Στο Metropolis 95.5 και την εκπομπή «Τρίτο Ημίχρονο» φιλοξενήθηκε ο Κώστας Παπακωνσταντίνου, επιβάτης στο τέταρτο βαγόνι του μοιραίου Intercity 62 που ενεπλάκη στη σιδηροδρομική τραγωδία των Τεμπών και έδωσε μία συγκλονιστική αφήγηση από όσα έζησε στο δυστύχημα που κόστσε τη ζωή σε 57 ανθρώπους.
Αναλυτικά η αφήγηση του Κώστα Παπακωνσταντίνου: «Είμαι αντισμήναρχος, έγγαμος με 3 παιδιά, πιλότος στα ελικόπτερα Super Puma. Μετά από 20 χρόνια πτήσεις σώζοντας ζωές. Μέσα σε μια βραδιά χρειάστηκα κι εγώ μια χείρα βοηθείας για να σωθώ στα Τέμπη. Από τον Νοέμβριο πηγαινοέρχομαι τα Σαββατοκύριακα και σπουδάζω στη σχολή πολέμου και κάνω και δεύτερο μεταπτυχιακό.
Εκείνο το βράδυ, το τρένο ξεκίνησε μετά από καθυστερήσεις, όλα φαινόταν καλά, υπήρχαν κάποια παράπονα αλλά είναι δημόσια συγκοινωνία. Η σύγκρουση είχε ομοιότητα με την πρόσκρουση ενός ελικοπτέρου. Επικράτησε σκοτάδι, έσβησαν τα πάντα, υπήρχαν καπνοί σπασμένα τζάμια και έχανες την αίσθηση του χώρου. Εγώ ήμουν στο βαγόνι 4 θέση 86 και το μόνο που ήθελα να βρω ήταν ένα σταθερό σημείο που είναι το μόνο που μπορούσε να σε βοηθήσει να βρεις προσανατολισμό. Για μένα αυτό ήταν ένα τραπεζάκι και το αγκάλιασα και με κράτησε. Το πλήρωσα με τα πλευρά μου αλλά το κράτησα. Μόλις σταμάτησαν τα πάντα, είχε σπασμένα τζάμια, λυγισμένα μέταλλα. Το βαγόνι μας ήταν σε κλίση, ξεκινήσαμε να βγούμε πηδήξαμε έξω και από κάτω φαινόταν να είχε μια υψομετρική διαφορά. Καταλάβαμε ότι είχε γίνει πολύ σοβαρό. Είδαμε τις φλόγες που κατέκαιγαν τα πρώτα βαγόνια που είχαν κόσμο. Ήταν μια κόλαση, δεν μπορώ να το περιγράψω. Εγώ είχα ένα έντονο σκίσιμο στο πίσω μέρος του κεφαλιού.
Μόλις βγήκαμε έξω και είδα τις φλόγες είπα σε αλλά παιδιά ότι δεν είναι φυσιολογικό αυτό, είναι παράλογο. Πιθανολογούσα ότι το τρένο θα εκραγεί και παρότι γλιτώσαμε, ο καθένας με τους δικούς τραυματισμούς, τους φώναξα να απομακρυνθούμε. Τα ματιά μου εστίασαν σε κάποια φώτα βαθύτερα, τους ενημέρωσα ότι εκεί υπάρχει πολιτισμός και θα βρούμε βοήθεια γιατί ο Έλληνας βοηθάει πάντα στην ανάγκη. Τους πρότεινα να πάμε στο σημείο που έβλεπα. Τα παιδιά είχαν παγώσει, εγώ ήμουν σε κατάσταση να φτάσω εκεί. Ο καθένας έκανε αυτό που πίστευε. Τελικά έφυγα μόνος. Δεν ήξερα σε ποιο μέρος ήμασταν ήταν και πολύ μεγάλο το σοκ που είχα υποστεί. Αλλά είχα μια έκρηξη αδρεναλίνης και πάρα το αίμα και τα χτυπήματα έφτασα στον παραπόταμο του Πηνειού, τον παρέκαμψα και έφτασα στο χωριό. Και μου φάνηκε σαν παράδεισος γιατί συνέχισα να ακούω φωνές και να μυρίζω το καμένο.
Το πρώτο πράγμα που έψαξα ήταν ένα καρτοτηλέφωνο. Στην πλατεία είχε ένα και πήρα στο 112 και ενημέρωσα ποιος είμαι, τον βαθμό μου και τη μονάδα μου. Όταν με ρωτήσαν που είμαι, δεν ήξερα να τους πω. Αποφάσισα να ξεκινήσω να φωνάζω γιατί με την αιμορραγία μόλις χαλάρωνε ο οργανισμός δεν ήξερα τι θα γινόταν, άρχισα να φωνάζω, βγήκε ένας κύριος από το σπίτι ο επιλοχίας Δημήτρης Κοντογιάννης που μόλις κατάλαβε τι έγινε τα παράτησε όλα με πήρε στο αυτοκίνητο και πήγαμε στο κέντρο υγείας στους Γόννους. Μόλις είδαν τα χτυπήματα ήταν τόσο πολλά τα τζάμια πάνω μου, με ράψανε και με βοήθησαν ψυχολογικά.
Η ζωή μας οδηγεί να το ξεπεράσουμε γιατί έχουμε και άλλους δίπλα μας. Οι ουλές δεν είναι για να σε πονάνε αλλά για να σε μαθαίνουν και να σε κατευθύνουν. Δεν το ξεχνάς αλλά να παίρνεις μαθήματα και να τα επιδίδεις ως δίδαγμα στην κοινωνία. Είναι αστείο να πει κάποιος ότι τι ξεπερνάς. Είναι μέρος του εαυτού μας. Μετά πήγαμε στο νοσοκομείο της Λάρισας όπου συνάντησα άλλα άτομα από τα βαγόνια. Η κατάσταση μου θύμισε όλα όσα έζησα πριν λίγη ώρα. Έπαθα πλάκα με το προσωπικό, ήταν λες και είχες μαζέψει άτομα από άλλα 10 νοσοκομεία. Κάναμε εξετάσεις ότι όλα τα ζωτικά όργανα είναι ΟΚ και μετά διακομίστηκα στο 404.
Εγώ τον Δημήτρη τον νιώθω σαν αδερφό γιατί δεν προσφέρεται βοήθεια από όλους και όταν αυτό γίνεται, πρέπει να αναγνωρίζεται. Εγώ ζω στην Αθήνα, ένας ηλικιωμένος όταν ακούει κάποιον να φωνάζει βοήθεια, αναρωτιέται αν είναι αληθές με όλα αυτά που γίνονται. Εγώ ένιωσα τη βοήθεια από τους Έλληνες, δε χρειάζονταν να συμβεί όλο αυτό. Όλη η συμπαράσταση στους ανθρώπους που έχασαν τους δικούς τους, ήταν τραγικό αυτό που συνέβη».
Ακολουθήστε τη σελίδα του metrosport.gr και στο google news.
Κάντε like στη σελίδα μας στο Facebook
