Harley Davidson - Πασιφάη: Ολόλαμπρη ομορφιά, μοναδική στον κόσμο
Έχεις μια μηχανή Halrey Davidson Sportster xl 1200. Κάνεις το πρώτα βήματα με δυο πολύτιμα εφόδια, την αγάπη και το πείσμα. Πατέρας και κόρη επιμένουν και υλοποιούν μια εκπληκτική ιδέα με τη βοήθεια και του ήλιου.
Οι ακτίνες του ήλιου ήταν αυτές που βοήθησαν στο να πάρει το όνομα Πασιφάη.
Τη δημιούργησαν χειροποίητα, χωρίς μηχανήματα…Χιλιάδες ώρες, πολλά χρόνια και με κόστος που αγγίζει τα 50.000 ευρώ!
Έδωσαν μορφή σε αυτή τη Harley Davinson, τη μορφή μιας γάτας που είναι έτοιμη να επιτεθεί.
Γράφει ο Χρήστος Νάσκας
Αριάδνη Τέρτση και Δημήτρης Τέρτσης, δημιουργοί και κάτοχοι της Πασιφάης, όπως ονόμασαν τη Harley Davidson που έχει εντυπωσιάσει και θα συνεχίσει να το κάνει με την ολόλαμπρη ομορφιά της, τις ασύλληπτες λεπτομέρειες που έχει, σαν ένα έργο τέχνης που τραβάει συνεχώς τα βλέμματα.
Μοναδική στον κόσμο…
Το metrosport.gr μίλησε με τον κύριο Δημήτρη Τέρτση και την κυρία Αριάδνη Τέρτση για το πως κατάφεραν και έφτασαν σε αυτό το αποτέλεσμα.
Μέσω του metrosport.gr η Αριάδνη, με τη βοήθεια του πατέρα της Δημήτρη, ξετυλίγουν τον δικό τους μίτο των αναμνήσεων (άλλωστε μην ξεχνάμε πως η Αριάδνη ήταν κόρη της Πασιφάης, που σύμφωνα με τη μυθολογία ήταν κόρη του Ήλιου και σύζυγος του Μίνωα με την υπόλοιπη ιστορία του Μινώταυρου) , την αγωνία να πετύχουν το ωραιότερο αποτέλεσμα, τα βραβεία που απέσπασαν και φυσικά τα συγχαρητήρια που δέχονται από όλο τον κόσμο.
Όλοι όμως, τόσο η Αριάδνη, όσο και οι γονείς της μιλάνε με έμφαση για τη δύναμη της αγάπης και το πόσο σημαντικό είναι μια οικογένεια να είναι ενωμένη.
«Είναι χειροποίητο, μας άρεσε η αντίθεση»
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΤΕΡΤΣΗΣ: «Αυτή η μηχανή είναι μια Harley Davidson Sportster xl 1200 στην οποία προσαρμόσαμε έναν σκελετό γάτας. Δυο χειμώνες διάβαζα ανατομία για να πλησιάσω κοντά σε αυτό το αποτέλεσμα.
Έφαγα 7.000 ώρες εγώ και 2.000 ώρες η κόρη μου, που είναι γλύπτρια. Κάποιες ιδέες είναι δικές της επάνω στη μηχανή.
Το ξεκινήσαμε το 2014, αλλά με μεγάλες στάσεις, από το 2014 μέχρι το 2023 δουλεύαμε εντατικά για να προλάβουμε το Super Rally της Harley Davidson.
Η Πασιφάη είναι από ανοξείδωτο ολόκληρη και έχουμε ξοδέψει πάρα πολλά χρήματα για να φτάσουμε σε αυτό το αποτέλεσμα».
ΑΡΙΑΔΝΗ ΤΕΡΤΣΗ: «Είναι εξολοκλήρου χειροποίητη και όσο και αν φαίνεται απίστευτο έχουμε χρησιμοποιήσει τα ελάχιστα των εργαλείων που θα μπορούσε κάποιος να χρησιμοποιήσει, δηλαδή τροχάκια, σφυρηλάτηση στο χέρι.
Το οποιοδήποτε κομμάτι πάνω στη μηχανή δεν έχει μπει σε μηχάνημα, είτε για να κοπεί, είτε για να έρθει στο σχήμα που πρέπει.
Για αυτό και το θεωρούμε 100% ότι είναι χειροποίητο γλυπτό. Δεν έχει χρησιμοποιηθεί λέιζερ ή κάτι άλλο. Το ανοξείδωτο είναι ένα μέταλλο από τα πιο σκληρά που υπάρχουν και αυτό το καθιστά ακόμη πιο δύσκολο.
