Η προτομή του λείπει από την Τούμπα. Ανεκπλήρωτο το ιερό χρέος του επίσημου ΠΑΟΚ να τιμήσει και να διατηρήσει τη μνήμη του ζωντανή. Κάτι που το οφείλει όχι μόνο στους παλιούς, αλλά και στις νεότερες γεννιές των ΠΑΟκτήδων.
Μέρες και μνήμες του «40» αναβίωσαν με την επέτειο του ιστορικού ΟΧΙ. Οι πανέλληνες είχαν την ευκαιρία να ξαναζήσουν διαβάζοντας ή ακούγοντας από το σύνολο των ΜΜΕ, όλα εκείνα τα ένδοξα και μεγαλειώδη που τους γεμίζουν με περηφάνια και τους δίνουν απαντοχή, κουράγιο και μαχητικό πνεύμα για τα... πιθανά επερχόμενα. Μέσα στο πλήθος των δημοσιευμάτων που αφορούσαν τον τιτάνιο αγώνα των Ελλήνων απέναντι στον φασισμό του διδύμου Χίτλερ – Μουσολίνι, «σκάλωσα» σε ένα πολύ ενδιαφέρον ρεπορτάζ του Ανδρέα Μαζαράκη, το οποίο αναφερόταν αποκλειστικά στους αθλητές που άφησαν τα γήπεδα και πολέμησαν, δίνοντας και τη ζωή τους για την πατρίδα. Γράφει λοιπόν ο έμπειρος δημοσιογράφος: «Μέρες του «40», ώρες βαριές, καθημερινές απειλές.
Ο Ντούτσε δίκην Ερντογάν μέρα παρά μέρα μουγγρίζει απειλές. Μας λέει ότι έχει εκατομμύρια λόγχες, 3000 πυροβόλα, 15000 άρματα μάχης, 800 αεροπλάνα και στόλο που άμα τον έδενες πλώρες με πρύμνες, γεφύρωνες την Αδριατική. Εμείς όμως πέρα βρέχει. Ακούγαμε, προετοιμαζόμαστε, αλλά βράζαμε από ζοχάδα με την ατιμία της «Έλλης». Παραμονή λοιπόν της 28ης το πρωτάθλημα συνεχιζόταν κανονικότατα, μολονότι αρκετοί ποδοσφαιριστές είχαν στρατευτεί πρόωρα από τις 20 Αυγούστου, μετά τον τορπιλισμό της «Έλλης».
Απαντες εφεδρικών κλάσεων, δηλαδή, 25άρηδες, 30άρηδες. Επιλογή του Μεταξά να μετακινηθούν σε μονάδες συνόρων. Τους κανονικά υπηρετούντες και τους νεοσύλεκτους, τους κράταγε στα στρατόπεδα. Ο κυβερνήτης ακροβόλησε τις παλαιότερες κλάσεις σε όλο το μέτωπο και τους φρέσκους τους κράτησε για την κρίσιμη ώρα. Μέσα του Σεπτέμβρη ο Μεταξάς κάλεσε τους υπεύθυνους των συλλόγων, ζητώντας προβολή της εθνικής προσπάθειας από τους αθλητές, που λόγω της δημοτικότητας τους, αποτελούσαν τον καλύτερο πρεσβευτή της πανεθνικής εξέγερσης απέναντι στην ιταμότητα των εισβολέων. Σε κάθε τάγμα οι αθλητές βορρά - νότου γίνονταν σημαιοφόροι και παραστάτες, για να εμψυχώσουν και να παραδειγματήσουν.
Οσο για το τίμημα αίματος που κατέθεσαν, ήταν βαρύ. Καλή είναι η επικαιρότητα, καλά και τα ρεπορτάζ, καλό και το κοζερί στο χαρτί, όμως υπάρχουν κάποια ιδιαίτερα που είναι πάνω από όλα αυτά. Και ο ελάχιστος φόρος τιμής είναι να τα αναφέρουμε. Μιλάω για τους ποδοσφαιριστές - ήρωες που είτε έπεσαν, είτε τραυματίστηκαν στην διάρκεια της δοκιμασίας του «40». Και μπορεί να μην τους στήθηκαν ανδριάντες και να μην βάφτισαν τα γήπεδα ή γυμναστήρια στα ονόματα τους, αυτοί έκαναν το χρέος τους. Ο πρώτος αθλητής που έπεσε νεκρός στο πεδίο της μάχης από τη Θεσσαλονίκη. Ηταν ο ποδοσφαιριστής του ΠΑΟΚ, έφεδρος Ανθυπασπιστής του 53ου Σ.Π Γεώργιος Βατίκης. Έπεσε στις 17-11-1940 στο ύψωμα 1878 (Μοράβα)».
