Η Εύα Καϊλή φωτογραφήθηκε με την κόρη της: «Η φυλακή δεν αλλάζει αυτό που είμαστε»

Η Εύα Καϊλή παραχώρησε συνέντευξη στην Corriere della Sera όπου φωτογραφήθηκε με την κόρη της, ενώ υποστήριξε ότι «οι ομολογίες του Παντσέρι ελήφθησαν υπό πίεση, αλλά ποτέ δεν με ανέφερε. Δεν είμαι μεταξύ των ανθρώπων που ενέπλεξε. Ποτέ δεν σκέφτηκα να κάνω χρήση της βουλευτικής μου ασυλίας». Ταυτόχρονα τόνισε πως «αν είχα αναφέρει σημαντικά ονόματα, θα επέστρεφα στην κόρη μου... θα έπρεπε να πω ψέματα». «Παρά τις εξαιρετικά ασαφείς και αόριστες κατηγορίες που δεν εξηγούν ακόμη πώς, πότε και γιατί ακριβώς θα είχε λάβει τις δωροδοκίες, σε τέτοιο βαθμό που η τελική έκθεση της βελγικής αστυνομίας του Ιουλίου του 2022 αναφέρει ότι "δεν υπάρχουν στοιχεία που να λένε ότι ήταν μέρος της οργάνωσης", πέρασε τέσσερις μήνες σε κελί και δύο σε κατ' οίκον περιορισμό. Συνελήφθη επειδή κατά τη διάρκεια μιας εφόδου στις 9 Δεκεμβρίου ζήτησε από τον πατέρα της να πάρει μια βαλίτσα με 700.000 ευρώ σε μετρητά μέσα, τα οποία, σύμφωνα με τους δικαστές, ήταν τα χρήματα που είχε συγκεντρώσει με τον σύζυγό της, Φραντσέσκο Τζόρτζι. Το ζευγάρι υπερασπίστηκε αμέσως τον εαυτό του, δηλώνοντας ότι τα χρήματα ανήκαν στον πρώην ευρωβουλευτή Αντόνιο Παντσέρι. Η Καϊλή αρνούνταν πάντα σθεναρά οποιαδήποτε ευθύνη. Εδώ και λίγες ημέρες είναι ελεύθερη» αναφέρει η ιταλική εφημερίδα. «Αισθάνομαι πιο δυνατή. Εκτιμώ κάθε στιγμή με το κοριτσάκι μου περισσότερο, δεν μπορώ να σταματήσω να την κοιτάζω» σημείωσε η Εύα Καϊλή. «Αμέσως μετά τη σύλληψή μου, στο αστυνομικό τμήμα με έβαλαν σε απομόνωση σε ένα κελί με τα φώτα και την κάμερα παρακολούθησης πάντα αναμμένα, χωρίς τρεχούμενο νερό. Υπέφερα από το τσουχτερό κρύο γιατί μου έβγαλαν το παλτό. Ανησυχούσα για το παιδί μου, γιατί τις πρώτες μέρες δεν μου επιτρεπόταν να καλέσω δικηγόρο, ούτε την οικογένειά μου», αποκάλυψε. «Η φυλακή δεν αλλάζει αυτό που είμαστε. Ο Έλληνας δικηγόρος μου, Μιχάλης Δημητρακόπουλος, μου ζήτησε να μιλήσω, επειδή είχα τη σπάνια ευκαιρία να δω και να παρατηρήσω πώς αντιμετωπίζονται οι άνθρωποι στις φυλακές του Βελγίου. Αντί να κλείσουν τα σωφρονιστικά κέντρα και να μειωθεί η χρήση της προφυλάκισης, χτίζονται μεγαλύτερες φυλακές και οι παλιές φυλακές βρίσκονται σε απάνθρωπες συνθήκες και είναι υπερπλήρεις. Οι πιο ακραίες ποινές δεν οδηγούν σε δικαιότερη δικαιοσύνη», υπογράμμισε.