Μας άρεσε η αντίθεση, τα οστά του συγκεκριμένου γλυπτού, της γάτας, να είναι από ανοξείδωτο μέταλλο. Και οι τένοντες, που είναι από μπρούντζο. Το συγκεκριμένο γλυπτό γάτα, είναι μια γάτα που βρίσκεται σε αποσύνθεση αλλά λόγω του κινητήρα της μοτοσυκλέτας φαίνεται πως ακόμη μπορεί να επιτεθεί η γάτα.
Τη βλέπουμε σε μια θέση, λίγο πριν την επίθεση, αυτό είναι το στήσιμο της».
Ο τυρανόσαυρος T-REX και το μακρινό 1993
- Πώς γεννήθηκε αυτή η ιδέα; Τι σας ώθησε να κάνετε σε αυτή τη μηχανή Harley Davidson, το συγκεκριμένο σχέδιο;
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΤΕΡΤΣΗΣ: «Είναι πολύ μακριά ιστορία και ότι πω είναι αλήθεια,από το 1993 με το Jurassik Park. Εμείς κάνουμε κατασκευές σε ξενοδοχεία, μπαρ και κάποιος μας παρήγγειλε να το βάλουμε στην πλάτη του μπαρ του, τον τυρανόσαυρο T-REX.
Τότε δεν υπήρχε διαδίκτυο και η γυναίκα μου έψαξε σε διάφορες βιβλιοθήκες, βγάλαμε φωτογραφίες και όταν φτάσαμε να το κάνουμε, το ακύρωσε αυτός που μας το ζήτησε και κάναμε κάτι άλλο.
Αυτό μπήκε στο μυαλό μου και πότε το σκεφτόμουν, πότε το θυμόμουν. Πέρασαν τα χρόνια και φτάσαμε στο 2014. Τι έγινε τότε; Πήγαμε σε ένα σπίτι, σε μια γιορτή και κάποια στιγμή βγήκα στο μπαλκόνι. Στο απέναντι σπίτι κάποιο με ένα τεράστιο παράθυρο είχε έναν τυρανόσαυρο από ξυλάκια φωτισμένο.
Εκεί πήρα την απόφαση και είπα να φτιάξω τον δικό μου τον τυρανόσαυρο, αρχές του 2014 όλα αυτά. Την επόμενη μέρα λοιπόν ξεκίνησα να σχεδιάζω. Ανακάλυψα πολύ σύντομα πως το το κεφάλι του τυρανόσαυρου είναι πολύ μεγάλο και το κέντρο βάρους θα έπεφτε μπροστά.
Έτσι το αλλάξαμε σιγά σιγά και φτάσαμε στη γάτα, που ήταν και είναι το πιο ωραίο. Υπόψιν πως τα αιλουροειδή έχουν δυο κόκαλα επιπλέον από οτιδήποτε άλλο».
Από την Αλάσκα μέχρι την Ασία και από την Αυστραλία μέχρι τη Ρωσία
- Πώς αντιμετωπίζει ο κόσμος την Πασιφάη, τι σας λένε; Αλλά και πώς αισθάνεστε και εσείς ως δημιουργοί;
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΤΕΡΤΣΗΣ: «Εντυπωσιάζονται. Δεν έχουν ξαναδεί κάτι τέτοιο. Στο Super Rally φωτογραφήθηκε από χιλιάδες κόσμο, Χαρλεάδες εννοώ. Έστειλαν σε όλο τον κόσμο τη φωτογραφία με τη μηχανή και η Αριάδνη λάμβανε συγχαρητήρια, από την Αλάσκα μέχρι την Ασία και από την Αυστραλία μέχρι τη Ρωσία. Αυτό που ζήσαμε ήταν κάτι μοναδικό, αλλά μέχρι να τελειώσει η Πασιφάη βοήθησε πάρα πολύ η οικογένεια στην ψυχολογία και ειδικά η κόρη μου.
Γιατί ήταν πάρα πολύ δύσκολο και πάρα πολύ κουραστικό. Ένα κομματάκι παίρναμε να φτιάξουμε και μας έπαιρνε πάρα πολλές ώρες. Και κάποιες φορές το πετούσαμε».
ΑΡΙΑΔΝΗ ΤΕΡΤΣΗ: «Η αλήθεια είναι ότι ο κόσμος κατενθουσιάζεται, από τους απλούς ανθρώπους, μέχρι τους γνώστες. Το πρώτο πράγμα που θα πουν είναι: Δεν είναι λειτουργικό.
Το μηχανάκι είναι άκρως λειτουργικό. Και δουλεύει κανονικά και είναι άνετο στην οδήγηση. Η μητέρα μου, Γεωργία Παπαδοπούλου το έχει οδηγήσει και στο Super Rally της Ηγουμενίτσας και φυσικά σε άλλες διαδρομές, μικρότερες που κάνει.
