Τι ψάχνεις;

Φωτεινή Μίζιου: Από το χωριό της στην Κέρκυρα... στο πρώτο μετάλλιο σε πανελλήνιο επίπεδο με τον ΠΑΟΚ

A generic square placeholder image with rounded corners in a figure.

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ: ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΕΡΔΙΚΗΣ

Η Φωτεινή Μίζιου ξεκίνησε από πολύ μικρή τον αθλητισμό σε ένα χωρίο της Κέρκυρας. Της άρεσε η ενασχόληση με το στίβο και το μήκος και ξεχώρισε στο νησί του Ιονίου με τις επιδόσεις της.

Το καλοκαίρι του 2017 ο δρόμος την έφερε στη Θεσσαλονίκη για να σπουδάσει στο Τμήμα Φυσικής και Αθλητισμού και να συνεχίσει τον στίβο επαγγελματικά στον ΠΑΟΚ. Μετά από χρόνια προπόνησης ήρθε η δικαίωση κατακτώντας το χάλκινο μετάλλιο στο πανελλήνιο πρωτάθλημα γυναικών 2024 στο μήκος.

Ξεκίνησες από την Κέρκυρα σε μικρή ηλικία και ήρθες στης Θεσσαλονίκη για να συνδυάσεις τις σπουδές σου στη γυμναστική ακαδημία με τον πρωταθλητισμό. Πώς ήταν αυτή η προσαρμογή και εάν σε βοήθησε ο σύλλογος σου ο ΠΑΟΚ;

«Ξεκίνησα στίβο σε μικρή ηλικία με προπονητή τον Κ. Δημήτρη Δεληφωτη, παλιό πρωταθλητή του ΠΑΟΚ. Από το δημοτικο φανταζόμουν να είμαι αθλήτρια του ΠΑΟΚ. Στόχος ήταν να περάσω στα Τ.Ε.Φ.Α.Α του Α.Π.Θ. και να ξεκινήσω προπονήσεις ως αθλήτρια του Δικεφάλου. Όταν ήρθα στη Θεσσαλονίκη η οικογένεια του ΠΑΟΚ με αγκάλιασε. Από την πρώτη κιόλας ημέρα ο προπονητής μου κ. Ανέστης Μανταρτζιδης και η έφορος του τμήματος Κ. Τανια Κεραμυδα με έχουν σαν παιδί τους και βοηθούσαν διαρκώς».

Έχοντας εμπειρία τόσο σε Κέρκυρα όσο και στη Θεσσαλονίκη τα τελευταία χρόνια όσον αφορά τις προπονητικές συνθήκες, υπάρχουν διαφορές σε επίπεδο εγκαταστάσεων; Κυριαρχεί περισσότερο ο ανταγωνισμός στη Θεσσαλονίκη;

«Η αθλητική μου καριέρα ξεκίνησε από ένα γήπεδο ποδοσφαίρου, στον Αλμυρό, με έναν διάδρομο 20 μέτρων ταρτάν για το μήκος και μια αίθουσα με ελάχιστα βάρη. Επομένως, για να μπορέσω να εξελιχθώ και να προπονηθώ σε νορμάλ εγκαταστάσεις, έπρεπε να πηγαίνω στο κέντρο της Κέρκυρας.

Έτσι δυο φορές την εβδομάδα, γυμναζόμουν στον Αλμυρό με βάρη και δυο φορές στην Κέρκυρα με ταχύτητες και άλματα. Όταν ήμουν πιο μικρή χαιρόμουν που έκανα ολόκληρο ταξίδι δυο ωρών περίπου, πήγαινε-έλα, για να γυμναστώ. Δυστυχώς, στη Γ’ λυκείου δεν είχα την πολυτέλεια του χρόνου για περιττές μετακινήσεις. Ο στόχος ήταν ένας, ΤΕΦΑΑ ΑΠΘ.

