Τι ψάχνεις;

Γκαβέλας: «Σκέφτομαι σα να μην είμαι τίποτα – Θέλω το μετάλλιο στο Παρίσι»

A generic square placeholder image with rounded corners in a figure.

Πήρε μια βαθιά ανάσα, ήξερε ότι είχε πετύχει τον στόχο του που ήταν η πρόκριση στους Παραολυμπιακούς Αγώνες αλλά κάτι τον άγχωνε. Ο άνθρωπος που θα κρατούσε την άλλη άκρη του σχοινιού άλλαξε τρεις φορές μέσα σε ένα χρόνο. Είχε βρει τα πατήματα του με τον Δημήτρη (Χρυσάφη) αλλά ένας τραυματισμός τον έφερε πάλι στο μηδέν. Τα έκανε όλα από την αρχή. Πολλές δοκιμές, η μια αλλαγή έφερνε την άλλη. Γνώριζε, όμως, ότι ο αθλητισμός έχει και «λακκούβες» και αν ήθελε το χρυσό, θα έπρεπε να μείνει προσηλωμένος στο στόχο του. Άρχισε να μετρά αντίστροφα, λοιπόν…

Στην εκκίνηση των 100μ θα βρεθεί ξανά ο Νάσος Γκαβέλας στη μεγαλύτερη γιορτή του αθλητισμού που θα διεξαχθεί στο Παρίσι. Ο νεαρός σπρίντερ μίλησε για τα σκαμπανεβάσματα της φετινής χρονιάς, τις αλλαγές οδηγών και πόσο επηρέασαν την ψυχολογία του και το στόχο που έχει θέσει για τους Παραολυμπιακούς Αγώνες.

Το metrosport.gr ήρθε σε επαφή με τον guide του Νάσου, Γιάννη Νυφαντόπουλο, ο οποίος αναφέρθηκε στη συνεργασία τους και το λόγο που δέχθηκε να τον οδηγήσει καθώς και με τον προπονητή του, Νέστορα Κολοβό, που εξήγησε τις αλλαγές που έγιναν λόγω των οδηγών, το πως προχωρά η προετοιμασία ενώ ξεκαθάρισε ότι οι δυο αθλητές του είναι έτοιμοι να διεκδικήσουν το χρυσό.

«Σκέφτομαι σα να μην είμαι τίποτα - Δεν ήταν η πρόκριση δύσκολη αλλά η ψυχολογία της φετινής χρονιάς»

Νάσο, τι σημαίνει για εσένα το να βρίσκεται και πάλι στην εκκίνηση των 100μ στους Παραολμπιακούς Αγώνες;

«Είναι μεγάλη τιμή και χαρά. Το αίσθημα που νιώθεις είναι ξεχωριστό. Είναι όλα τα αθλήματα και οι αθλητές μαζί. Έχει μια μαγεία και ανυπομονώ να την ξαναζήσω».

Υπήρξαν κάποιες δυσκολίες ή εμπόδια στην πορεία προς την πρόκριση;

«Δεν ήταν η πρόκριση δύσκολη αλλά η ψυχολογία της φετινής χρονιάς. Είχα τραυματιστεί στο Πανελλήνιο και λίγο έλειψε να χάσουμε και το Παγκόσμιο. Εν τέλει, αγωνισθήκαμε και πήγαν όλα καλά. Τρέξαμε και κερδίσαμε στο Παγκόσμιο, το βρήκαμε. Ο Δημήτρης τραυματίστηκε, προσπάθησα να το βρω με τον Θοδωρή (Βροντινό), δεν το βρήκαμε και τώρα είμαι με τον Γιάννη (Νυφαντόπουλο). Η αλήθεια είναι ότι το Παγκόσμιο ήταν αποτυχία και στη Γαλλία και στο Πανελλήνιο δεν πήγαμε καλά. Ήταν δύσκολο ψυχολογικά αλλά τώρα όλα τα ξεχνάς και εστιάζεις στο στόχο που είναι οι Παραολυμπιακοί Αγώνες».

Πώς είναι η συνεργασία σου με τον Γιάννη;

«Πάει εξαιρετικά. Το γουστάρει πολύ, έχει αφιερωθεί. Με βοηθάει και εμένα που έχει κίνητρο. Δουλεύουμε για το μετάλλιο. Κοιτάμε τα πάντα βήμα βήμα. Η πρώτη κούρσα θα είναι για το «ξεψάρωμα» γιατί θα τρέξουμε πρώτη φορά σε επίσημο αγώνα αλλά στην τελική κούρσα θα τα δώσουμε όλα. Έχουμε τον ίδιο στόχο και οδεύουμε μαζί».

