Το (ακόμη
αδιανόητο) «θαύμα» της Εθνικής του 2004
ολοκληρώθηκε με τον τίτλο στον ουρανό
του Ντα Λουζ στις 4 Ιουλίου από χέρια
των Ελλήνων διεθνών. Ξεκίνησε όμως πολύ
νωρίτερα από την τελική φάση. Σαν σήμερα,
17 χρόνια πριν.
Η Λισαβόνα
ήταν ο τελικός προορισμός του ταξιδιού.
Τυπικά αυτό ξεκίνησε από τον Σεπτέμβρη
του 2002. Η έναρξη της προκριματικής φάσης
ήταν εφιαλτική. Η Εθνική έχασε τα δύο
πρώτα της παιχνίδια από την Ισπανία στη
«Λεωφόρο» (0-2) και την Ουκρανία στο
«Ολιμπίνσκι» με το ίδιο σκορ. Κόντρα
στην Αρμενία στην Αθήνα πέτυχε την πρώτη
της νίκη (2-0) και έκτοτε έφτασε στο «6 στα
6», χωρίς να δεχθεί γκολ (!) κατακτώντας
την κορυφή του ομίλου. Όλα τα ματς είχαν
τον δικό τους δείκτη δυσκολίας. Τον
μεγαλύτερο είχε σίγουρα η αναμέτρηση
στο Ρομαρέδα της Σαραγόσα κόντρα στην
Ισπανία. Ήταν κατά πολλούς το ματς-«κλειδί»
στο οποίο η Εθνική ξεκίνησε να γράφει
το Έπος του 2004, κερδίζοντας 1-0 με γκολ
του Στέλιου Γιαννακόπουλου (και
αγωνιζόμενη με 10 λόγω αποβολής του
Στέλιου Βενετίδη στο 80’), ολοκληρώνοντάς
το ξανά στην Ιβηρική, στο Ντα Λουζ.