Μένουμε με σεβασμό σε αυτό το τελευταίο. Ασπρόμαυρο... το πρώτο αίμα που χύθηκε και άνοιξε το δρόμο σε εκείνο το υπέρλαμπρο εθνικός Έπος. Ο ποδοσφαιριστής του ΠΑΟΚ Γιώργος Βατίκης ήταν ο πρώτος από τους τραγικούς ήρωες που σήκωσαν την πατρίδα τους στον ουρανό. Και μένουμε σε αυτό για να αναρωτηθούμε, όχι μόνον εμείς, αν είναι δυνατόν να μην έχουν ακόμη αντιληφθεί και κατανοήσει όλες οι διοικήσεις του ΠΑΟΚ, τι σημαίνει ότι αυτός ο ήρωας του έπους του «40» έχει φορέσει την φανέλα του δικέφαλου. Και τι παράλληλα σημαίνει να μην έχει φροντίσει κανείς ως τώρα να κρατήσει άσβεστη τη μνήμη, τόσο της θυσίας του για την πατρίδα, όσο και της τιμής και της περηφάνιας που έδωσε στην ασπρόμαυρη οικογένεια.
Στην Τούμπα λείπει η προτομή - ή ο ανδριάντας αν θέλετε – του έφεδρου Ανθυπασπιστή του 53ου Σ.Π Γιώργου Βατίκη, που έπεσε μαχόμενος στο ύψωμα 1878 (Μοράβα) στις 17-11-1940. Χρέος άμεσο και ιερό από τους νυν διοικούντες, να ενημερώσουν τον Ιβάν Σαββίδη και με συνοπτικές διαδικασίες να αποκαταστήσει αυτήν την ιστορική απερισκεψία και αμνησία, που αν εξακολουθήσει θα οδηγήσει σε μία τραγική ασπρόμαυρη μνημοκτονία. Οι νεότερες γεννιές των ΠΑΟΚτσήδων δικαιούνται και το έχουν ανάγκη να γνωρίζουν και να τιμούν την μνήμη εκείνων που σήκωσαν πολύ ψηλά την ομάδα τους. Ανάμεσα τους και ο Νίκος Σωτηριάδης, τερματοφύλακας του δικέφαλου, ο οποίος έπεσε στο πεδίο της μάχης στις 9-2-1941.
ΥΓ1: Εκπλήξεις στην χθεσινή συνέλευση του...στάβλου (Σούπερ Λίγκας): Ο Αλαφούζος ξεσπάθωσε επιβεβαιώνοντας τις υποψίες αλλά και τις ενδείξεις πως δεν είναι δυνατόν να συμπορευτεί όσο η ομάδα του θεωρείται και είναι φαβορί για τον τίτλο, με τον μέχρι χθες «συνεταίρο» του, πρόεδρο των προέδρων, ο οποίος θεωρούμενος και αποκαλούμενος και ως «πάρτα όλα», μάλλον και πολύ σύντομα θα αντιδράσει με ότι σημαίνει αυτό. Ο χρόνος θα δείξει.
ΥΓ2: Οπως αντιλαμβάνεστε η στήλη δεν είναι διατεθημένη να προχωρήσει ούτε ένα βήμα περισσότερο στα όσα διακινήθηκαν πρόσφατα στην επικαιρότητα και είχαν σχέση με εισαγγελικές αναφορές και πιθανές διώξεις για στημένα παιχνίδια. Θα περιμένουμε τις φυσιολογικές και μέσω ελληνικής δικαιοσύνης εξελίξεις, χωρίς να καταλογίζουμε ενοχές και ευθύνες σε κανέναν. Άλλωστε το επίπεδο της ενημέρωσης όπως και οι ίδιοι θα διαπιστώσατε με τις εξωφρενικές κυβιστήσεις (κοινώς κωλοτούμπες) με αποκαλύψεις, συγκαλύψεις, αποδείξεις και ανταποδείξεις, δεν προσφέρεται για σοβαρές προσεγγίσεις της υπόθεσης. Δεν έχουμε κάνενα λόγο να διακινδυνεύσουμε την δημοσιογραφική μας αξιοπρέπεια.
ΥΓ3: Εκ παραδρομής (σύνηθες φαινόμενο) σε ένα από τα χθεσινά μας υστερόγραφα αναφερόμενοι σε κάποιους και γράφοντας ότι αδικούν τον εαυτό τους, δυστυχώς το «αδικούν τον εαυτό τους», μεταρτάπηκε στο «εξαπατούν τον εαυτό τους». Ζητούμε συγνώμη από αυτούς στους οποίους αναφερόμασταν.