Για εμένα το ότι μπόρεσα να βοηθήσω τον μπαμπά μου σε αυτό το μεγαλούργημα ήταν κάτι πολύ σημαντικό. Μου έδωσε γνώσεις αλλά απέκτησα και πάρα πολλές τεχνικές γνώσεις. Αλλά κατάλαβα και πόσο επιμονή, πάθος, έρωτα χρειάζεται για να κατακτήσεις ένα όνειρο που είχες κάποια στιγμή στη ζωή σου.
Μπορεί να λέμε ότι έχω δουλέψει 2.000 ώρες πάνω σε αυτό το γλυπτό, όμως επί της ουσίας 100% είναι του πατέρα μου.
Εγώ ίσως απλά να βοήθησα ψυχολογικά και σε κάποια τεχνικά κομμάτια. Είναι τιμή μου που μου επέτρεψε ο πατέρας μου να ασχοληθώ με αυτό. Θα μπορούσε και μόνος του να το κάνει, για αυτό λέω. Είναι τιμή μου που μου επέτρεψε να ασχοληθώ με αυτό».
«Μοιάζει με το μηχανάκι του Ghost Rider, είναι κάτι μοναδικό στον κόσμο»
- Η πιο ωραία ή περίεργη ατάκα που έχει ακούσει με αφορμή την Πασιφάη από κάποιον που την έχει δει;
ΑΡΙΑΔΝΗ ΤΕΡΤΣΗ: «Έχω ακούσει από μικρό παιδί να μου λέει: Είναι το μηχανάκι του Ghost Rider. Αυτό μου έχει κάνει εντύπωση και μου έχει μείνει.
Όμορφα πράγματα έχουμε ακούσει πάρα πολλά , αλλά αυτό μου έχει μείνει και με κάνει να χαμογελώ».
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΤΕΡΤΣΗΣ: «Έπαθα πλάκα με αυτό που μου είχε πει ένας Άγγλος: Θα πεθάνεις και θα αφήσεις κάτι μοναδικό στον κόσμο. Στο Super Rally μου το είπε αυτό.
Αυτό το μηχανάκι είναι για παγκόσμιο σόου. Μου έχουν πει άπειρα πράγματα, αλλά αυτό μου έχει κάνει εντύπωση. Το εμφανίσαμε στο Super Rally και στα Κουφάλια, γιατί ο Δημήτρης Πασχαλίδης είναι πολύ φίλος.
Κάποτε είχαν έρθει κάτι κριτές και μου είπαν ότι σε όλο τον κόσμο υπάρχουν βιοτεχνίες που φτιάχνουν τσοπεροειδή Harley. Όλοι λίγο πολύ κόβουν από εδώ, ράβουν από εκεί, άλλο χρώμα ο ένας, άλλο χρώμα ο άλλος. Αυτό, μου είπαν, είναι γλυπτό, είναι μοναδικό και αξίζει πάρα πάρα πολλά λεφτά. Αυτό μου είπαν κριτές από την Αμερική».
- Αν κάποιος μιλούσε για μαζική παραγωγή;
«Όχι. Έχουμε σκοπό, αν πάρουμε δυνάμεις, γιατί έχουμε εξαντληθεί από αυτό εδώ το πράγμα να φτιάξουμε πάλι σε Harley Davidson κάτι άλλο».
ΑΡΙΑΔΝΗ ΤΕΡΤΣΗ: «Θα ακουστεί λίγο αστείο, αλλά το θεωρώ γρουσουζιά να πω τι έχουμε σκεφτεί. Μπορεί να ακουστεί υπερβολικό αλλά πιστεύω ότι μπορούμε να το ξεπεράσουμε το γλυπτό αυτό.
Ο λόγος που δεν μπορεί να κατασκευαστεί μαζικά τέτοιο είναι ο εξής. Επειδή είναι 100% χειροποίητο, ακόμη και αν πούμε ότι θα κάνουμε ένα δεύτερο, μπορεί στο μέτρημα ή στις διαστάσεις να βγει όμοιο, αλλά δεν μπορεί να βγει πανομοιότυπο».
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΤΕΡΤΣΗΣ: «Είναι πάρα πολύ δύσκολο να το βγάλουν μηχανήματα, με τα χέρια πρέπει να γίνει. Γνωρίσαμε έναν δρόμο, ότι αν ξεκινήσουμε κάτι άλλο μπορούμε να το κάνουμε πιο καλό.
