Λίγες μέρες πριν, ακούσαμε τον Θοδωρή Κουτσογιαννόπουλο σε live του Marie Claire στο instagram, να εξομολογείται, πως δεν είναι φανατικός των σειρών και πως μάλιστα δεν βλέπει καμία, καθώς είναι και πολύ χρονοβόρα διαδικασία το να βλέπει όλες τις ταινίες της χρονιάς και να γράφει κριτικές τουλάχιστον για τα 2/3 αυτών.
Σήμερα στην εκπομπή Ελένη, πρότεινε ταινίες και σειρές κι έκανε την έκπληξη. Του κέντρισαν το ενδιαφέρον οι κριτικές για το Unorthodox που παίζεται στο Netflix και αποφάσισε να τη δει. Όπως ήταν αναμενόμενο του άρεσε πολύ τόσο το αυτοβογραφικό σενάριο που βασίζεται στη Ντέμπορα Φέλντμαν, τη γυναίκα που ανήκε στην εβραϊκή κοινότητα των Χασιδικών, όσο και η ερμηνεία της 24χρονης Shira Haas, που βρίσκεται στο ρόλο της 19χρονης Έστι, μίας κοπέλας που έχει μεγαλώσει σε μία άκρως συντηρητική κοινότητα υπερορθόδοξων Εβραίων στο Μπρούκλιν.
Το Unorthodox είναι η σειρά που θα δεις απνευστί και που θα σε προσγειώσει σε μια διαφορετική εκδοχή της πραγματικότητας. Τέσσερα 50λεπτα επεισόδια (και that’s it) που διαδραματίζονται μεταξύ Νέας Υόρκης και Βερολίνου. Η Φέλντμαν παρουσιάζεται στο έργο ως Έστερ Σαπίρο (Έστι), παντρεμένη με τον Γιάνκι, σε έναν γάμο συνοικεσίου όπου όλα είναι κανονισμένα. Εκείνη ως γυναίκα έχει πολύ συγκεκριμένη θέση στην θρησκευτική φιλοσοφία της κοινότητας. Συντηρεί το σπιτικό, πρέπει να κυοφορεί όσες φορές χρειαστεί ώστε να αναπληρωθούν οι χαμένες ψυχές από το Ολοκαύτωμα και αυτό είναι όλο. Δεν της επιτρέπεται τίποτα περισσότερο. Ούτε δημόσιες εμφανίσεις, ούτε διασκέδαση, ούτε δημόσιο τραγούδι και ειδικά μπροστά στους άντρες, ούτε πιάνο.
Όπως έκανε και η μαμά της που παντρεύτηκε τον μπαμπά της που υπήρξε μέθυσος, έτσι και η Έστι φτάνει αποφασίζει να φύγει από τη Νέα Υόρκη, από το Γουίλιαμσμπεργκ όπου είναι η κοινότητα που ζει και να κάνει μια καινούργια αρχή στο Βερολίνο. Η Φέλντμαν υπήρξε εγκλωβισμένη.
Η πορεία της προς αυτή την ελευθερία έγινε και με τρόπο που μέσα στη σειρά παρουσιάζεται ως η υπέρτατη κατάκτηση, καθώς δεν εξόργισε για πάντα τους ανθρώπους της ζωής της. Έκανε μέχρι και τον πεισματικά παρωπιδικό σύζυγό της να κατανοήσει ότι αυτόν τον ένα χρόνο και κάτι του γάμου τους, αλλά και όλα τα χρόνια της ζωής της, ήταν πνιγηρά. Ήταν διατεθειμένος ακόμη και ν’ αλλάξει ο ίδιος. Άλλωστε τα ίδια ήθη και έθιμα καταπιέζουν και τους άνδρες, οι οποίοι πασχίζουν να γνωρίσουν το άλλο φύλο και να είναι σωστοί οικογενειάρχες, όπως και να ορίζεται αυτό, δίχως ουσιαστικά να το έχουν επιλέξει.
Σίγουρα η καλλιτεχνική πλευρά της σειράς θα σε κρατήσει αλλά τα υπαρξιακά ζητήματα ακόμη περισσότερο. Ζητήματα που είναι σημαντικά και δεν σταματούν ποτέ να απασχολούν τις φιλελεύθερες κοινωνίες και τους ανθρώπους τους σχετικά με την υποταγή σε μια δήθεν “θεϊκή εντολή”, η οποία τις περισσότερες φορές είναι μια παρερμηνεία. Ακόμη κι αυτή την πλευρά των πραγμάτων όμως, η σειρά την προσεγγίζει με σεβασμό.