Μετά την γνωστοποίηση της απόφασης από την Πειθαρχική Επιτροπή της ΕΠΟ για τη βαριά τιμωρία του Λουτσέσκου, αυτό που αντιληφθήκαμε όλοι ήταν η επιθυμία των φίλων της ομάδας που ουσιαστικά είχε και την μορφή απαίτησης, να βγει μπροστά ο Ιβάν Σαββίδης και να αναλάβει δράση η ΠΑΕ αφήνοντας στην άκρη την λανθασμένη πολιτική των χαμηλών τόνων και αυτή του «υπεράνω».
Για να το ξεκαθαρίσω για τους κακοπροαίρετους κανείς με αυτή την επιθυμία δεν ζητούσε τίποτε άλλο από το να αναλάβει δράση η ΠΑΕ ΚΑΙ επικοινωνιακά. Τίποτε άλλο. Χρειάστηκε λοιπόν να περάσουν 72 μέρες για να δει ο φίλος του ΠΑΟΚ, ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ, αυτό που αν είχε γίνει από την αρχή, γιατί οι αφορμές είχαν δοθεί, μπορεί να μην φτάναμε ως εδώ.
Πριν από 72 μέρε ακριβώς ο Ιβάν Σαββίδης με αφορμή τη συμπεριφορά του Ηλιόπουλου και τα όσα είχε πει κατά της ασπρόμαυρης ΠΑΕ και του Λουτσέσκου (μετά το ματς του Πρωταθλήματος» μιλώντας στους συνεργάτες του είχε ζητήσει να τηρήσουν τον απαρέγκλιτο κανόνα του να μην απαντούν σε ιδιοκτήτες ομάδων. Ειδικά για την δήλωση του κ. Ηλιόπουλου τόνισε ότι είναι πολύ νέος στο ποδόσφαιρο ακόμη και οφείλουν να του δώσουν το χρόνο να ενημερωθεί για την πρόσφατη ιστορία της ομάδας του και ότι θα αντιληφθεί για το τι πρέπει να είναι περήφανος και για το τι να αισθανθεί ντροπή. Είπε: «βασικά χαρακτηριστικά των προσφύγων είναι η μνήμη και η δυνατότητα να γυρίζουν σελίδα και να μεγαλουργούν από την αρχή. Εμείς ζούμε και με τις δυο βασικές αυτές αρχές».
Τι μεσολάβησε σε αυτές τις 72 μέρες; Ενας Ηλιόπουλος να βρίζει μπροστά στους οπαδούς του στο πεταλάκι της Λαμίας, ένας Ηλιόπουλος να εμφανίζεται στα αποδυτήρια του ΠΑΟΚ, ένα σκηνικό με τη μορφή μπανανόφλουδας στο πάρκινγκ που ήταν ΕΥΘΥΝΗ της ΠΑΕ ΑΕΚ και μια εξοντωτική τιμωρία.
Μετά από 72 μέρες λοιπόν ο Ιβάν Σαββίδης αντιλήφθηκε πως το «υπεράνω» μπορεί να είναι ένας τίτλος τιμής αλλά στο ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΟ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ είναι μια πόρτα σπιτιού ΟΡΘΑΝΟΙΚΤΗ για τον οποιοδήποτε. Και πρέπει να την θωρακίσει. Και μετά από αρκετή σκέψη αποφάσισε να αναλάβει δράση. Αφού πρώτα σε μια ακόμη κουβέντα με τους συνεργάτες του είχε ενημερώσει πως θα σκεφτεί πολύ καλά πριν δείξει την αντίδρασή του. Τον σεβασμό του στη νομιμότητα την γνωρίζουν και την επικράτησή του με νομιμότητα, την έχουν δοκιμάσει πολλάκις. «Σ´ αυτούς που μπορεί να τους αρέσει να λένε ότι έγινα πιο αδύναμος, απαντώ ότι έγινα σοφότερος» είχε πει.
Επομένως το σοφότερος επειδή κάποιοι το εκλαμβάνουν και ως αδύναμος, ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ, βγήκε μπροστά ΕΠΙΘΕΤΙΚΑ αλλά με κάθε νομιμότητα. Και θα σταθώ σε δυο σημεία της ομιλίας του σήμερα προς τους παίκτες.
Το πρώτο: «Δεν θέλω να σκέφτεστε τίποτα εξωαγωνιστικό, τίποτα που δεν είναι δική σας δουλειά να επηρεάσετε. Αυτά είναι δική μου δουλειά». Ξέρετε πόσα χρόνια αυτή η ατάκα γύρισε πίσω τη σκέψη μου; Όταν τη χρονιά του αήττητου Πρωταθλήματος, περίμενε την αποστολή στην πόρτα του λεωφορείου έξω από την Τούμπα, πριν από την έναρξη ΚΑΘΕ αγώνα και έλεγε αυτό ακριβώς το πράγμα στους παίκτες κάνοντας τους να νιώθουν ασφαλείς, κάνοντας τους να νιώθουν πως αν άξιζαν να κερδίσουν ένα ματς στον αγωνιστικό χώρο θα το κέρδιζαν.
