Αγαπητή Metrosport, τουλάχιστον φέτος, έστω εν μέσω πολλών άδικων αποφάσεων ή και σοβαρών παραλείψεων, ακόμη και από το VAR, θα απονεμεθεί δικαιοσύνη στην κορυφή.
Ο Αρης δεν μπορούσε, έγινε νωρίς ξεκάθαρο και θα πάρει την πέμπτη θέση, γιατί ούτε ο Βόλος αλλά ούτε και καμία άλλη ομάδα, εκτός των τεσσάρων πρώτων, ήταν καλύτερή του. Ο ΠΑΟΚ και ο Ολυμπιακός δεν άξιζαν το Πρωτάθλημα και, φυσικά, δεν θα το πάρει κανείς από τους δύο. Ποιος θα τερματίσει τρίτος και ποιος τέταρτος μικρή σημασία και αξία έχει.
Η πιο καλή ομάδα, συνολικά, η ΑΕΚ και η πιο τυχερή μακράν, ο Παναθηναϊκός, διεκδικούν ακόμη τον τίτλο. Οποιος και να τον πάρει δεν θα είναι άδικο. Εκτός κι αν γίνουν σημεία και τέρατα στα επόμενα ματς, υπέρ του ενός και εις βάρος του άλλου.
Αν ρωτήσεις 100 ουδέτερους φιλάθλους, είμαι βέβαιος ότι οι 90 θα αναγνωρίσουν την ανωτερότητα της ΑΕΚ και μόνο οι 10 θα ψηφίσουν Παναθηναϊκό. Με τους 90 είμαι, αλλά δεν αδικώ και τους 10. Διότι, εκτός από απίστευτη τύχη, ο Παναθηναϊκός είχε και έχει και κάτι άλλο, πολύ σημαντικό. Είναι η ομάδα με την κορυφαία άμυνα, η ομάδα που δεν μπορείς να την κερδίσεις εύκολα.
Κι όπως είπαμε πολλές φορές, αν και δεν μας αρέσει και τόσο να το παραδεχόμαστε, τους τίτλους και τις διακρίσεις τις χαρίζει κυρίως η καλή άμυνα και όχι η καλή επίθεση. Η συνταγή “να βάλουμε ένα γκολ περισσότερο από όσα θα φάμε” δεν οδηγεί πουθενά. Η συνταγή “νίκη, έστω και με 1-0” οδηγεί συνήθως στην επιτυχία. Το ξέρει πολύ καλά και ο ΠΑΟΚ αυτό, με το αήττητο Πρωτάθλημα του 2019.
Αν μιλήσουμε για την ομάδα που αδικήθηκε περισσότερο από τους πρώτους τέσσερις, είναι προφανώς ο ΠΑΟΚ. Αλλά σήμερα προκύπτει το δυσάρεστο συμπέρασμα ότι δεν θα μπορούσε να πάρει τον τίτλο, ακόμη κι αν είχε τους δύο βαθμούς που κλάπηκαν στην Τρίπολη και άλλους δύο από το πέναλτι που δεν δόθηκε στα Γιάννινα, υποθέτοντας ότι θα ευστοχούσε ο εκτελεστής του.
Για να είμαστε ρεαλιστές, όπως ήμασταν από το ξεκίνημα της αγωνιστικής περιόδου, ο ΠΑΟΚ πληρώνει κυρίως τον αλαλούμ μεταγραφικό σχεδιασμό που έγινε το περασμένο καλοκαίρι, την απουσία ποιοτικών παικτών από πολλές θέσεις του ρόστερ και την επακόλουθη έλλειψη αξιόπιστων εναλλακτικών λύσεων. Θα το πούμε για πολλοστή φορά: Με κορμό 13-14 μόνο παικτών, χωρίς αξιόλογες βοήθειες από τους υπόλοιπους, δεν μπορείς να πάρεις τίποτε. Κι αν ο ΠΑΟΚ κατακτήσει το Κύπελλο μ’ αυτό το συγκεκριμένο ρόστερ και μ’ αυτά τα συγκεκριμένα αγωνιστικά προβλήματα, θα είναι επιτυχία. Επιτυχία που θα ισοδυναμεί με υπέρβαση, αν όχι με θαύμα.
ΥΓ. Οι πέντε αγώνες μέχρι τη λήξη των πλέι οφ είναι ένας ανούσιος Γολγοθάς, δεδομένου ότι εκείνο που απέμεινε να ενδιαφέρει τον ΠΑΟΚ είναι ο τελικός του Κυπέλλου. Πρέπει να γίνει σωστή διαχείριση σε κάθε επίπεδο. Αγωνιστικό και ψυχολογικό. Να βελτιωθεί όσο μπορεί η ομάδα μέσα από αυτούς τους αγώνες για να είναι σε άριστη κατάσταση στον τελικό και να νιώσουν οι παίκτες, στ’ αλήθεια και όχι μόνο στα λόγια, ότι αποτελεί γι’ αυτούς ισχυρότατο κίνητρο η κατάκτηση ενός τροπαίου. Συνάμα, Λουτσέσκου και Μπότο ας ετοιμάζονται από τώρα για πιο σοβαρές εισηγήσεις στον Ιβάν ενόψει της καλοκαιρινής μεταγραφικής περιόδου...
