Δεν γνωρίζουμε και δεν μπορούμε, να γνωρίζουμε εάν κι εφ’ όσον ο
Πάμπλο Γκαρσία διάβασε Φρίντριχ Νίτσε. Αν κι ως προσωπικότητα του ποδοσφαίρου συγκαταλέγεται σε όσους διαθέτουν ευρειών διαστάσεων ορίζοντα γνώσεων. Σε αυτούς δηλαδή, οι οποίοι πέρα από την μπάλα έχουν στη ζωή τους και το βιβλίο.
Κάνουμε την αναφορά αυτή επειδή κι έχει πολλές φορές ο ίδιος αναφέρει το – δια υπογραφής του Γερμανού φιλόσοφου... δόγμα - «ό, τι δε με σκοτώνει, με κάνει πιο δυνατό». Κι έχει περισσότερες αποδείξει στη μακρά του πορεία. Το… δόγμα αυτό δε, ταιριάζει κυριολεκτικά κι ουχί μεταφορικά με τον ΠΑΟΚ στα χέρια του.
Το 0-1 κόντρα στην Αϊντχόφεν εντός έδρας και τα 1-1 (με τον ΠΑΟΚ να προηγείται) κόντρα σε Παναιτωλικό κι Απόλλωνα είναι γεγονότα για το λόγων μας το ακριβές. Αναλογιζόμενοι μάλιστα, πως ανέλαβε τον ΠΑΟΚ σε long time κακή αγωνιστική και ψυχολογική κατάσταση κι ο ΠΑΟΚ κατόρθωσε – επειδή περί κατορθώματος πρόκειται σε τέτοια κατάσταση - να υπερβεί ανυπέρβλητα εμπόδια. Αναδεικνύοντας την διάθεση ισχύος για ανατροπή των δεδομένων εντός κι εκτός συνόρων, επιμένουμε σε αυτό το ταίριασμα.
Με φωτεινές εξαιρέσεις στον κανόνα της κακής ψυχολογικής κι αγωνιστικής κατάστασης τις νίκες με Μπεσίκτας και Μπενφίκα, ο ΠΑΟΚ δεν έδινε στοιχεία τέτοιας ισχύος ώστε να πνέει έστω κι αύρα αισιοδοξίας. Μέχρι που ανέλαβε ο Πάμπλο Γκαρσία. Δεν πάτησε κάποιο κουμπί κι – ω του θαύματος – ο ΠΑΟΚ μεταμορφώθηκε. Όχι, όχι. Εξάλλου τέτοια κουμπιά δεν υπάρχουν. Ανέλαβε ο Πάμπλο Γκαρσία κι απλά, εμφύσησε στον ΠΑΟΚ όση νοοτροπία του πρόλαβε σε λίγες ημέρες.
Παρεμπιπτόντως, να θυμίσουμε πως κι η αναφορά του Πάουλο Κοέλιο η οποία επίσης, εξελίχθηκε σε… δόγμα»: «Όταν θέλεις πάρα πολύ κάτι, όλο το σύμπαν συνωμοτεί για να το καταφέρεις» ταιριάζει στον ΠΑΟΚ. Κι ο ΠΑΟΚ, όλος ο ΠΑΟΚ ήθελε πάρα πολύ – κι ας μη το έλεγε όλος – την αλλαγή τεχνικής ηγεσίας. Και το σύμπαν συνωμότησε, που λέει ο λόγος.
Α, και κάτι άλλο. Παρεμπιπτόντως κι αυτό… Μία ακόμη αναφορά ( εν εξελίξει σε… δόγμα) τού Πάουλο Κοέλιο ταιριάζει επίσης, με τη νοοτροπία του «Τσε». Αυτή με «Το να πέσεις δεν είναι φοβερό. Το να μη θέλεις όμως, να σηκωθείς είναι ολέθριο»!
Και πάμε παρακάτω…
Εμείς δεν είπαμε και δε λέμε και δε θα πούμε πως η νοοτροπία του Πάμπλο Γκαρσία αρκεί, για να γυρίσει ο ήλιος στην Τούμπα. Εμείς είπαμε, λέμε και θα πούμε πως δίχως αυτή τη νοοτροπία ο ΠΑΟΚ δε θα έχει κι εφέτος χαΐρι! Η έλλειψη της ήταν η ουσιαστικότερη αιτία για την οποία μετά την κατάκτηση των κορυφών του Ολύμπου – ήτοι την στέψη του ως Πρωταθλητή και Κυπελλούχου συνάμα – ακολούθησε η κατρακύλα του στα Τάρταρα. Τάρταρα; Ναι, επειδή για τα δεδομένα του ΠΑΟΚ, της ομάδας την οποία έφτιαξε η οικογένεια Σαββίδη, οποιαδήποτε άλλη θέση πλην της κορυφής του Ολύμπου λίγο ή πολύ… Θέση στα βαθιά η ρηχά Τάρταρα είναι. Κατά την πάντα ταπεινή, άποψη μας. Και να μας συμπαθούν, όσοι διαφωνούν.
Ο Πάμπλο Γκαρσία δεν είναι μάγος. Είναι προπονητής. Και για τον ΠΑΟΚ είναι μαχητής. Οι νίκες του σε τρεις μάχες φέρουν φαρδιά, πλατιά, την υπογραφή του. Επιτεύχθηκαν σμε τον δικό του τρόπο. Φωτίζουν το σκοτάδι στο τούνελ … Σηκώνουν αύρα αισιοδοξίας… Φτιάχνουν τον κόσμο του ΠΑΟΚ αλλά… Υπάρχει ακόμη πολύς, δύσκολος κι επίπονος δρόμος!
Γι αυτές τις νίκες πάντως, θα μπορούσαμε να τού αφιερώσει ο κόσμος του ΠΑΟΚ την κλασσική επιτυχία του Πολ Άνκα με τον Φρανκ Σινάτρα: I did it my way. Την δικαιούται.