Δεύτερο σημείο της ομιλίας του: «Ξέρετε πολύ καλά ότι είμαι δίπλα σας. Ακόμη και στα λάθη σας, εγώ είμαι ο μόνος που μπορώ να σας επιπλήξω, δεν θα αφήσω κανέναν άλλον να σας κουνάει το χέρι. Θα το καταλάβουν κι αυτοί που δεν έχουν προλάβει ακόμη». Σαφής αναφορά λοιπόν στον Ηλιόπουλο και σε όλους αυτούς που βρήκαν ΧΩΡΟ. Από τη στιγμή που το «παιχνίδι» παίζεται με ιδιοκτήτες, δεν μπορούσε άλλο να είναι «απών» ο Σαββίδης.
Με την ομιλία του προφανώς ο Σαββίδης θέλησε να συσπειρώσει και άλλο την ομάδα. Νομίζω πως αυτό ήταν το πιο εύκολο κομμάτι. Απλά θα σημειώσω πως αυτές οι μέρες που απομένουν μέχρι την έναρξη του αγώνα με την ΑΕΚ, είναι ένα διάστημα ΘΩΡΑΚΙΣΗΣ της ομάδας ώστε να μην συμβεί το παραμικρό και ΑΥΤΟ πρέπει να το καταλάβουν όλοι. Και μια ανακοίνωση του Σαββίδη προς αυτή την κατεύθυνση θα ήταν ΤΟ ΙΔΑΝΙΚΟ. ΤΟ ΑΠΟΛΥΤΟ.
Πάμε και τώρα στο πιο πιασάρικο θέμα για αρκετούς. «Τον Κούγια ρε Ιβάν;» θα αναρωτήθηκε κάποιος. Νομίζω πως το «τέρμα οι ηθικολογίες από εμάς, θα πάμε με τον τρόπο που καταλαβαίνουν» είναι η απάντηση σε αυτό που δικαιολογημένα είναι απορία αρκετών. Μπορεί αυτό να είναι αρκετό για να κάμψει τις ενστάσεις; Γιατί μιλάμε για τον ίδιο άνθρωπο που για παράδειγμα ήταν ΜΠΡΟΣΤΑΡΗΣ στο θέμα της φερόμενης πολυιδιοκτησίας. Εκεί ήμουν έξω από τα γραφεία της ΕΕΑ, το έζησα όλο το έργο. Για να μην αναφερθώ και σε άλλες περιπτώσεις της πρόσφατης ιστορίας.
Επειδή όμως με ηθικολογίες δεν προχωράς σε αυτό το ποδόσφαιρο, επιλέγεις να συνεργαστείς ίσως και με έναν από τους μεγαλύτερους ΠΟΛΕΜΙΟΥΣ ΣΟΥ γιατί ο εχθρός του εχθρού σου είναι ο καλύτερος σύμμαχος σου. Όχι φίλος σου. Σύμμαχος σου. Και ειδικά όταν αναφέρεσαι στο νομικό κομμάτι. Εκεί που πρέπει να δώσεις μια δύσκολη μάχη.
Ο Αλέξης Κούγιας είναι ξεκάθαρα ένας από τους πιο ικανούς νομικούς. Και όχι προφανώς ξένος με το χώρο του ποδοσφαίρου. Αυτό δεν μπορείς να το προσπεράσεις. Αυτό όμως το βάζεις στη μια πλευρά της ζυγαριάς.
Στην άλλη τι μπορείς να βάλεις; Αρκεί απλά ένα γεγονός στο οποίο ΗΜΟΥΝ παρών από την πρώτη ως την τελευταία μέρα του δικαστικού σήριαλ: τον Αλέξη Κούγια να ηγείται έξω από τα γραφεία της ΕΕΑ, της προσπάθειας για την φερόμενη πολυιδιοκτησία.
Γράφω φερόμενη γιατί το CAS δικαίωσε τον ΠΑΟΚ και κανείς άλλος εμπλεκόμενος δεν προσπάθησε να «επιστρέψει» κυνηγώντας ως το τέλος τον Δικέφαλο. Θα μπορούσα να παραθέσω και άλλα «επεισόδια» ΠΑΟΚ-Κούγια αλλά για μένα αυτή είναι η ΝΑΥΑΡΧΙΔΑ. Και όπως ο Ιβάν Σαββίδης μέσα από την ομιλία του προς τους παίκτες σήμερα, τόνισε πως κανείς δεν έχει το δικαίωμα να τους κουνά το δάκτυλο, θα σημειώσω πως και κανείς ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ να κουνήσει το δάκτυλο στου φίλους του ΠΑΟΚ που χαλάστηκαν με την απόφαση αυτή γιατί τότε είχε χαλάσει η ψυχική τους υγεία και τώρα βλέπουν την ΠΑΕ να συνεργάζεται μαζί του.
Η ΠΑΕ προφανώς το ζύγισε, το αποφάσισε, ΡΙΣΚΑΡΕ και περιμένει στην Επιτροπή Εφέσεων να νιώσει δικαιωμένη έστω και αν πλέον όπως η ίδια άφησε να διαρρεύσει «τέρμα οι ηθικολογίες από εμάς»…