Πώς διαχειρίστηκες τις δυο αλλαγές οδηγών;

«Είναι φάσεις που ακόμη μπορεί να το σκέφτομαι. Οι αλλαγές είναι μέσα στο παιχνίδι. Είναι δύσκολο αλλά πρέπει να το ξεχάσεις. Στόχος είναι οι Παραολυμπιακοί Αγώνες και προχωράμε. Συμβαίνουν αυτά. Δεν μπορείς να ταιριάξεις με όλους από τη μία και από την άλλη, ένας τραυματισμός είναι μέσα στο πρόγραμμα. Ίσως, είναι και ένα ηχηρό μήνυμα ότι πρέπει να προπονούμαι με πάνω από ένα παιδί για να μην βρίσκομαι σε τέτοια κατάσταση. Είναι δύσκολο να ξεκινήσεις από το μηδέν με έναν άνθρωπο. Εξάλλου, δεν υπάρχει σχολή για το πώς να γίνεις οδηγός. Ένας αθλητής μπορεί να μην ταιριάξει με εμένα αλλά να ταιριάξει με κάποιον άλλον».

Φεύγετε με το ίδιο πόδι με το Νυφαντόπουλο και θα πρέπει να αλλάξεις το πόδι εκκίνησης. Η αλλαγή αυτή σε άγχωσε;

«Στην αρχή με άγχωσε γιατί έπρεπε να το ξανακάνω. Δούλευα δύο χρόνια με το καλό μου πόδι και ξεκινούσα από την αρχή. Το δούλεψα νοερά και το βρήκα».

Είσαι ο χρυσός Παραολυμπιονίκης, τι θα επιδιώξεις στο Παρίσι;

«Σκέφτομαι σα να μην είμαι τίποτα. Διεκδικείς ό,τι καλύτερο μπορείς σε κάθε κούρσα. Θέλω να πάρω το χρυσό μετάλλιο αλλά πρέπει να κάνεις πολλά βήματα για να φτάσεις εκεί. Περνάς από τον προκριματικό, τον ημιτελικό και φτάνεις στον τελικό. Εκεί η κούρσα είναι διαφορετική. Έχει άλλη βαρύτητα. Πρέπει εκτός από την καλή σωματική σου κατάσταση, να έχεις και καλή ψυχολογία. Τα λάθη δεν συγχωρούνται. Θέλω ένα μετάλλιο».

Αν συναντούσες το Νάσο που πήγε στον κ. Νέστορα (Κολοβός) και του είπε θέλω να με κάνεις Χρυσό Παραολυμπιονίκη, τι θα του έλεγες;

«Πιστεύω ότι θα μου μιλούσε εκείνος και θα με προέτρεπε να μην σταματήσω πουθενά και να κυνηγήσω αυτό που ονειρεύομαι. Εγώ θα του έλεγα ότι θα προσπαθήσω να φανώ αντάξιος των προσδοκιών του».

Νυφαντόπουλος: «Είναι ένα έξτρα κίνητρο για εμένα – Ξαφνιάστηκα με το τηλεφώνημα»

Πώς προέκυψε η συνεργασία με το Νάσο;

«Η αλήθεια είναι ότι είχα ξενερώσει με τον τρόπο που εξελίχθηκε η χρονιά και τον τραυματισμό μου στην Ιερουσαλήμ και είχα ακυρώσει κάποιους αγώνες. Με κάλεσαν μια εβδομάδα μετά το Πανελλήνιο Πρωτάθλημα και σκέφτηκα ότι ήταν μια καλή ιδέα και δέχθηκα. Ουσιαστικά, μου έδωσαν ξανά το κίνητρο».

Ήταν κάτι που περνούσε από το μυαλό σου;

«Όχι, καθόλου. Δεν το περίμενα να με πάρουν τηλέφωνο. Δεν πίστευα ότι θα έκαναν αλλαγή γιατί είναι πολύ κοντά οι Παραολυμπιακοί Αγώνες. Ξαφνιάστηκα».

Πώς είναι η συνεργασία σας; Βρήκατε ο ένας τα πατήματα του άλλου;

«Η χημεία μας είναι καλή και θα πάμε αρκετά καλά. Το βρήκαμε αρκετά γρήγορα. Είχαμε δοκιμάσει ξανά στο παρελθόν αλλά δεν προχώρησε για διάφορους λόγους».

Ο Νάσος άλλαξε πόδι, όμως…

«Το έχει ξανακάνει με τον Σωτήρη στο Τόκιο. Ίσως, να είναι ένας καλός οιωνός (γέλια)».

Πόσο μεγάλη ευθύνη είναι να είσαι οδηγός;

«Γίνομαι ένα μαζί του όταν τρέχουμε. Τον κρατάω στην ευθεία για να μην έχουμε απώλειες, θα τον ενημερώσω για να τερματίσει. Ουσιαστικά, είμαι τα μάτια του μέσα στον αγώνα».