Γιατί εμείς ανοίξαμε τον δρόμο, δεν υπάρχει στον κόσμο κάτι παρόμοιο. Άλλοι δεν μπορούν να το κάνουν, θέλει πείσμα, θέλει πάθος
Και εμείς είμαστε γλύπτες, δηλαδή το έχουμε το πάθος μέσα μας. Χριστούγεννα και Πάσχα δουλέψαμε, άλλοι διασκέδαζαν και εμείς ήμασταν εκεί, ώρες και ξανά ώρες. Μαζοχισμός».
«Θα ήθελα μας δοθεί το έναυσμα για να ξεκινήσουμε το επόμενο»
- Είπατε κάποια στιγμή στον εαυτό σας , φτάνει, δεν μπορώ άλλο, κουράστηκα;
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΤΕΡΤΣΗΣ: «Είπα πολλές φορές και η Αριάδνη με σήκωσε ψυχολογικά. Έλεγα σε αυτά τα χρόνια ότι η ζωή είναι πολύ γλυκιά για να ασχοληθώ με αυτό το πράγμα. Όλοι γλεντούσαν και εμείς εκεί, να δουλεύουμε. Ήταν πολύ δύσκολο».
ΑΡΙΑΔΝΗ ΤΕΡΤΣΗ: «Εγώ δεν το είπα, όχι. Αυτό το έχω μάθει και από τους δυο γονείς μου, είμαι ένας άνθρωπος που δεν τα παρατάει με τίποτα. Όσες φορές και να πέσω θα σηκωθώ. Για αυτό και μου στοίχισε πολύ όσες φορές είδα τον μπαμπά μου να θέλει να τα παρατήσει.
Κουράστηκε περισσότερο ψυχολογικά, γιατί πολλά κομμάτια που κατασκευάσαμε δεν μας άρεσαν και τα πετάξαμε. Όλο αυτό είναι ψυχοφθόρο για ένα καλλιτέχνη, για ένα κατασκευαστή, να φτιάχνεις κάτι και να πρέπει να το πετάς. Όμως εκεί φαίνεται και το πραγματικό πάθος κάποιου.
Δεν σκέφτηκα ούτε μια στιγμή να τα παρατήσω, ίσα ίσα θα ήθελα να μας δοθεί το έναυσμα για να ξεκινήσουμε το επόμενο».
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΤΕΡΤΣΗΣ: «Αυτό που κέρδισα με την Πασιφάη είναι κάτι που λίγοι άνθρωποι το έχουν ζήσει ή αισθανθεί. Το πόσο ενωμένη οικογένεια είμαστε, γιατί τις εποχές του 2014 ή του 2015 να πετάς έτσι 50.000, εντάξει, δεν είναι και εύκολο».
- Πασιφάη γιατί; Πώς έγινε η επιλογή του ονόματος;
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΤΕΡΤΣΗΣ: «Τότε με το λοκντάουν, 2,5 μήνες δουλεύαμε ασταμάτητα από το πρωί μέχρι το βράδυ, όταν ξεκινήσαμε να τη γυαλίζουμε. Τέλη Απριλίου τη βγάλαμε έξω από το μαγαζί που είχε η Αριάδνη και απλώσαμε τα κόκαλα χύμα.
Έχουμε ένα πεύκο στη μέση της αυλής και ο ήλιος δεν έπεφτε εκείνη την ώρα πάνω στο γλυπτό. Βλέπαμε το κομμάτια και συζητούσαμε, μετά από λίγο εμφανίστηκε ο ήλιος και έπεσε πάνω στα κομμάτια και...στραβωθήκαμε. Και εκείνη την ώρα η Αριάδνη είπε να την ονομάσουμε Πασιφάη που σημαίνει ολόλαμπρη. Αγαπώ και λατρεύω την οικογένειά μου».
ΑΡΙΑΔΝΗ ΤΕΡΤΣΗ: «Όντως, το μεγαλύτερο δίδαγμα μέσα από αυτό το γλυπτό είναι αυτό που αναφέρθηκε πριν από τον πατέρα μου. Αν δεν είναι ενωμένη η οικογένεια δεν μπορεί ένας από την οικογένεια να κάνει την υπέρβαση.
Χρειάζεται η στήριξη, χρειάζεται η ενότητα και αυτό θεωρούμε πως το αποδείξαμε όλα αυτά τα χρόνια».
Τον τελευταίο λόγο στη συζήτησή μας τον είχε η κυρία Γεωργία Παπαδοπούλου, η μητέρα της Αριάδνης και σύζυγος του Δημήτρη. Όπως είπε η ίδια στο metrosport.gr: «Πραγματικά είμαι πολύ ευτυχισμένη που έχω αυτά τα δυο άτομα μαζί μου.
Τους στηρίζω όσο μπορώ, με στηρίζουν παντού και σε όλα. Έχουμε πολύ αγάπη μεταξύ μας».