Η Φωτεινή Μίζιου με τον δικό μας Χρήστο Περδίκη σε ρόλο... σωματοφύλακα

Όσον αφορά τις συνθήκες, δεν υπάρχουν τρελές διάφορες. Στην Κέρκυρα έχει πιο ζεστό χειμώνα, οπότε έχουμε την πολυτέλεια να προπονούμαστε έξω. Το μόνο μειονέκτημα είναι πως έχουμε πολλές βροχές και δεν υπάρχει κάποιος κλειστός χώρος.

Από άποψη εγκαταστάσεων η Θεσσαλονίκη έχει τα πάντα με βάση αυτά που ήμουν μαθημένη. Σίγουραυπάρχουν πράγματα που θα μπορούσαν να είναι καλύτερα αλλά δε χρειάζεται να είμαστε αχάριστοι. Δε θα έλεγα πως η νοοτροπία του ανταγωνισμού κυριαρχεί περισσότερο εδώ. Η Κέρκυρα έχει παράδοση στα άλματα και έχει φανεί εξάλλου».

Βλέπουμε ειδικά τη φετινή σεζόν πολύ καλές επιδόσεις από τους άλτες του μήκους όπως ο Τεντόγλου που για ένα εκατοστό σε έκανε πανελλήνιο ρεκόρ στη Ρώμη. Κατά τη γνώμη σου που οφείλεται αυτό;

«Φέτος οι επιδόσεις στο μήκος είναι όντως πολύ ανεβασμένες. Πέρυσι με 6.15 είχε κλείσει η τριάδα του πανελληνίου πρωταθλήματος γυναικών και φέτος με την ίδια επίδοση θα έβγαινες 7η! Σίγουρα όλοι οι αθλητές θέλουν μια καλή εμφάνιση στα πανελλήνια πρωταθλήματα τόσο του κλειστού όσο και του ανοιχτού στίβου, πόσο μάλλον ένα μετάλλιο. Μπορεί αυτή η εξέλιξη να βασίζεται στα περσινά δεδομένα του τελικού του πανελληνίου πρωταθλήματος».

«Θα ήθελα να αφιερώσω αυτό το μετάλλιο σε όλους εκείνους τους αφανείς ήρωες που ήταν δίπλα μου, και κυρίως στις δύσκολες μου στιγμές»

Πριν από λίγες ημέρες κατέκτησες το πρώτο σου μετάλλιο σε πανελλήνιο πρωτάθλημα γυναικών. Είναι το πρώτο σου μετάλλιο σε αυτό το επίπεδο. Πώς είναι να είσαι μέσα στις τρεις καλύτερες άλτριες στην Ελλάδα και αν το αφιερώνεις κάπου;

«Το ήθελα πολύ αυτό το μετάλλιο. Είναι η ανταμοιβή μου για όλη την προπόνηση που έχω κάνει όλα αυτά τα χρόνια. Με το που τελείωσε ο αγώνας είχα τρελαθεί από τη χαρά μου. Χάρηκα περισσότερο όταν είδα χαμογελαστούς τους δικούς μου ανθρώπους παρά με την επίδοση. Θα ήθελα να αφιερώσω αυτό το μετάλλιο σε όλους εκείνους τους αφανείς ήρωες που ήταν δίπλα μου, και κυρίως στις δύσκολες μου στιγμές».

Στον ελεύθερο σου χρόνο ασχολείσαι με τη γιόγκα. Πώς προέκυψε αυτή η νέα ασχολία και αν σε βοηθάει στην προπόνηση;

«Με τη γιόγκα ασχολούμαι τα τελευταία δύο χρόνια. Ξεκίνησα γιόγκα για να μαλακώσω το σώμα μου και να βελτιωθώ στο αγώνισμα. Νιώθω πως με έχει βοηθήσει σε μεγάλο βαθμό, καθώς με βοηθάει στην αυτοσυγκέντρωση αλλά και στην ισορροπία. Δεν είναι λίγες οι φορές που μετά από μια έντονη προπόνηση, κατέφευγα στη γιόγκα για να χαλαρώσω και να καθαρίσει το μυαλό μου. Θα ήθελα να ευχαριστήσω και το δάσκαλο μου τον Παντελή που μου έμαθε τη γιόγκα».