Συνοδεύεις τον Χρυσό Παραολυμπιονίκη. Είναι κάτι που σε φοβίζει ή σου προκαλεί άγχος;

«Ο Νάσος είναι ο χρυσός Παραολυμπιονίκης και σίγουρα οι στόχοι είναι υψηλοί. Κάτι άλλο εκτός από το μετάλλιο δεν περνά από το μυαλό μας. Είναι μεγάλη ευθύνη γιατί είναι η μεγαλύτερη διοργάνωση και είναι και ο κάτοχος του τίτλου. Είναι ένα έξτρα κίνητρο για εμένα, δεν με φοβίζει, με ιντριγκάρει περισσότερο. Θέλω πάρα πολύ να πετύχουμε μια ανάλογη διάκριση».

Πώς είναι ο Νάσος εκτός ταρτάν;

«Είναι απόλυτα προσηλωμένος στο στόχο του, είναι πειραχτήρι και περνάμε ωραία μαζί».

Kολοβός: «Είμαστε έτοιμοι να επαναλάβουμε ότι έγινε στο Τόκιο»

Πώς προχωρά η προετοιμασία;

«Η προετοιμασία πάει πάρα πολύ καλά. Ο Γιάννης (Νυφαντόπουλος) είναι ο γρηγορότερος Έλληνας τα τελευταία 7-8 χρόνια. Τον είχαμε επιλέξει πριν από τον Σωτήρη (Γκαραγκάνη) αλλά για προσωπικούς του λόγους δεν είχε δεχθεί. Έτσι, είχαμε καταλήξει στον Σωτήρη και ήρθαν τα αποτελέσματα που γνωρίζετε. Ο Σωτήρης ήθελε κάποια στιγμή να κάνει προσωπική προπόνηση και έπρεπε να βρούμε κάποιον άλλον. Επιλέξαμε τον Δημήτρη (Χρυσάφη) αλλά τραυματίστηκε σοβαρά, δοκιμάσαμε με τον Θοδωρή (Βροντινό) αλλά δεν ταιριάξανε και καταλήξαμε στον Γιάννη. Είμαστε έτοιμοι να επαναλάβουμε ότι έγινε στο Τόκιο».

Ποιος είναι ο στόχος στους Παραολυμπιακούς Αγώνες στο Παρίσι;

«Θέλουμε να επαναλάβουμε ότι έγινε στο Τόκιο».

Ήταν εύκολο να δεχθεί ο Γιάννης;

«Ο Γιάννης μου είπε ότι του δώσαμε ένα κίνητρο».

Προσαρμόστηκε εύκολα;

«Το καλό είναι ότι ο Γιάννης δεν είναι άγνωστος γιατί είχαμε κάνει ξανά προπονήσεις. Μέσα σε μια εβδομάδα βρήκαν τα πατήματα τους».

Έγιναν κάποιες αλλαγές;

«Ο συνοδός είναι γρηγορότερος κατά 40 εκατοστά, οπότε προσπαθούμε να κάνουμε και το Νάσο γρηγορότερο για να μπορέσει να τον ακολουθήσει. Ο Γιάννης και ο Νάσος φεύγουν με το ίδιο πόδι και για αυτό αλλάξαμε το πόδι εκκίνησης του Νάσου. Φεύγει με το «κακό» του πόδι. Το ίδιο είχε γίνει και με τον Σωτήρη τότε».

Ίσως, να είναι ένας καλός οιωνός, αφού στο Τόκιο πήρατε το χρυσό

«Έτσι ακριβώς (γέλια)».

Πώς διαχειρίζεστε το άγχος των αθλητών σας;

«Πάντα υπάρχει άγχος. Είναι θετικό στοιχείο γιατί σου δείχνει ότι ο άλλος δεν είναι αδιάφορος. Το άγχος μοιάζει με ένα βουνό που όσο το ανεβαίνεις είναι υπέρ σου ενώ όταν φτάνεις στην κορυφή αν συνεχιστεί, τότε αρχίζει η κατρακύλα. Δεν μπορούν όλοι να διαχειριστούν αυτό το κομμάτι. Σε Ολυμπιακό επίπεδο θέλει άλλα μυαλά, άλλες ανοχές και αντοχές. Ο Νάσος τις έχει, όπως και ο Γιάννης».

Στο Παγκόσμιο ήρθε μια «αποτυχία», τι κάνατε και τι είπατε στο Νάσο μετά;

«Τον αγκάλιασα και του είπα θα προσπαθήσουμε για το επόμενο. Εξάλλου, δεν μοιράζονται τα μετάλλια από πριν».

Τι λέτε στο Νάσο και στον οδηγό του πριν πάρουν θέσεις για την τελική κούρσα;

«Ποιο είναι το πιο κοντινό ποτάμι ή θάλασσα; Αν δεν κερδίσετε, φεύγετε και βουτάτε στους καρχαρίες (γέλια). Του παίρνω κάπως το άγχος. Τους αγκαλιάζω, τους λέω ότι είναι οι καλύτεροι. Είμαι σίγουρος ότι θα δώσουν το 100% τους κάθε φορά».