά, δεν διαφαίνεται στον ορίζοντα. Βεβαίως το σημαντικότερο, παραμένει άγνωστο ποιος έχει εκπονήσει το μεταγραφικό πλάνο και ποιος αποφασίζει για τους ποδοσφαιριστές που θα αποκτηθούν.
Είναι ένα μεγάλο ερωτηματικό για το οποίο ο Άκης Μάντζιος δεν έχει κάνει καμία προσπάθεια να το απαντήσει. Όπως δεν έχει κάνει και καμία τοποθέτηση για τη μεταγραφική ανομβρία που επικρατεί φέτος στην ομάδα. Είναι ο ηγέτης του ποδοσφαιρικού τμήματος και ο πρώτος ο οποίος θα δεχτεί τα πυρά του κόσμου, αν κάτι δεν πάει καλά. Είναι πλέον αντιληπτό και στον τελευταίο φίλο του Άρη ότι ο Μάντζιος έκανε την ανάγκη φιλότιμο και παρέμεινε στην ομάδα.
Δεν είναι ενθουσιασμένος από τη συνεργασία του με τη διοίκηση, η οποία επίσης είχε άλλα σχέδια στο μυαλό της πριν του προτείνει να παραμείνει στον πάγκο. Το πώς και το γιατί δεν υλοποίησε η διοίκηση την αρχική της σκέψη για την αντικατάσταση του, κάποια στιγμή ίσως μπουν στον κόπο να το απαντήσουν οι άνθρωποι του Άρη.
Ο Μάντζιος λοιπόν, μη έχοντας κάτι καλύτερο δεν άλλαξε επαγγελματική έδρα. Αυτό όμως είναι ανεξάρτητο από τη στάση που κρατάει στα μεταγραφικά θέματα, ενώ έχει αρχίσει η αντίστροφη μέτρηση για το νέο Πρωτάθλημα. Μπορεί να είναι της λογικής «τα λίγα λόγια ζάχαρη και τα καθόλου μέλι», αλλά ως ελάχιστο σεβασμό προς τον κόσμο του Άρη, θα έπρεπε να πει δυο λόγια.
Έστω να τους καθησυχάσει, που δεν κουνιέται φύλλο. Δεν μπορεί κάτι θα του είπε ο σύμβουλος της ομάδας. Σε αντίθετη περίπτωση, παίρνει μεγάλη ευθύνη στην πλάτη του και ο νόμος του ποδοσφαίρου λέει ότι στα δύσκολα κανείς δεν θα θυμηθεί ότι επιχείρησε με τη στάση του να προστατεύσει τη διοίκηση.
