Ένα μεγάλο από κάθε άποψη διπλό πήρε ο ΠΑΟΚ στο Αγρίνιο, συνεχίζοντας την παράδοση που έχει χτίσει κόντρα στον Παναιτωλικό. Με βάση την εξέλιξη του αγώνα αρκετοί είχαν θετικό ρόλο, οι πρωταγωνιστικοί, όμως, πάνε στον Κοτάρσκι που κράτησε όρθιο τον Δικέφαλο σε κρίσιμες στιγμές και τον σκόρερ Καμαρά.
Το Metrosport.gr καταγράφει την απόδοση των παικτών του Ραζβάν Λουτσέσκου:
Ντομινίκ Κοτάρσκι: Τεράστια εμφάνιση από τον Κροάτη με δύο φοβερά «στοπ» στον Λαχούντ. Ειδικά η φάση του πρώτου ημιχρόνου είναι για highlight καριέρας. Πριν ο Καμαρά πετύχει το νικητήριο γκολ, ο Ντομινίκ έβαλε πλάτη και κράτησε όρθιο τον ΠΑΟΚ. Ακόμη και στο χαμένο πέναλτι έπαιξε ρόλο η παρουσία του κάτω από την εστία που έχει «φοβίσει» όλους τους αντίπαλους επιθετικούς.
Γιοάν Σάστρε: Ήταν ενεργητικός ο Ισπανός, ανεβοκατέβηκε αρκετές φορές την δεξιά πλευρά, είχε όμως κάποια προβλήματα ανασταλτικά και δεν έδωσε και το κάτι παραπάνω επιθετικά μέχρι την αντικατάστασή του.
Τόμας Κεντζιόρα: Μπορεί τα λάθη του Μιχαηλίδη στα μαρκαρίσματα να ήταν ανασταλτικά το νούμερο ένα θέμα συζήτησης, αλλά και ο Πολωνός δεν ήταν στην καλύτερή του μέρα. Ήταν φοβικός με τη μπάλα στα πόδια.
Γιάννης Μιχαηλίδης: Η αλήθεια είναι ότι ήταν αυτός που πήγαινε στις περισσότερες φάσεις που έφτιαχνε ο Παναιτωλικός, πολλές προερχόμενες και από λάθη των χαφ του ΠΑΟΚ, αλλά οι δύο δικές του… γκέλες στη φάση του πέναλτι και στο τετ α τετ του Λαχούντ, επισκίασαν τα όσα καλά έκανε στο ματς. Πρέπει να βρει τον τρόπο να σταματήσει να δίνει «δώρα» στους αντιπάλους.
Γιόνι Ότο: Ήταν δραστήριος από το πρώτο μέρος, προσπάθησε να ανέβει και φάνηκε να του ήταν άβολη η θέση του αριστερού μπακ, παρότι είχε ενέργεια στο παιχνίδι του. Ανέβηκε αισθητά όταν πήγε στη φυσική, πλέον, θέση του δεξιού μπακ χαφ και με τις κινήσεις του πολλές φορές και στον άξονα βοήθησε τον ΠΑΟΚ να στριμώξει τον Παναιτωλικό.
Στέφαν Σβαμπ: Είναι βαρύς ακόμη μετά την ίωση που τον ταλαιπώρησε και δεν έδωσε ούτε και χθες πράγματα που μας έχει συνηθίσει στο παρελθόν, γι’ αυτό και αντικαταστάθηκε.
Μαντί Καμαρά: Απέδειξε ότι του ταιριάζει περισσότερο η θέση στο 8-10, καθώς έχει έφεση στο σκοράρισμα και ότι πέτυχε ακόμη ένα τέρμα σε κρίσιμο σημείο δεν είναι τυχαίο. Επιπλέον, είναι ξεκάθαρο ότι «κουμπώνει» καλύτερα με τον Οζντόεφ δίπλα του.
Αντρίγια Ζίβκοβιτς: Είχε διάθεση, αλλά βέβαια του έλειπε ενέργεια λόγω της κόπωσης του από το ματς με τη Φερεντσβάρος. Είναι, πάντως, παίκτης κλειδί και είχε εξαιρετική εκτέλεση κόρνερ στο φινάλε.
Τόμας Μουργκ: Μπορεί να έκανε κάποια σουτ (όλα ακίνδυνα), αλλά συνολικά ο Αυστριακός ήταν ο πιο αδύναμος κρίκος στην επίθεση του ΠΑΟΚ στο πρώτο μέρος και δικαιολογημένα αντικαταστάθηκε με την έναρξη του δευτέρου. Ίσως έπρεπε να δοκιμαστεί ο Τισουντάλι, δεδομένης της ανάγκης να πάρει ανάσες ο Ντέλιας ενόψει ΑΕΚ.
Σόλα Σορετίρε: Αν και μπήκε με φόρα στο γήπεδο και είχε μία πολύ καλή ευκαιρία, η συνέχεια δεν ήταν ανάλογη και δεν έδωσε το κάτι παραπάνω που περίμενε ο ΠΑΟΚ από εκείνον και βγήκε γιατί είχε μία μικρή ενόχληση στο πόδι.
Φέντορ Τσάλοφ: Δεν μπόρεσε να δώσει συνέχεια στην πολύ καλή εμφάνιση κόντρα στην Φερεντσβάρος, είχε όμως την μεγάλη δικαιολογία της ελάχιστης τροφοδότησής του.
Γιάννης Κωνσταντέλιας: Όταν παίζει ο «Ντέλιας» αλλάζει η ποιότητα του ΠΑΟΚ, γιατί έχει μεγάλη ποικιλία κινήσεων στο παιχνίδι του. Μπορεί να μην «έμεινε» κάποια ενέργεια στην ιστορία του ματς, αλλά το ότι τραβούσε όλους τους παίκτες πάνω του ήταν τεράστιο κέρδος για τον Δικέφαλο.
Μαγκομέντ Οζντόεφ: Έδεσε το κέντρο του ΠΑΟΚ και βοήθησε τον Καμαρά να αλλάξει ρόλο, να γίνει επιθετικό χαφ και στο τέλος ο άσος από την Γουινέα να σκοράρει. Συνεχίζει σε πολύ υψηλά επίπεδα.
Ραχμάν Μπάμπα: Ο Γκανέζος έχει και επιθετική ποιότητα, πέρα από εμπειρία, και συνέβαλλε και αυτός σημαντικά στο να στριμώξει ο ΠΑΟΚ τον Παναιτωλικό στα καρέ του και να έρθει στο τέλος το γκολ.
Αλί Σαμάτα: Δεν είχε κάποια φάση στο ενεργητικό του, αλλά ήταν ο γνωστός φιλότιμος Σαμάτα που βάζει πάντα πίεση στις αντίπαλες άμυνες.
Ταρίκ Τισουντάλι: Και ο Μαροκινός είχε θετική παρουσία το διάστημα που πίεσε ο ΠΑΟΚ και ίσως ο Λουτσέσκου πρέπει να ξανασκεφτεί να βάζει αυτόν και όχι τον Μουργκ στα… ρεπό του Κωνσταντέλια.
